Lieve Jes,

De afgelopen 30 jaar waren we maatjes. Onze avondjes uit, kletspraat, ouwehoer & ouwekoeien avondjes zal ik niet snel vergeten. Lachen, vooral dat, huilen, boosheid ... alles heeft de revue wel gepasseerd. Ook onze gesprekken waarbij ik jou onbewust de stuipen op het lijf had gejaagd. De horrorverhalen over “De bevalling” staan in mijn geheugen gegrift. In 1998 droegen wij samen ons eerste kindje en we deelde onze ervaringen samen. Dat maakte het toen nog iets specialer. En kijk wat het is geworden. Twee lieve bloedmooie kids, jouw Jaimy en onze Amber. Er zijn verhalen die ik echt geheim houd en exemplaren die anderen een rolberoerte zouden bezorgen. Maar het verhaal dat jij een moeder was die altijd strijde voor haar kids mag aan iedereen verteld worden. Niet alles was heel makkelijk in jouw leven. Maar je strijdlustigheid en kinderen hielden je op de been.

Lieve Jes, geniet nu van je rust en dat je geen pijn meer hebt. Wij waken over je mooie kids. En jij bent nu samen met je pa, lachend en rokend, op een mooie wolk. En Meis zoals beloofd....de rellen in het bejaardenhuis gaan nu niet meer lukken maar wel onze ontmoeting dan wel....hou me krukje vrij. Until we meet again ❤️

Lieve Jessica,

Je was als een mooie bloem,
Midden in het heldere groen.

Rust zacht, lieve vrouw.

Neander, Mariska
Chanella & Sylvano