Lieve familie van Hans....
in het bijzonder mijn vriendinnetje Marlies.Goed kende ik Hans niet, maar ik vind het wel fijn dat ik met Marlies hem een keer opgezocht heb in Haarlem . Ook kwamen we elkaar een keer tegen toen Els en Hans in Katwijk op een terras op strand zaten .
De boot lag in de haven ,ze waren een dagje gaan varen.
Els kende ik wel beter ,omdat Marlies en Cees mijn lieve buurtjes waren in Noordwijk.
"Marlies is onze 4e dochter" zei mijn moeder altijd".
Door de verhalen over Hans, van Marlies, weet ik dat Hans een speciale plek in de familie heeft gekregen en een bijzondere toegevoegde waarde voor Marlies.
Het zal niet makkelijk zijn om dit verlies te dragen, maar het feit dat Els en Hans weer bij elkaar zijn op een mooie wolk en lekker samen naar beneden kijken ,,biedt hoop ik een beetje troost.
Lieve vriendin Marlies en familie: veel sterkte met dit verlies...

Wij herinneren Hans als een sympathieke, sterke en humoristische (buur)man.
Een mooi iemand is heen gegaan.
Wij wensen jullie veel sterkte.

Ik herinner me Hans als de nieuw vlam van Els die veel vreugde en liefde aan haar en ons heeft gebracht. Weinig woorden maar met ogen en een glimlach die genoeg vertelde van het plezier dat hij meemaakte door de reuring van in één klap drie kinderen en twee kleinkinderen rijker te zijn! Slechts één keer heb ik Hans veel aan het woord gehoord: sinterklaasviering bij Els waar de dames een gedicht hadden gemaakt van maar liefst vier kantjes! Ook daar zag hij de humor wel van in. Rust zacht en Hans... nu ben je weer bij " jouw meisjes"

Lieve oom Hans,

Dank voor de geweldige logeerpartijen die Stephanie en ik regelmatig bij jou en tante Marietje hadden. We scheurden met z'n vieren in jullie Mazda het land door, terwijl jij foeterden op "al die zeikerds in het verkeer". Zo relaxed als je was, veranderde dat in de auto. Gezellige dagjes uit naar de Efteling, de Apenheul, Artis. Iedere keer maakten jullie er een feestje van met een tas vol broodjes en lekkernijen. 's Avonds aten we heel gezond en verantwoord, want dat vonden jullie belangrijk. We moesten iedere hap 50 keer kauwen (en als je ziek was 100 keer). Na het eten mochten we opblijven en deden we spelletjes bij de haard; jij in jouw stoel met jouw schaap op jouw schoot. 's Ochtends als Stephanie en ik wakker werden, lazen wij Donald Ducks. Daar keken we altijd naar uit, want die hadden wij zelf thuis niet en jullie hadden stapels! Stephanie en ik genoten zo ontzettend van de logeerpartijen en ik weet zeker dat jullie dat ook deden. Lieve oom Hans, heel veel dank voor alle mooie herinneringen! Hopelijk word je herenigd met tante Marietje en Els. Rust zacht lieve oom Hans.

