Nairobi, 14 september 2015. Warnyta: 'Pap, we wachten nog even op Hederik.' 'Op wie?' Op Hederik, hij is nog niet zo lang in Kenia en hij wil graag de stadswandeling met ons meelopen.'
Zo maakte ik kennis met Hederik, in Nairobi, op bezoek bij mijn dochter. Daar leerden Warnyta en Hederik elkaar kennen. In de maanden daarna werd het Alie, Alexander en mij duidelijk dat zij het waren die elkaar gelukkig maakten. In het restaurant van Artis, ontmoetten Alie en Alexander Hederik ook, op een zonovergoten dag, vlak voordat beiden, Hederik en Warnyta, naar Zuid - Afrika zouden gaan. Hederik verbleef voor zijn studie in Singapore. Van daaruit gingen zij wederom samen op reis. Het reizen, veelal naar verre oorden, was een grote passie van hen.
Hederik kwam bij ons thuis, in Goirle en Tilburg. Op een verjaardag, met Kerst. We genoten van een 'high tea' in Utrecht, van een lunch in Zeeland, tussen de beide Scheldes. We gingen ook op safari, in de Beekse Bergen, en aten na afloop Italiaans, in Hilvarenbeek. Hederik toonde zijn interesse, luisterde, stelde vragen en vertelde. Met ratio en gevoel! Over Italiaanse wijnen. Over zichzelf, over zijn werkzaamheden voor bijvoorbeeld het Centraal Boekenhuis en wat voor mogelijkheden hij daar zag. Hij vroeg welke plaatsen hij en zijn broer Tein het beste zouden kunnen - eigenlijk: zouden moeten - bezoeken tijdens hun fietstocht in 'la bella Italia.'
Amsterdam, 21 januari. Hederik heeft zijn laatste reis gemaakt, naar een rustplaats aan zijn vertrouwde Amstel gelegen. Geen rustplaats op weg naar de vergetelheid, integendeel, een plaats om een stem te kunnen geven aan dromen van en bij hen die hem lief zijn. De dichter - schilder Willem Hussem schreef in 1974 over 'droom' en 'stem' het volgende gedicht:
met hetzelfde gevoel
als bij zijn leven
luister ik naar zijn stem
in de stilte van
het wakker worden
zetten gedachten
de droom voort
Tilburg / Goirle:
Joost Minnaard
Alie Stofberg
Alexander Minnaard