Beste Gerrit, kinderen en kleinkinderen. Onze herinneringen aan Ineke zijn veelal gelinkt aan de bakkerijperiode.
Ineke en ik (Ellen) samen in de winter op pad naar Depa in Wijchen. Een verpakkingsgroothandel die naast zakken en dozen ook workshops verzorgde met etalagemateriaal en paaseieren opmaken. Ineke reed en het was rustig op de weg, heel erg rustig. Wij lekker kletsen over van alles en nog wat. We komen aan in Wijchen, stappen uit en liggen bijna in een spagaat. Het was zó glad van de ijzel en we hadden er niets van gemerkt. Met een auto vol materialen terug naar Zeeland, want ja er was zoveel moois, we werden er hebberig van! Die dag de trucjes geleerd om de mooiste paaseieren op te maken, met lint strikken maken, pijlen en puntjes draaien. Eitjes erin plakken. De chocolade eieren met staniol bekleden, opwrijven enz. Uren waren we er mee zoet. Ze stonden prachtig te pronken in onze winkels, elkaar bellen: Heb jij er al verkocht? Heb jij nog chocolade eierschalen, ik kom tekort. Uiteindelijk leverde het financieel geen drol op natuurlijk. Maar het gaf wel sjeu aan de Paasperiode. Leuke tijd met mooie herinneringen.
Met een groepje bekende bakkers gingen we regelmatig met elkaar om, elkaars producten keuren en daarna uit eten.
Als we op donderdagavond naar Zierikzee gingen om te winkelen, ook voor de gezelligheid. Dat was toen nog een ‘uitje’ koopavond. Dan moest onze dochter Linda altijd even naar de wc. Wij langs de winkel in de Sint Domusstraat naar mevrouw Dropjes. Dat was altijd erg aantrekkelijk want er was altijd wel een snoepje na het plassen.
De jaren gingen door, veel veranderingen, maar onze contacten bleven altijd goed.
We gaan je missen Ineke.
Sterkte voor Gerrit en de familie! Hans en Ellen