Tips over condoleren of herinneringen delen?
Allereest wil iedereen maar in het bijzonder Hinko condoleren met dit verlies van een veel te jonge Henk die van ons is heengegaan. En veel sterkte toegewenst.
Ik: René Grootscholte uit 's-Gravenzande schijft een stukje over mijn vriendschap met Henk. Ik heb Henk in 1990 leren kennen bij Olympus 70 met het hardlopen. We zaten in een soort van 10 a 15 Km groep en onze trainer was een tijd lang "Sjaak van den Ende" en werd gevormd door een hechte clubje hardlopers. Er hing een zeer goede en sociale sfeer in onze groep en dit nam ik de loop van de jaren alleen maar toe. Ook buiten het hardlopen gingen we regelmatig met elkaar om als er weer eens wat te vieren viel, zo trainden we ook onze arm, mond en keel spieren om alles soepel te houden en Henk was daar ook wel erg goed in en kon een aardig pintje weg drinken. Henk hield van gezelligheid en van live muziek waarbij het bier rijkelijk vloeide en ik heb veel gelachen in die tijd maar hij kon ook heel serieus zijn als het over werk of andere dingen ging. Een echte no nonsens vent die niet snel klaagde en maar moeilijk over zijn gevoelens sprak maar Henk was ook heel sociaal en als het nodig was dan stond hij klaar om te helpen met van alles en nog wat.
Wim Hanemaaijer van Haze Accountancy liep ook in onze groep en wilde ons graag gaan sponsoren d.m.v. zijn kleding in mooie kleuren en logo's. Dit vonden wij natuurlijk zeer leuk en ook wel interessant, zodoende gingen wij steeds meer wedstrijden lopen waarvan de meest in het Westland. Wim heeft in 1990 gezegd "Als wij met onze groep over 5 jaar nog lopen dan gaan we met z'n alle naar New York om een hele marathon te lopen" en Haze zou het dan grotendeels sponsoren. Zo gezegd en zo gedaan, in Nov. 1995 was het zover, na een intensieve training van vele weken waren wij er wel klaar voor. Het was een hele leuke ervaring en het was mega druk met hardlopers waar bij je de laatste km op handen werd gedragen door het publiek, zeer mooi om mee te maken en ook iets om trots op te zijn want we hebben hem toch maar mooi uitgelopen met z'n alle. We hebben ook nog in de New York Times gestaan met een foto waarin wij met witte spuitpakken aan stonden, geregeld door Henk. We moesten kleding hebben om warm in te blijven voor de marathon omdat het heel koud was, en Henk kwam met het idee om spuitpakken te kopen die je makkelijk weg kunt gooien als je van start gaat. (jammer genoeg heb ik die foto niet meer).
De eerst 2 foto's zijn denk ik ergens in 1992 of 93 genomen waarin we in de zoveelste outfit liepen van Haze Accountancy, dat zag er strak uit al zeg ik het zelf.
De 2 rechter foto's zijn in New York en bij aankomst op Schiphol genomen en tonen wij onze welverdienden medailles waar Henk ook zeker heel trots op was, hij zij dan "die pakken ze mij nooit meer af"
Ik heb Henk ook na mij hardloop carrière nog regelmatig gezien op verjaardagen en feestjes zoals de reünie in Naaldwijk en heb Henk leren kennen als een oprecht persoon, no no-nonsense, sociaal en met het hart op de juist plek.
Het ga je goed Henk, we zullen je missen maar niet vergeten!
Ik hoop je ooit nog een terug te zien in het sterrenstelsel hierboven aan de hemel.
Groetjes van René
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.