Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Jolijn wat zullen we je missen, wat zal ik je missen, wat zul je gemist worden.

We werden ergens in 2015 kamermaatjes op het Activerium, jij kwam bij team dak- en thuislozen te werken en ik zat in team Statushouders. Je kwam op een kamer waar de gemiddelde leeftijd ruim 50+ was. Het maakte jou niet uit, jij paste je aan ons aan en wij aan jou! Wij hadden een aantal raakvlakken, allereerst voetbal, beiden echte Ajax fans. Boeken; je stuurde mij af en toe een wensen appje met boeken die je graag wilde lezen. Daarbij zat altijd wel een biografie van een voetballer. Ik zocht de boeken bij elkaar en mailde ze. Ik begreep dan van je dat je vader ook weer blij gemaakt was. Ook ruilden we voetbalplaatjes van de AH uit voor onze neefjes. Kreeg ik een foto via de app met de nummers die nog misten.

De generatiekloof (we scheelden 33 jaar) bleek heel af en toe uit onze muziek keuze. Soms zong ik met een nummer mee wat jij absoluut niet kende, je keek me dan zeer bedenkelijk aan en zei dan “leeftijddingentje”!.

We hebben veel gedeeld op de kamer, gelukkig was dat een veilige plek waar je je verhaal kon doen als je een moeilijk gesprek had. We beurden elkaar dan weer op.

Op de foto’s die ik bijgevoegd heb staat Jolijn op het voetbalveld bij een uitje van het werk. Het is de eerste foto die ik van haar heb, hij is van september 2015. De tweede foto is van mijn afscheid van de Gemeente Apeldoorn, tijdens een toespraak werd het me even teveel. Jolijn zorgde ervoor dat ik een zakdoek kreeg, Jolijn ten voeten uit, altijd zorgzaam voor een ander.

Jolijn rust zacht

Florian, Noelle, familie Overvelde en familie Groot Koerkamp ik wens jullie heel veel kracht en sterkte om dit grote verlies te verwerken