Je doopnamen heb ik nooit geweten, Ineke was het voor ons. Je was, zoals gebruikelijk, vernoemd naar je moeders moeder.
Als jongetje was koffiedrinken bij de "Lussen" na de kerk, vaste prik. We verschilden te veel in leeftijd om toen echt contact te hebben, maar ik heb er goede herinneringen aan. Ook aan het altijd kleine, maar volgeladen kerstboompje.
Veel later hebben we elkaar wat vaker gezien, op de Ruiter-familiedagen. Fijn dat je daar bij was.
Rust zacht, lieve Ineke, ook namens Trees,
Evert de Ruiter