Lieve Henk,
Wij kenden elkaar niet persoonlijk maar toch heb je indruk op mij en mijn familie gemaakt.
Als kind, inmiddels ben ik 43, bezocht ik samen met mijn ouders met regelmaat het mooie Haarlem.
Dan gingen wij een hele dag winkelen en dat ging natuurlijk niet zonder iets lekkers te eten.
Halverwege de winkelstraat had je dan die fameuze zijstraat met die legendarische automatiek.
De duifjes voor en in de zaak die de vloer schoonhielden... de automatiek aan de linkerzijde met achterin de counter, waar je kon bestellen.
Met name die automatiek en wat er achter die luikjes lag, gaat nooit meer uit mijn gedachten.
Dat kwam uiteraard door de ambachtelijke wijze waarop jullie veel producten zelf bereidde en de constante kwaliteit en smaak er van.
Achter het eerste rijtje luikjes lag een zakje patat met een klein kaas- en / of gehakt-met-ui balletje.
Als kind was dat het lekkerste wat ik me kon wensen en mijn ouders deden dat uiteraard niet alleen voor mij.
Ik zie mijn vader nog het ene na het andere luikje openen om er vervolgens heerlijk van te smullen.
Overigens was dit al een traditie van mijn grootouders, die jij op jouw reis misschien nog wel tegen komt.
Op latere leeftijd trok ik altijd het kartonnetje met daarop twee soort van grote bitterballen gevuld met een bizar lekkere kaasvulling, simpelweg genaamd "kaasballen".
Het toetje werd dan de vader van het welbekende "speciaaltje" van de Febo die bij jou geboren werd als de "gehakt-met-ui".
De mensen die dit lezen en wel eens bij jou in je zaak zijn geweest weten waar ik het over heb.
Die kaasballen vond ik overigens zo lekker dat ik er met regelmaat een stuk of 10 bij je kocht om ze vervolgens thuis te frituren.
Ook thuis waren ze heerlijk, maar bij jou uit "de muur" was toch wel het lekkerste.
Nu ga ik met mijn kinderen naar die mooie stad, waar ook jij zo gek op was en waar jij je zo voor hard hebt gemaakt.
In de Anegang vertel ik dan voor de zoveelste keer het verhaal over jouw automatiek en hoe blij ik daar van werd...
Rust zacht Henk en als je mijn grootouders tegenkomt wil je ze dan trakteren op een kaasballetje?
Familie en vrienden veel sterkte met jullie verlies.
Hartelijke groet,
John Koster

Pas vandaag ben ik op de hoogte gesteld van het overlijden van Henk. Bij deze wil ik mijn deelneming betuigen aan de nabestaanden. In de periode 2002-2005 heb ik samen met Henk actie gevoerd voor het behoud van de Hoeksteenkerk en HBS-A van het Raakscomplex. Helaas is het niet gelukt om beide panden te behouden. Ik heb Henk leren kennen als een enthousiaste pleitbezorger voor het behoud van het erfgoed van Haarlem. De stad is hem dankbaar ervoor en terecht is hij onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Daarnaast ben ik vaak bij hem thuis geweest en hebben wij leuke vaartochten gedaan naar Amsterdam en Leiden. Ik zal Henk missen als een warm en fijn mens met hart voor het erfgoed.

Zondag 26 september j.l. bracht ik samen met Hans Kluit in de aula van crematorium Haarlem een laatste groet aan Henk Vijn.
Het contact met de letterlievende vereniging J.J. Cremer en Henk ontstond in de tijd dat de Cremerianen regelmatig optraden als ‘levend Hildebrandmonument’.
De première was in 1988 toen Cremerspelers ter gelegenheid van Cremer’s 106e verjaardag met een busje naar verpleeghuis Boerhaave kwamen, waar zij in Biedermeijercostuum als ‘personages van het Hildebrandmonument’ optraden voor de bewoners van afd. Haarlemmerhout. Ook journalist Wim Helversteijn was hierbij aanwezig en zijn artikel met foto in het Haarlems Dagblad was het begin van een jarenlange verbondenheid van de Cremerianen met de Camera Obscura.
De letterlievenden hadden na enkele succesvolle optredens als Hildebrandmonument en de aanstaande verjaardag van de Camera Obscura contact opgenomen met Henk Vijn “de promotor van Haarlems cultureel erfgoed”. En zo werd Henk de oprichter van de Stichting Hildebrand, met als leden o.m. Hans Krol, dir. van de bibliotheek Heemstede en journalist Wim Helversteijn.
De Stichting organiseerde festiviteiten vanwege 150 jaar Camera Obscura, met als startsein de presentatie van de stadswandeling ”In het voetspoor van Hildebrand” met activiteiten op diverse locaties. De commissaris van de koningin behoorde tot de gasten en ook familieleden van prof. Bronner en Nicolaas Beets. De rol van Hildebrand werd steeds gespeeld door toenmalig Cremervoorzitter Bob van Oploo.
De Cremerianen waren ook vaak aanwezig bij andere door Henk georganiseerde evenementen. Zoals de vaartochten door het Spaarne of met een kraam of een voorstelling tijdens de boekenmarkten langs het Spaarne. Cremer speelde voor de genodigden tijdens de officiele opening van De Adriaan, de Klucht van de Molenaar. Daarna zwaaiden Cremers kluchtspelers vanaf de omloop van de molen naar het Diaconessenhuis, waar Henk Vijn was opgenomen met hartklachten… Ook hebben we onvergetelijke herinneringen aan de sprookjesachtige boottocht tijdens het Bakenessergracht concert. Met heel veel mensen in bootjes en aan de wal. En Cremerianen, in witte kleding en getooid met een prachtig wit commedia dell’arte masker, gezeten in een sloep verlicht door waxines in jampotjes, luisterden daar naar een aria, gebracht door onze eigen tenor Jack Bontekoe. Aan het eind van deze prachtige avond werd Henk Vijn, als organisator door het dankbare publiek bedankt met applaus, waarbij werd gescandeerd: Henkie bedankt! Henkie bedankt!
Bij het afscheid van Henk Vijn, op maandag 27 september 2021 in de H. Bavokerk in Heemstede was de inmiddels pastor Bob van Oploo de voorganger.
Henk bedankt, voor alles!
Namens de "Letterlievende Vereniging J.J. Cremer"
Ans Windhorst

