Hoi lieve schat
Een hele pittige week achter de rug,met aardig wat tranen.
Zondag met Kees en Luus naar de caravan geweest,om wat spullen te brengen en ik dacht dat het wel zou gaan,nadat ik met Gaby van de week was geweest, maar dat viel zwaar tegen.Het was ook ongezellig weer,mischien daardoor,het water was al afgesloten,waar Kees voor meeging,dus we gingen gauw weer naar huis en als ze dan naar huis zijn,na het eten,komt de huilbui,ook wel een beetje de spanning van de hele dag.
Maandagochtend kwamen er 2 mannen het rolgordijn ophangen en die liepen maar te kletsen dat ik zo mooi woonde en een mooie kamer had,misschien standaard verhalen,maar ik werd er kriegelig van,want er is nog nooit iets gedaan door iemand anders en nu waren hun bezig met jou werkje en ik vond dat heel moeilijk,heel raar misschien maar ik heb daar heel veel moeite mee en als ze dan weg zijn,komen ze weer in overvloed,de tranen,maar het lucht wel op.
Dinsdag was Wendy naar het ziekenhuis geweest en die kreeg een ander bericht te horen,als dat ze had verwacht en ik schrok daar ook van en na het bellen met haar,ja hoor ,daar kwamen ze weer,de tranen.
Woensdag belde Andre dat het met hem allemaal goed was in het ziekenhuis,gelukkig en vlak daarna belde Jannie.
Die vroeg eerst hoe het ging, omdat ik er niet was geweest van de zomer en daarna of ze met Rije de caravan winterklaar moest maken?
De geiser enz, omdat het kon gaan vriezen en dat vond ik geweldig,want dat hoeven ze niet te doen,maar ze zei dat ze het graag wilde ,omdat jj ook altijd klaar stond en ze hoopte me volgend zomer heel vaak te zien en dat heb ik belooft,want dat had ik zelf ok al voorgenomen.Ik denk dan, het kan nooit zo slecht gaan als de afgelopen zomer,ook het weer werkte niet mee natuurlijk.
Donderdag was het je dag van overlijden,15 mnd geleden en het was echt een kwestie van overleven die dag,Semme en Maud waren de hele dag hier en dat ging heel goed,maar als ze naar huis zijn,ben ik versleten en dan ben ik eigenlijk nooit,als ze geweest zijn en s,nachts heb ik de hele nacht wakker gelegen en dan dacht ik van uur tot uur wat we toen allemaal gedaan hebben en kon het maar niet loslaten.Ben naar beneden geweest,heb zitten puzzelen ,gelezen kreeg slaap en weer in bed was ik weer klaar wakker en ging gewoon verder met mijn gedachten en zo werd het 7 uur en toen ben ik er uit gegaan,maar ben de hele dag niet moe,ben juist heel actief,heb allerlei dingen gedaan.
Zaterdag kwamen Wendy en Marco me ophalen en zijn we naar Hoek van Holland geweest,Semme logeerde n.m bij hun en het was heel mooi weer,dus dat was voor Semme ook heel leuk.Maar wat had ik dat graag met jou gedaan,hij vond het geweldig allemaal,de boten, het strand en dan loop ik ook daar met de herinneringen, van toen hun kleiner waren,dat we heen gingen en dan zeiden we,dat aan het einde van de pier een ijscoman stond en dat als we aan het eind kwamen,het grootste ijsje mochten uitzoeken ,alleen er stond nooit een ijsjesman en dan kochten we maar patat als we weer aan begin waren, op de terugweg naar de auto.
Na afloop nog wat bij hun gedronken en toen heeft Wendy me naar huis gebracht en het was de hele dag goed gegaan,maar eenmaal thuis kwamen de tranen weer.
Ik heb al zoveel tranen gehad de laatste tijd,dat ik nu maar een hoop dat het een beetje minder gaat worden,maar het missen van jou word alleen maar erger,als ik dan de foto zie,van jou bij Wendy moet ik echt heel gauw aan iets anders denken,want anders gaat het niet goed en dat wil ik dan niet,dat doe ik wel thuis,zeker nu het zo,n leuke dag was geweest,
Dag lieve schat