Hillie Drent-Hulshof werd geboren in Buinen op 8 februari 1932. Hillie volgde een studie ULO. Hillie was werkzaam bij Van Gorcum als administratief medewerkster. Zij werkte als taalkundige bij Erelmans. In 1947 ontmoette ze haar partner Jans Drent. Hillie en Jans trouwden op 26 juli 1954. De laatste woonplaats van Hillie was Nieuw-Buinen.

Hilly had 6 jaar lagere school gehad toen de oorlog bezig was. Het hoofd der School gaf het advies aan haar en haar vader om de Ulo te gaan doen. Ze was een goede leerling dus jammer om dat niet te gaan doen.

Tijdens haar Ulo periode leerde ze Jans kennen, op zondag ging je wandelen en dan ging je naar het voetbalveld, omdat er verder niets te doen was. Daar hebben ze elkaar ontmoet. Op haar 15de had ze al verkering. Daar werd wel over gesproken want toen ze op haar 17de samen op vakantie gingen had het dorp het er druk mee.

Na de Ulo wilde ze zelf graag lerares worden en het hoofd vond dat ook een goede keus. Zoals dat in die tijd ging kreeg ze het advies van haar vader om het niet te doen. Ze had al verkering en dan 4 jaar doorleren? Tegen de tijd dat je je diploma hebt ga je trouwen en krijg je kinderen. Zonde van het geld.

Ze is begonnen met een kantoorbaan in Assen, bij de Koninklijke van Gorkum. Het loon wat ze hier verdiende moest thuis afgedragen worden evenals het geld van de krantenwijk. Na van Gorkum ging ze werken in Stadskanaal, bij Erelmans, kantoorboekhandel. Hier mocht ze drukwerk corrigeren vanwege haar taalkundigheid. Daarna nog administratie bij de Lange, een manufacturenzaak in Borger.

In de periode van verkering gingen ze een keer met Jans op de motor naar zwager, Mans in Beerta. Tijdens een onhandige manoeuvre, is Hillie van de motor gevallen. Jans kwam hier pas na een aantal kilometers later achter.

Tijdens het huwelijk heeft ze meegewerkt in de zaak , eerst mee de melk rondbrengen en in 1958 in de winkel. Ze haar tijd vooruit, als werkende moeder. Toen Jans in 1970 kwam te overlijden stond ze er alleen voor. De melkroute werd verkocht en ze zette de winkel voort. Alleen, en ook nog met de zorg voor 2 opgroeiende meiden. Respect hiervoor hoor!

In 1986 werd haar 1ste kleinkind geboren in 1989 haar 2de en toen in 1992 het 3de kleinkind werd geboren is ze gestopt met de winkel. Ze kwam elke week een dag in Assen en een dag in Veendam.
Als Oma was zij niet zo technisch als de kleinkinderen. Een keer op Bastiaan passen, die de radio veel te hard had en Oma niet wist hoe het uit moest. De buren zullen wel gedacht hebben…..
Ooit is haar een mobiele telefoon aangepraat, maar dat was toch maar niks, dat moderne gedoe.
De laatste jaren ging er steeds meer mee als ze naar Oma gingen als er gekookt moest worden. Een magnetron (die ze mocht houden maar niet wilde), de ovenmagnetron van Mark, de waterkoker, de airfryer. Ze moest niets van dat spul hebben en het mocht er niet blijven.
Die kleine 1-persoons-koffiezetapparaat bleef zij altijd gebruikten.

Hilda had kaarten voor een concert van André Rieu te Amsterdam. Hilly werd verrast net een treinavontuur zogenaamd naar Maastricht. “Nee, waar was het nou, ga ik André Rieu zien?” Neen hoor, zo maar een uitje. Ze gingen dus naar Amsterdam, maar Hilly kon het onderweg toch niet herleiden. Ze heeft het een hele mooie dag gevonden en haar andere favoriet Jan Smit, kwam ook nog eens optreden. Deze belevenis was een ieder jaar terugkerend item; “Hoe jullie dat nou hadden kunnen bedenken! Maar, het was wel heel leuk, maar “ach, zo op tv was het toch misschien net zo mooi”

Kleindochter Marjolein had 4 kaartjes voor de Sound of Music musical in Martiniplaza Groningen. Jeetje wat een wereldreis (Amsterdam dan?) en happening. Toen in de pauze ook nog gratis saucijzenbroodjes op tafel kwamen, was zij helemaal verbaasd, maar content.

Rijbewijs: Zij reed al jaren geen auto meer. Het vertrouwen en reactievermogen werd wat minder. Toen ze op haar 85e haar rijbewijs moest verlengen, heeft zij dat nog wel gedaan en gehaald. Na een paar maanden verkocht zij de auto alsnog en heeft de verlengde rijbewijs nooit gebruikt.
Een ander gaat voor haar toch niet bepalen of zij wel/niet mag rijden. Op deze wijze is het HAAR besluit geweest.

Als het niet stuk was, werd het ook niet vervangen.
Zij heeft nog vrij lang zwart-wit-tv gekeken en een platte kleuren-tv is pas van de laatste jaren. Maar hoe zet je nu een schemerlampje op zo’n platte tv?
De oude wasmachine doet het nog steeds, waarom dan vervangen.

De tapijttegels in de keuken waren nog maar 30 jaar oud, een “beetje” versleten nylon-heugaveld. Niet fijn op blote voeten en koud. Vorig jaar heeft ze dan op haar verjaardag nieuwe vloertegels gekregen. Door de aangebrachte vloerisolatieplaten werd het toch wel aangenamer.

Hillie was altijd wel serieus. Volgde krant en het journaal goed, was het niet overal mee eens, maar was flink bij de tijd.

Regelmaat: Daarnaast had ze altijd een erg drukke agenda. XX was wasdag, XX moest je boodschappen doen, om 12.00 uur ga je warm eten en geen minuut eerder of later, Dus moest men het ook niet wagen om een afspraak in te plannen. Daarnaast een vast stramien in wat je wanneer welke dag eet.

Een krachtige, sterke vrouw met een eigen wil is van ons heengegaan en laat ons achter met
dierbare herinneringen.
Zij mocht bijna 89 jaar worden.