Het Arsenaal met daarin het prachtige museum, de sculpturen van het project “Scherven van een Stad” over de roemrijke geschiedenis van Coevorden, ons mooie theater “Hofpoort” : zomaar een greep uit de vele projecten van de gemeente Coevorden, die op initiatief van Henk in gang zijn gezet en met veel succes zijn gerealiseerd. Bij de uitvoering van deze projecten heb ik, als financieel medewerker, Henk vaak terzijde mogen staan, want ik had, aldus Henk, toch veel meer verstand van die financiële zaken dan hij zelf. Ik ben nog steeds blij met dat onvoorwaardelijke vertrouwen, dat hij in mij stelde. Ik heb het als een voorrecht gevoeld om met Henk samen te mogen werken aan deze mooie projecten.

Hai Finy, dag Henk,
Ja, zo hebben we jullie altijd gekend: Finy en Henk en dat houden we maar zo.
Onze oudste dochter Geeske zat in Odoorn bij juf Finy in de klas en juf d’r vriendje Henk (vreemd toch, die verleden tijd) werkte op het Woonwagenkamp in Emmen. Uiteraard (?) werd er getrouwd en kwamen jullie ook in Odoorn wonen, in de Liniekampen. Henk vernam al snel dat wij beiden uit het sociaal-cultureel werk kwamen (ambachtelijke jeugdleiders) en vroeg Selma of zij in het bestuur wilde komen van de Stichting Sociaal Kultureel Werk Woonwagenkamp Emmen (tuurlijk deed ze dat). Toen kwam de relatie Everts Roos in een stroomversnelling. Penningmeester werd Selma, vrijwilligerswerk. Eén keer per jaar was er een vrijwilligersavond en dat waren héle, maar dan ook hééééééle leuke, creatieve feesten. Cultuur ontbrak er nooit, daar zorgde Henk wel voor (er moest tenslotte ‘gevormd’ worden) en toen we gingen wonen in De Kiel (meer ruimte, grote vuren,….) werden dáár een paar vrijwilligersfeesten georganiseerd. Onvergetelijk was de avond/nacht met Willem de Ridder: “De Legende van Trijente”.
Toen we trouwens verhuisden van Odoorn naar De Kiel, kregen we van het Kamp het boek: “Leven van het Land” van John Seymour, de rode draad voor ons groen/huis/land onderhoud. Die blijft eeuwig in de boekenkast, Henk, jij dus ook. En toen kwam het theater , Pépé Zet (Podium Produkties Zeno) en werd de 1e voorstelling gemaakt voor de Stichting Ondernemers Ondernemen (O2), waar Henk ‘dus’ ook de hand in had. En er zouden er meer volgen…… met als hoogtepunt de voorstelling rond het Vrijwilligerswerk in Schoonoord voor de UN Volunteer Conference in de RAI in Amsterdam. En dat in het Engels……
Nou, zo kunnen we nog wel even door gaan.
Henk, je had een slechte dag, toen we de laatste keer bij je waren, maar de herinneringen aan jou blijven heel fijn en zullen we regelmatig oppoetsen.
En Finy…………………..hou je haaks en poets ook regelmatig al die herinneringen op, al die voorvallen, al dat culturele erfgoed…….
Een hartelijke groet van Zeno en ook Selma.