Met treurnis nam ik kennis van het overlijden van Henk Vijn. Haarlemmer pur sang, die tevens interesse toonde voor de regio, met name Heemstede. Toen ik in 1972 in Heemstede als directeur van de bibliotheek werd benoemd kwam hij zich spoedig voorstellen. Op zijn verzoek ben ik secretaris geworden van de door hem opgerichte stichting Camera Obscura (150 jaar daarvoor in 1839 verschenen) , naast o.a. mr.Henk Tulp, beleidshoofd bij de provincie Noord-Holland en verder J.van den Berg (NMB-bank), Ans Windhorst namens de Letterlievende vereniging J.J.Cremer, boekhandelaar Dolf de Vries, journalist Wim Helvesteijn, VVV-directeur Peer Sips en als adviseur vanwege de de stad Haarlem Rob Spies. Intentie was blijvende interesse te wekken voor de Camera Obscura van Nicolaas Beets via lezingen, tentoonstellingen, publicaties e.d. Meestal kwamen we bijeen in zijn huis aan de Buitenrustlaan, een pand vol papieren, ten dele met op schrift gestelde creatieve ideeën van de bewoner om waar mogelijk Haarlem te promoten. Ik herinner me een autorit naar Middelburg, waar een kleindochter van Beets woonde en we het manuscript 'Jeugd in het Beetsenhuis' van haar moeder, mw. Ada Geertruida Went-Beets, die de jongste dochter was van Nicolaas Beets, meekregen om te kopiëren. Die herinneringen zijn ten slotte in 2004 in boekvorm uitgegeven door literatuurhistoricus dr. Peter van Zonneveld. In 1990 reisden we met de auto van Henk met Wim Helversteijn naar de beeldentuin van kasteel Nijenhuis in Heino, waar de in 1962 onthulde beeldengroep van Hildebrand door Jan Bronner na herstel van door vandalisme beschadigde beelden een nieuwe en blijvende plaats kregen. Terwijl in de Haarlemmerhout replica's zijn opgesteld. Een verzameling publicaties 'Beetsiana' voor de bewaarcollectie 'Heemstede ' is in 2003 naar het NHA in Haarlem verhuisd. Wat me opviel bij een bezoek met Henk aan een wethouder in Haarlem, dat hij bij het personeel van stadhuis door vrijwel iedereen werd gekend. Henk Vijn stond aan de basis van de Haarlemse Vaardagen (1988). Enige malen mocht ik zomers in zijn sloep meevaren naar o.a. Spaarndam en op de Ringvaart met wisselende deelnemers, waaronder journalist Piet Arp en veilinghouder-kunstexpert Willem de Winter. Henk's partner Theo Jonckbloedt zorgde dan voor de proviand onderweg. Niet alles wat Henk aanpakte is gerealiseerd. Graag had hij een replica gezien van de houten tredmolenkraan aan het Spaarne, die in het verleden goederen, zoals tonnen en kisten, in de schepen bracht ofwel daaruit haalde. Wellicht wordt dat plan postuum nog eens uitgevoerd.. Blijvend van belang is dat dankzij zijn immer opgewekte doorzettingsvermogen de herbouw in 2002 van de in 1932 verbrande molen 'de Adriaan' tot stand kwam. Een eyecatcher en landmark in Haarlem, goed zichtbaar wanneer men met de trein vanuit Amsterdam de Spaarnestad binnenrijdt. Dankzij een ontwerp van Eric J.Coolen is op initiatief van Martin Busker een gevelsteen net het portret van Henk Vijn in 2014 op zijn 80ste verjaardag bij de molen geplaatst., waarover ik op een librariana-Haarlemiana-blog heb geschreven. Henk Vijn heeft in zijn leven honderden, zo niet duizenden, foto's gemaakt van allerlei Haarlemse festiviteiten. Naar ik mag hopen zullen die bewaard blijven in het Noord-Hollands Archief. Want dan is immers ook de uitdrukking van toepassing: 'Mister Haarlem Henk Vijn forever'.

Molens doorstaan de eeuwen echter de mens kan dat maar tijdelijk ondersteunen.
Wij condoleren de familie met het verlies van een bijzonder mens.
Met eerbied gedenken wij Henk als bestuurslid en regelaar van de Stichting Molens Zuid Kennemerland.
Namens de Molenaars en Vrijwilligers.