Lieve opa,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier een berichtje heb geschreven voor je.
Maar er is genoeg geweest om over te schrijven.
Allereerst zijn we eind oktober/begin november lekker met z’n 4tjes op vakantie geweest naar Egypte. De eerste vakantie voor Vince. En Milan vond het wel weer spannend om te vliegen. Bij aankomst in het hotel kregen we een gratis upgrade naar een hele mooie familiekamer. En wat hebben ze genoten van de vakantie, het heerlijke weer en het zwemmen. En natuurlijk ook het ontbijt, want welk kind wordt er niet gelukkig van pannenkoeken en wafels als ontbijt. We zijn 13 daagjes weg geweest, maar Milan wilde nog niet naar huis (dat zegt genoeg toch)! Milan vond het heel leuk om mee te doen met de mini disco en om overdag te spelen in de miniclub. Het animatieteam was ook dol op Milan en vooral die kleine Vince, met z’n vrolijke schattige koppie..
Milan had jou ook gezien, hij zei ineens kijk daar is Opa Jan en toen wees ie naar de sterren! Hij is je echt niet vergeten hoor en ik uiteraard ook niet. Want er zijn al zoveel momenten geweest die je hebt gemist en waar je bij had moeten zijn. Het blijft onwerkelijk en moeilijk :(
Want na de vakantie was eind november mijn verjaardag, mijn 30e verjaardag. Een bijzondere leeftijd natuurlijk, wat eigenlijk wel groots gevierd had moeten worden. Maar daar had ik helemaal geen zin in, dus zijn we met vrienden en de kids op 29 november lekker uit wezen eten bij ABC in Sevenum. En zaterdags heb ik het klein gevierd met wat vrienden en familie..
Waarom moest jij nou gaan opa? Waarom heb je niet meer tijd gekregen bij ons..? Waarom? Zo ineens en zo plotseling weg van ons :(
En toen was daar pakjesavond! Helaas ging dat niet helemaal zoals gepland. Milan had ik dinsdags al van school op moeten halen omdat die ziek was en dus de ‘s woensdags lekker thuis gehouden. Maar hij wilde natuurlijk heel graag donderdags 5 december naar school, want Sinterklaas zou op school komen. Het leek ook weer iets beter te gaan, dus heb ik hem naar school gebracht. Maar halverwege de dag kreeg ik toch weer een telefoontje dat ik hem op moest komen halen. Maar gelukkig heeft die Sinterklaas nog gezien en ook op getreden met zijn klas.
En hoe later het werd thuis hoe zieker hij zich voelde. Maar ineens werd er op de ramen geklopt en stonden er 2 pieten aan de deur, dat was wel even spannend. Gelukkig kreeg Milan weer even wat energie om de cadeautjes te zoeken die de pieten verstopt hadden en om ze uit te pakken. Maar helaas heeft die niet veel kunnen spelen. Hij voelde zich te ziek en wilde naar bed..
Gelukkig was ie de dag erop een stuk fitter en heeft die lekker samen met Vince kunnen spelen met de gekregen cadeautjes, want wat waren ze weer verwend..
Ohjaa en verder doet Milan het ook super goed op school. Zoals verwacht ook wel een beetje hé. Hij pikt dingen heel snel op, zoals die altijd al gedaan heeft. En luistert heel goed naar de juf.. dus mega trots op onze grote vent!
Dit was weer even een “korte” update van de afgelopen maanden..
Wish you were here! I Miss you!
Xx Vero