Heel veel sterkte met gewenst met dit grote verlies.
Jannes zat in Vredewold op k. 25 , onze moeder Geertje van Dijken op k. 27.
Ze hadden regelmatig en ook ik een praatje met elkaar. We waren tenminste familie.
Jannes noemde mijn moeder steevast tante Geertje, terwijl Jannes maar 2 jaar ouder was.
Jannes was altijd geïnteresseerd naar ons, altijd even vragen hoe gaat het met mamme? , hoe gaat het met Johan? .. oprechte belangstelling.
Hij was ook heel blij dat we af en toe even aankwamen, hij zei dan ook wel dit is zo mooi even " even een proatje mokken doar knap je gewoon even weer van op en brekt de dag eem"
Hij was ook veel aan het bellen en dan hoorden je hem heel hard praten als je over de gang liep, dat was Jannes, hij zei ook wel dat hij graag even mocht bellen met zijn vrienden zoals Ebel Aalders, Mint Rieskes.
Ook sprak hij altied vol liefde over zijn kinderen en kleinkinderen, hij was er heul wies met.
Hij baalde wel dat hij zo slecht zag maar helaas was daar niks aan te doen.
Ook het overlijden van zijn tweelingzus Imke deed hem zichtbaar veel verdriet, eerder al Tjitske en Tiemen en nu Imke, het was ook onbegrijpelijk, zo onverwachts.
We zullen hem herinneren als een hele lieve, plezierige hartelijke man, hij kon er ook mooi bijkommen met met zijn uitspraken, hij had wel humor, het doet ons verdriet dat hij overleden is, we hadden een goede familieband.
Groet Gina en Johan en kinderen
en natuurlijk ook van zijn tante Geertje uit Vredewold
Rust zacht lieve Jannes.