Inmiddels bijna 10 jaar geleden dat ik Klopstra als docent had, maar nog geregeld hebben wij het over hem aan de keukentafel. Wat een geweldige man was u en wat heb ik van mijn schooltijd genoten, mede door uw wijze lessen, humor en heerlijke uitspraken! Wat had ik u graag een goed pensioen gegund. Beste klop, rust zacht! U wordt gemist!

Toen Koos terugkwam van het zendingsveld onder verantwoordelijkheid van de kerk van Groningen-Noord, kwam hij in de kerkenraad als ouderling. Mijn vader, roggebroodbakker Zuidhof werd zijn mentor. Mijn vader en Koos konden geweldig goed met elkaar opschieten. Groningse nuchterheid, eerst koffie met grunniger kouke voordat ze samen op 'huisbezoek' gingen. De fiets die hij voor 1,00 gulden bij de begraafplaats Selwerderhof mee nam (stond voor 1,00 gulden op de balans ;)), de auto die altijd verkeerd stond geparkeerd, lampen bleven branden ("goan vanzelf wel oet"). Samen hebben ze een mooie tijd gehad om kerkleden van Groningen-Noord te bemoedigen in het geloof. Nu zijn ze weer samen, nippend aan een borrel en terugkijkend op alleen de mooie dingen.
Familie heel veel sterkte met dit verlies.

Ik herinner me Klopstra als een betrokken en vooral grappige docent.
Bepaalde uitspraken en gewoontes kon je alleen van hem verwachten. Dat maakte hem een bijzondere man.
Nadat hij in de les wat uitgelegd had, zei hij: hai wat heb ik het al weer drok had vandoag. Die uitspraak gebruik ik zelf ook na een standaard klus of als ik eigenlijk niet zo veel gedaan heb..
Heel veel sterkte toegewenst voor de nabestaanden!

Bij het overlijden van Koos Klopstra, :
een bijzonder mens is van deze aardbodem heengegaan, onvergetelijk in heel veel herinneringen van heel veel kinderen die Koos onder zijn hoede gehad heeft.
En ook bij de ouders van al die kinderen die gesmuld hebben van alle verhalen die er waren en nu weer opgehaald worden.
Tot Ziens en God dankbaar voor je werk op aarde
Annet Saathof

Mijn mentor toen ik op de Havo kwam op Vondelpad 1. Ik moest aan hem wennen, maar toen hij meer van mijn situatie begreep was hij top! Ik had u zo u pensioen gegund. Sterkte voor de familie.

Klopstra was een wat eigenaardige, maar vooral ontzettend betrokken leraar. Hij kwam langs als een van zijn mentorleeringen lange tijd ziek was, en had vertrouwen in je als leerling. Maar ik zal vooral zijn toch wat smerige gewoontes (uitgebreid aan zijn vingers likken bij het ronddelen van uitgeprinte blaadjes, hard snuiten in de zakdoek), de samenvattingen van zijn lesstof in de KLK's en de gewoonte om de achternaam van bijna iedere leerling te laten eindigen op 'man' niet vergeten. Ik hoop dat Klopstra nu zijn Berenburg mag drinken in de hemel.