Lieve Jan, Ria en kinderen,
Wat een achterlijke rollercoaster is dit. Wie had dat gedacht. Niemand!
Jan we hebben je leren kennen, enkele jaren geleden. Ria kenden we al langer van het zwemmen. Toen kwam jij in ons midden en het klikte. Wat hebben we samen genoten. Van de visites, het lekker eten bij elkaar, een lekker biertje of wijntje, een boottochtje met jullie bootje, even een koppie doen bij elkaar. De vriendschap is prachtig en wat zijn we dankbaar dat we op onze leeftijd nog zo'n mooie vriendschap konden opbouwen.
Alleen deze vriendschap met jou heeft veel te kort geduurd, hij werd abrupt afgebroken. Lieve Jan, deze laatste groet komt veel te vroeg en hadden we nog lang niet willen maken. Je was een man met een groot hart, we hielden van je lach, je kleine pretoogjes, je zorgzaamheid voor Ria, je kinderen en je kleine meiskes en je kleine mannetje. Wat een groot gemis!
De vriendschap met jouw lieve Ria blijft bestaan, wees daar gerust over.
Heel veel liefs van Aart en Gea.
De tuin.
De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen.
Iedereen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
We zien ze vallen naar de grond
en dan opnieuw weer groeien
Zo heeft de aarde ons geleerd
dat al wat sterft zal bloeien.
