Jan Dijkstra
Heel oude herinneringen;
Heel verse herinneringen.
Daartussen helemaal niets.
In 1956 ontmoette ik voor het eerst Jan Dijkstra op de Openbare Mulo in Dokkum.
Jan zat een klas hoger en genoot met name aanzien en belangstelling door zijn muzikale kwaliteiten.
Hij zat in een band met o.a. Jan van der Woud, “Guuske”, Andre Munster en later Marian Stienstra.
Op 12-10-2020 moest ik in het MCL een medische ingreep ondergaan. Na de ingreep werd ik op mijn bed naar een kamer op de verpleegafdeling “T” gebracht. Het was een 4-persoonskamer waar op dat moment 1 patiënt lag.
Ik stelde me voor:
“Gerard Beckers uit Dokkum”;
“Jan Dijkstra; Beckers van de schoenenzaak?”
“Ja, klopt; Jan Dijkstra uit Ternaard?”
“Ja!”
Vanaf dat moment bestond die nare ziekenhuisomgeving niet meer voor ons. We waren alleen maar bezig met oude herinneringen, gezamenlijke bekenden, anekdotes van vroeger enz. Daarna gingen we naadloos over in onderwerpen die ons op dit moment interesseerden. Kunst en muziek bijvoorbeeld. Een zeer bijzondere ervaring. Het was alsof we al minstens 50 jaar met elkaar waren opgetrokken.
Toen begon hij over zijn toekomst. Hij zou, na zijn ontslag uit het MCL, een nieuw tehuis in Oudemirdum betrekken. Hij kende de woning/appartement niet maar was met name nieuwsgierig naar het bijbehorende atelier. Als dat er maar wat goed uitziet; zodat ik daar goed kan werken.
Hij vertrok enkele uren eerder uit het MCL dan ik. Zijn afscheidswoorden: “Dit was een bijzonder contact; ik had nu nog wel even langer willen blijven”. ( Dit was naar zijn zeggen z’n 13e dag in het MCL).
Zijn zoon haalde hem op in een rolstoel; op weg naar Oudemirdum. Op weg naar zijn nieuwe toekomst.
Die toekomst heeft maar heel kort geduurd voor deze bijzondere man.
