Herinneren is een vorm van ontmoeten…

53 jaar heb ik voor de firma rijs gewerkt het waren leuke tijden,
ik en me vrouw sonja hebben ook op het park gewoond dat was een prettige tijd'
toen kregen we het nieuws dat je was overleden een hele schok
we zullen je missen jan


voor altijd in ons hart

Ook voor de buren van Jan op het L. van Wijkplein was zijn plotselinge overlijden een grote schok.

Jan woonde ongeveer 30 jaar lang (met tussenpozen) op ons plein. Hij leefde op het plein een zelfgekozen teruggetrokken bestaan en had duidelijk elders zijn contacten, familie, vrienden en clubjes.
Op het plein zwaaide hij vanuit zijn auto altijd met een glimlach op z’n gezicht gedag.
Was er iets aan zijn huis dat mogelijk overlast kon bezorgen, bijvoorbeeld een wespennest, dan loste hij dat razendsnel op. Kortom een man van geen woorden, maar daden.
Wij als buren zullen hem heel erg missen.

Robert, Donny, Marja, familie en vrienden van Jan, we wensen jullie nogmaals heel veel sterkte en kracht de komende tijd om dit verlies te verwerken.

Tony en Erik, L. van Wijkplein 8
Bert en Yvonne, L. van Wijkplein 10
Ries en Mien, L. van Wijkplein 12

Ook wij vernamen vandaag het bericht van het overlijden van Jan Rijs. Geschrokken!
Jan en Jan kenden elkaar nog uit de schoolbanken en de wegen kruisten elkaar jaren later. 25 jaar heeft Jan met Jan gewerkt en heel wat mooi schilderwerk in de regio afgeleverd.
Onverwachts troffen zij elkaar nog 7 november jongstleden bij de Zoete Inval en hebben ze elkaar nog even gesproken........

Familie, Marja en de kinderen, heel veel sterkte!
Jan en Annette Zoet

We kenden elkaar nog niet zo lang en onlangs kregen wij jouw vertrouwen om een aantal klussen voor je uit te werken. Het was erg fijn dat we persoonlijk kennis konden maken en dat voelde goed. Heel bizar dat je zo plotseling er niet meer bent. Rust zacht. Heel veel sterkte voor al jouw dierbaren, vrienden en nabestaanden.

Ik zal je 1 ding zeggen.
Ik mis onze fijne route.
We zaten altijd met elkaar te praten.
Samen boodschappen doen.
En in de avond belde je mij;
“Hoe is het jochie?”
Ik kom 20 jaar over de vloer.
Dat is allemaal napraten.
Maar ja daar heb je hem niet mee terug.
Maatje, ik mis je !
❤️
Willempie

Jaren geleden kwamen er op een project van ons een ploeg nieuwe schilders aan het werk.
Dit bleken de mannen van Jan te zijn en zo vele mooie projecten samen gedaan.
Via deze weg hebben wij dan ook een hele goede vriend over gehouden.
Dit onverwachtse nieuws zagen wij niet aan komen.
Don, Kim, Kids, familie en vrienden heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

❤️
Jeff & Ivon + kids
Holleman Santpoort.

In de afgelopen 34 jaar heb ik met Jan mogen samenwerken. Veel scholen geschilderd van binnen en van buiten. En als een kleurtje in werkelijkheid iets tegenviel dan werd het gewoon zonder mopperen alsnog in de juiste kleur gebracht. Jan en zijn jongens stonden altijd voor je klaar. Ook in de schoolvakanties!
Was het dan altijd “koek en ei”? Natuurlijk niet. Dan was het even mopperen en dan daarna, alsof er niets gebeurd was, gewoon weer door. Dat was Jan bij uitstek nooit rancuneus.

Het was wel lastig om echt dicht bij Jan te komen. Zijn werk en privé hield hij dan ook graag gescheiden. Voor anderen stond hij altijd klaar. Daar waar geholpen kon worden was Jan. Was ook altijd als een van de eerste op de hoogte van alle nieuwtjes en roddels. Kende dan ook bijna iedereen in de regio. En kwam je dan bij hem thuis dan was dat om een probleempje op te lossen. Een lekkage of een verschil van inzicht met de buurman over het gebruik van een dakterras. Jan zorgde dus goed voor anderen. Ging zelf bijna nooit op vakantie. Een enkele keer met Carl en Coby en een keer met de auto een weekje naar Normandische kust. We hadden precies genoeg tijd om die prachtige marmeren schouw op het Kleverpark te voorzien van een open(gas)haard. Dat was hij niet gewend dat een ander ook iets ongevraagd voor hem deed. Daar voelde hij zich dan zeer ongemakkelijk bij maar wist dit enorm te waarderen.

De uitstapjes; Vissen met de boot van “de familie Hutjes” op de Waddenzee en als afsluiting eten bij Chinees restaurant Manor in Santpoort of karten en kleiduivenschieten. Stappen in Amsterdam, ik bespaar de details, maar het was feest!

Stapelgek en trots op zijn eigen jongens. Maar ook de mooie verhalen over zijn vader en moeder. En natuurlijk over “zijn Marja”. Ook al woonden ze al jaren apart ze bleef altijd zijn vrouw. Gek ook op zijn kleinkinderen. Ik zag hem s ’morgens vroeg op het Wilhelminaplein een van de kleinkinderen naar de Voorwegschool brengen of even shoppen met zijn kleindochter. Hij genoot er zo van en vertelde dit dan ook tijdens onze inmiddels traditionele maandag lunch bij de Zoete Inval.
Dit laatste deden we dus ook al ruim 30 jaar. “Even een uitsmijter eten”. Voor Jan was dat steevast een halve uitsmijter ham, witbrood en een glas melk. Pas als de uitsmijter op was werd het eerste slokje melk genomen en daarna de rest van het glas geleegd.

“Jan hoe oud ben jij nu eigenlijk?” 68 zij hij dan en smokkelde er graag een paar jaar van zijn werkelijke leeftijd af. Jan was dus altijd van onze leeftijd.
Het is zo onwerkelijk hem niet meer op het werk te zullen zien. Handen op de rug, pet op het hoofd en even kijken of de jongens nog iets nodig hebben. En dus ook geen rollade meer met de kerst, kimwippies of een doosje Smint.
Jan, zo plotseling en dan zonder afscheid te nemen.
We hebben het gelukkig al eerder tegen elkaar gezegd maar nogmaals heel veel dank voor al de mooie herinneringen en die mooie tijd samen.
Rust zacht!

Tom

Beste familie van Jan, we hebben de juiste woorden niet om te laten weten hoe erg we het betreuren dat Jan zo plotseling overleden is.
Namens het gehele team van Van der Moolen, Ed, Rick, Rick, Peter, Dennis, Luca, Tim en Hilda wensen wij jullie allemaal heel veel sterkte toe om dit verlies te aanvaarden en te verwerken. Neem op jullie manier afscheid, we spreken elkaar hopelijk snel weer..

Zo onverwachts,
Een man met een warm hart,die zijn zoons,schoondochters,Marja en de kleinkinderen inclusief de onze zeer liefhad.
Daar zijn wij hem dankbaar voor.
Wij wensen iedereen heel veel sterkte met dit grootse verlies toe.
Liefs,
Jomar,Naomi&Shanna

Wat een vreselijk bericht over Jan ...
Wens iedereen heel veel sterkte toe met dit verlies
Voor mij was Jan een geweldige werkgever waar ik in 1986 als puppy begon met 16 jaar heb er mooie herinneringen aan overgehouden Jan bedankt voor alles