Beste Mieke en familie
Gecondoleerd met het verlies van Henk uit jullie midden , ik las de overlijdens advertentie in de Twentsche courant en mijn gedachten gingen meteen naar de begintijd in de jaren zestig in Haaksbergen en de vele uren die ik doorbracht in de werkplaats naast de winkel van Koenderink die Henk toen overnam en het gezellige koffiedrinken in jullie woonkamer. Henk was een geweldige organisator en ik heb veel plezier beleefd aan het samen organiseren van menige ronde van Haaksbergen en niet te vergeten de etappeplaats in Olympia,s ronde van Nederland. Goede herinneringen uit de goede oude tijd. Na mijn vertrek uit Haaksbergen verloren we elkaar wat uit het oog maar het was een genoegen Henk weer tegen het lijf te lopen op de midwinterhoornwandeling in Diepenheim z,on vijftig jaar later , een prettig weerzien.
Ik wens jullie sterkte bij de verwerking van Henk,s overlijden. .
Ben Aalbers Rotterdam

Beste fam ter Avest,

Gecondoleerd met het verlies van Henk.
Henk was tot eind vorig jaar lid van onze vereniging HMC, totaal bijna 30 jaar.
We wensen jullie erg veel sterkte toe.

Namens HMC

Fam ter Avest.
Gecondoleerd met het verlies van Henk.
Wij wensen jullie veel sterkte.
Eric en Trudy Ten Brinke.🌷

In memoriam Henk ter Avest juni 1938- november 2022.

Henk heb ik leren kennen sinds mijn toetreding tot de HTFC in 1990.

Henk was in 1979 één van de oprichters van de fietsclub, toen nog aan de Eibergsestraat.
Ik kende hem niet anders dan op zijn gazelle fiets a la Hennie Kuipers en later met zijn Harley.
Verschillende keren heb ik mee mogen rijden met zijn andere “motormuizen.”

Henk was altijd actief bij de HTFC betrokken, waarbij onder andere de Avondfiets4daagse tot zijn vaste activiteit behoorde, het plakken en ophangen van alle borden nam hij voor zijn rekening (uiteraard met hulp) en dan had je er geen omkijken meer naar. Ooit verkeerde lijm gebruikt waardoor tijdens een regenbui de plakkaten langzaam naar beneden zakten, hup borden er af en alles opnieuw beplakken (bij ons in de tuin) en dan weer ophangen.
Maar ook als er andere clubactiviteiten waren kon je altijd een beroep op hem doen.

Wat was Henk voor iemand? Belangstellend, meelevend, vol met grappen (nooit ten koste van iemand), aan de andere kant ook duidelijk aanwezig met een eigen mening.
Je kon ook altijd een beroep op hem doen, Henk was een ja-zegger.
Mieke, zijn vrouw, moet soms gedacht hebben “mag het ook wat minder”?

Mijn herinnering aan Henk is ook getekend door de fietstocht naar Hongarije, wat hebben we enorm gelachen toen hij zich had vermomd als een kleuter in zwembadkleding, compleet met
opblaasbare armbandjes, zonnebril en zonnehoed, boven op een berg trouwens.
Ook zijn wedstrijdje snurken met Johan W., Johan won, waardoor Henk vluchtte naar de buitengang, met matras en al.

En dan in de Vogezen, waar hij in een ander hotel, samen met een paar andere kerels een kamer voor 1 avond had genomen om een voetbalwedstrijd te kijken, de receptioniste moet wel gedacht hebben, 4? kerels, 1 avond en 1 kamer? Was ist loss? Nou dat was de TV dus.
(en een geplunderde koelkast heb ik gehoord.) Arjan was er toen alleen maar bij om er voor te zorgen dat zijn schoonvader niet uitdroogde, dat is goed gelukt.

Al met al heb ik alleen maar fijne herinneringen aan Henk en wens ik Mieke, kinderen en kleinkinderen sterkte en goede herinneringen.

Henk Vogel
(namens de HTFC)

Beste Mieke, kinderen en kleinkinderen van Henk

De eerste reactie na het bericht van het overlijden van Henk was schrikken, we verwachtten dit niet. Maar direkt daarop komt het verdriet. Uiteraard op de allereerste plaats de gedachte aan het verdriet dat jullie te dragen hebben nu jullie Henk moeten missen.
Vervolgens komen dan allerhande herinneringen, beginnend al bij de fietsclub HTFC. Daarna het huren van een motor bij Henk. Later werd dat meerijden met Henk, Benny Kleinsman, Johan Broekhuis, Benny Freriks, Henk Eijsink. Samen zelfs naar de Alpe d 'Huez om fietsers van HTFC te verrassen. De groep motorrijders rond Henk bleef bestaan, al veranderde de samenstelling.
De woensdagmiddag werd heilig verklaard en maar zelden was Henk er niet bij. Hij genoot zichtbaar van zijn vaste plaats in de groep, breeduit zittend op zijn Harley. Hij straalde als we weer een mooie rit door Twente, de Achterhoek of Duitsland hadden gemaakt en als afsluiting samen nog een hapje en een drankje namen bij een van de groepsleden thuis. Dan konden ook de dames nog even gezellig met Henk kletsen.
Ook kon hij enorm genieten van ons jaarlijkse uitstapje: 4 of 5 dagen samen in een hotel in het Sauerland, de Eifel of de Harz. Dan was hij echt “uit”. 's Avonds lekker eten en een paar biertjes, daarna kwamen de sterke verhalen, die heel vaak een goede mop bleken te zijn.
Hij was vriendelijk en hield van een geintje, menige bediende van een terras zou je daar iets over kunnen vertellen. Nooit was hij grof of onbeleefd en hij kon de waarheid waarderen.
Nu gaan we hem heel erg missen, van de eens zo vrolijke groep blijft niet veel meer over.
Wat wel overblijft zijn de goede herinneringen, die zullen wat mij betreft de overhand hebben en dat wens ik jullie ook van harte toe.
Groeten van Hein en Trees