Jeffrey was 100% radio. Hij vond alles er interessant aan. De techniek, de draadjes, de knopjes, de instellingen, de apparatuur, de manier om het geluid te bewerken, het monteren, de computers en netwerken eromheen, noem maar op. De zender zelf, branding, merkgedachte, jinglepakketten, bedjes, zenderstem (hij was zelf jarenlang dé AVRO stem in alle radio-tv en online vormgeving), propositie ten opzichte van de concurrentie, het lef om anders te zijn versus formats die wel moesten kloppen om er soms ook weer van af te kunnen wijken. De nieuwe media, waar Jeffrey tien webkanalen voor ontwikkelde bij de AVRO die uiterst succesvol werden, waar bij de AVRO de eerste podcasts in Nederland werden opgezet die de 100.000 downloads passeerden (de iPod was net nieuw mensen). De muziek, welke platen wel en niet, welke genres, welke uuropener werkt, wanneer je genreprogramma's moet durven programmeren, dat een dj de muziek moest kunnen kiezen en er ook liefde voor of verstand van moest hebben anders kon ie maar beter oprotten.
Jeffrey had nog steeds veel landelijke radio gemaakt, als ie in het systeem zelf niet was vastgelopen. Want al deze punten (en nog veel meer) waren vanuit passie en bevlogenheid gevoeld. Voor Echte Radiohelden is radio maken een passie, een levensbehoefte, je zou het bijna nog doen als je geld moest toeleggen. Jeff was emotioneel zo betrokken bij al die facetten van het vak, dat hij het gedoe eromheen vaak niet trok, omdat die juist niets met passie en bevlogenheid te maken hebben. In Hilversum is vaak belangrijker of je de juiste mensen naar de mond kan praten en je je mond soms houdt tegen een baasje als je het ergens niet mee eens bent. Terwijl het hoort te gaan om of je getalenteerd bent, of je de juiste man op de juiste zender bent of dat het publiek je programma fijn vindt. Maar zo ging het vaak niet en dat politieke trok Jeffrey totaal niet.
Dat was soms een worsteling, waar ik eerst als collega en later als zijn direct leidinggevende vaak met hem over heb gesproken. Juist door zijn grote betrokkenheid bij de mooie facetten van het vak, raakte hij verstrikt in de omroeppolitieke facetten van de radiowereld. Door zelf te kiezen de AVRO dan te verlaten, koos hij voor zichzelf. De jaren erna waren een herontdekkingstocht waar iedere radiomaker die het leukste beroep van de wereld niet meer kan uitoefenen mee worstelt, iets anders vinden waar je ook gepassioneerd over kan worden, dat is nog niet eenvoudig. Maar het lukte Jeffrey wel en juist nu hij weer helemaal gelukkig was zo wegvallen is zo verdrietig. Het was een eer om de persoonlijke en zachtaardige, onzekere en zoekende kant van Jeff ook gekend te hebben. Zijn radiowerk vond ik daarvoor al te gek en hij blijft daarmee 1 van de radiohelden uit de 90's en 00's van ons radiolandschap.
