Nee toch, zou het?
Ik keek nog eens goed op het kleine fotootje dat bij het artikel stond. En ja, het kon niet missen: die krullenbol, dat was de Huib Bor waarmee ik zes jaar lang op de middelbare school had gezeten. Op de christelijke scholengemeenschap “De Oude Hoven” te Gorinchem. Huib was dus biologisch boer geworden!
Aangenaam verrast was ik. Verwonderd en met een zekere bewondering: biologisch boer worden in de conservatieve Alblasserwaard, daar was, zeker in die tijd, moed voor nodig!

Bij een aantal lessen zat ik achter Huib. Vanaf de leerkracht gezien links en wat meer naar achteren in de klas. Rechts naast mij zat mijn schoolvriend Guus-Jan Garritsen. Naast Huib zat Govert Slob. Wij zaten vaak te geinen, wat meestal door Guus-Jan en mij geïnitieerd werd.
Huib was een vrolijke, maar serieuze leerling die zijn talenten vol inzette voor school.
Als hij al op z’n donder kreeg van een leerkracht, was dat omdat hij door ons afgeleid werd, en daardoor te veel achterom keek.

Zelf ben ik na de middelbare school de Alblasserwaard min of meer ontvlucht en in Utrecht gaan studeren. Dit duurde niet lang. Na een paar jaar ben ik een winkel in biologische levensmiddelen begonnen. Eerst in Utrecht, later in Zeist.

Het moet zeker meer dan 20 jaar geleden zijn dat ik Huib in dat tijdschrift, waarschijnlijk Ekoland, tegenkwam. Het voelde als een soort erkenning dat een oud-klasgenoot ook de stap naar de “bio-wereld” gemaakt had. En het kon niet anders dan dat ook zijn melk zich een weg via mijn winkel naar de consument gevonden had!

Mijn eerste ontmoeting met Huib na al die jaren was op Landgoed Rhederoord bij een bijeenkomst georganiseerd door de Triodosbank.
Later kwam ik Huib weer tegen toen ik toetrad tot het bestuur van Stichting Demeter, waar Huib voorzitter was. Bijzonder hoe hij voorzitter was zonder zelf op de voorgrond te treden. Hij gaf rust en ruimte.

Rudi Gerding

Wij zijn erg geschrokken van het bericht dat Huib zo plotseling en veel te vroeg overleden is.
En wensen jou en de kinderen veel sterkte en kracht toe in deze moeilijke tijd en voor de toekomst.
Quirijn en Hanneke van Till

Beste Ria en kinderen,
Het was voor ons onwerkelijk toen we hoorden dat Huib was overleden, zo'n actieve sterke en sportieve man die er van het ene op het andere moment niet meer is.
Tijdens verjaardagen die we wederzijds altijd bezochten was het fijn om Huib te spreken, hij was altijd geïnteresseerd in de mensen om hem heen en wist met een ieder een band op te bouwen.
Ook nu horen we van onze kennissen dat zij geschokt zijn door dit bericht.
De afscheidsdienst was mooi en gaf duidelijk aan hoe Huib was in zijn denken en doen.
Jullie zullen hem missen maar wij zeker ook.
Bij de afscheidsdienst hebben wij een zonnebloem uit onze tuin meegenomen. Omdat de bloem meedraait met de zon, staat het symbool voor de mens die zijn hoofd naar het licht draait.
Ria , kinderen, aangetrouwde kinderen en jullie kleinkind, wij wensen jullie de voelbare aanwezigheid van het Licht en veel sterkte toe de komende tijd.

Arie en Marga van der Stok

Ik heb met ongeloof het bericht gelezen over het plotselinge overlijden van Huib.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hem sprak, waarschijnlijk op de BioVak maar ik herinner me het Bioveem project waarin we 5 jaar samen hebben gewerkt .Allemaal rechtgeaarde eigenwijze bio-boeren die op een eigen wijze hun bedrijven bedreven. Goede herinneringen aan Huib, fijne gesprekken gevoerd.
Veel sterkte gewenst

Stil gevallen, Huib.
De 2e in onze rij.
Niet te bevatten.
Mijn gevoel niet met woorden te omvatten.
Alles half af en niet compleet.
Misschien dat dan maar zeggen.

Vele beelden, losse flarden,
van vroeger en van nu.
Eén beeld blijft maar komen,
het eeuwige nagelbijten
en de pollepel met rijstebrij,
die ik op je knuisten kletste
om jou te zeggen stop.
Het enige wat enkele minuten werkte.
Niemand zo als jij
Recht door zee en op jou eigenwijze,
authentiek en puur
en altijd dicht bij jou eigen natuur.
Stil
Ik zoek de woorden voor het unieke wat ik met jou delen kon.
De gesprekken, praten over wat nauwelijks woorden had,
ontdekken, onderzoeken, delen...
wat soms nog niet was voorgeleefd,
ieder op ons eigen pad.
Wie heeft een broer waar dat mee kan?
Stil
Gestopt met nagelbijten.
stille aanwezige ben jij nu.
Ik hoop dat dat mag blijven
Stille dank
wil ik laten klinken
Stil

Ik heb Huib niet lang mogen meemaken, alleen gedurende een korte stageperiode tijdens mijn opleiding, maar hij heeft een onwisbare indruk op mij gemaakt. Zijn verbinding met de aarde en de dieren was zo bijzonder. Heel veel sterkte met het missen van deze inspirerende mens....

Hallo Ria en verdere familie gecondoleerd met het verlies van Huib.
In de afscheidsdienst gaven jullie precies aan zo als ik Huib ook heb leren kennnen.
Het zal ruim 25 jaar geleden zijn dat ik kennis maakte met jullie voor Den Haneker.
Weidevogels en planten had jullie interesse. En ik waardeer hoe jullie een eigen manier vonden hoe het beheer het beste op jullie bedrijf uitgevoerd kon worden.
We zullen hem missen bij de autoritten naar bio vergaderingen, onderweg mekaar bevragen en vervolgens prikkelen om er nog een tandje boven op te doen.
We wensen jullie heel veel sterkte met de lege plaats die achter blijft, zowel in de familie als in het bedrijf.
Het is verwerken en hard werken maar ook op tijd rust nemen is belangrijk.
Ria ,Gertjan en Arjen Kool

Ik kende Huib nog maar zo kort. Maar hij was een man waarbij ik mezelf snel op m'n gemak voelde. Hij kon goed luisteren en vertellen en hij had humor. Ik leerde Huib kennen tijdens een intervisie voor vrijwilligers van Homestart. Tijdens de High Tea nog maar zo pas geleden zat Huib naast mij en hebben we een aantal woorden met elkaar gewisseld. Huib had het hart op de goede plaats. Hij laat een grote leegte achter voor iedereen waarvoor hij veel betekend heeft. Het ongeloof dat hij er plotseling niet meer is, is niet te bevatten.
Ik wens zijn familie en dierbaren veel sterkte en kracht toe voor nu en de komende tijd.
Groet, Lydia de Rooij (vrijwilligster Homestart Gorinchem-Molenlanden)