Dikke knuffel, Marie-Suzanne

Lieve Hans,
Ik zal je niet vergeten.
Hans, mijn peet-oom.
Stille Hans die toch veel zei zonder woorden. Met een stille lach. Dezelfde lach die ik gisteren bij jou zag toen je daar zo rustig lag. Ik ben blij dat ik jou met mijn Hans nog even heb kunnen bezoeken. Weliswaar te laat. Ik heb veel herinneringen aan jou, vooral uit mijn jeugd. De geweldige logeerpartijtjes bij jou en tante Marietje op de Lorentzkade. Een fijn rustig feestje vond ik dat altijd. Binnen bij jullie altijd alles netjes met fantastisch opgeruimd speelgoed en een zelfgemaakt 'winkeltje' met de mooiste inhoud en koopwaar in de vorm van prachtige verpakkingen van de parfums en crèmes van tante Marietje. En als jij van jouw werk kwam, dan stonden jouw sloffen klaar bij de leren draaistoel met het platte schaap, jouw knuffel. Ik had nog nooit een man met en knuffel gezien- en ik vond het geweldig! Dat wist jij. Net zoals jij wist dat ik dol was op de konijnen en figuren van Dick Bruna. Iedere week stuurde jij mij een nieuwe kaart hiervan en ik had ze allemaal op mijn kamer hangen. Ik heb ze nog. In twee schoenendozen. Gesorteerd. Zoals jij ook zou doen. Opgeruimd en netjes. Ik koester de leuke uitstapjes naar de Efteling, De Apenheul en de boottripjes. Ik koester zelfs de momenten dat ik van tante Marietje 100x moest kauwen bij het eten voordat ik het zou doorslikken, het lukte nooit. Dan keek jij mij aan met die stille glimlach.
De laatste keer dat ik jou zag was op de begrafenis van Els. Verdrietig. Wel zag ik toen pas goed hoe jij warm in een nieuwe familie terecht bent gekomen. Een tijd waarin ik jou helaas niet veel heb gezien. Met het overlijden van tante Marietje ben ik ook jou een beetje kwijt geraakt. Waarom weet ik niet. Want je bent altijd mijn Oom Hans gebleven. Zo loopt het soms. Ik heb wel gezien hoe fijn jij het ook met de familie van Els hebt gehad. Nu heb je rust en keer je terug naar Els en tante Marietje. Veel fijne boottripjes voor jou, op jouw sloffen, met het platte schaap!
Liefs van Steef

Lieve allemaal,
Ondanks de afstand, hebben wij, Jan en Ik, ons toch erg betrokken gevoeld. Wat een mooie woorden werden er gesproken, wat een mooie herinneringen opgehaald. Inderdaad " Hans waardig". Jullie hebben het erg mooi gedaan en Hans tot op het laatst gedragen. We wensen jullie allemaal heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Ook wij zullen ons Hans altijd herinneren als een ontzettend lieve man.
Jan en Mieke Karssen

Lieve familie,
Vanuit Mallorca willen wij met een warm hart ons oprecht medeleven
betuigen met dit grote verlies ,een dierbare persoon uit een geweldige
mooie familie.
Nanda en Phil, ik weet dat dit gemis voor jullie bijna niet te verwerken is.
Er is geen weg terug , alleen de mooie herinneringen aan Hans en zijn familie
mogen hopelijk een troost zijn en jullie sterkte en kracht geven om dit verlies
te kunnen dragen.
Heel veel liefs en sterkte voor de hele familie

Anneke en Vicente uit Mallorca.

Lieve Hans,
Toen Chulah en ik in het verzorgingstehuis kwamen waar je toen een 'lat-relatie' had met Els (ieder een eigen kamer :), hebben we intens gelachen met elkaar. Naderhand keken Chulah en ik elkaar aan en zeiden we: "wat was het gezellig!" Ik heb nog vaak aan die ontmoeting gedacht. Je stralende en ook ondeugende ogen. De manier waarop je met liefde en humor over Els sprak. De manier waarop Els met dezelfde humor en liefde over jou sprak. Zonder dat jullie het van elkaar wisten, zeiden en voelden jullie hetzelfde voor en over elkaar. Lieve Hans, veel liefde, veel liefde, rust zacht.
Neomi

Morgen is het afscheid, en ik weet dat het een afscheid wordt waar je, vanaf je wolkje, tevreden en dankbaar voor zult zijn. Ik zal ook spreken over de periode vanaf het moment dat je in mijn leven bent gekomen. Het is zoveel wat in mij opkomt, en dat kan ik morgen niet allemaal verwoorden. Wat ik altijd zo mooi vond was dat ik iedere week,
6 jaar lang, de boodschappen voor je/jullie deed, en vooral de lekkere dingen, garnalen, paling, chocolade, verse ananas, je was een lekkerbek en snoeper. Iedere week leverde ik keurig mijn bonnetjes in en daarop schreef ik hoe ik het had betaald, contant, via pin Rabo of mijn eigen pin. Je gaf aan dat ik dat echt niet hoefde te doen. Maar als jij 1 keer per maand het afschrift kreeg van de bank, dan keek je alles na. En dan wist je precies wat ik had gekocht en uitgegeven. Maar soms als ik in de stad was zag ik een mooi overhemd of broek die ik voor je kocht, die betaalde ik dan met eigen pin. Jouw pasje lag altijd thuis bij mij. En dan sprak je mij eropaan dat ik geen bonnetje had ingeleverd:-) Dit zijn zulke waardevolle herinneringen, die altijd bij mij zullen blijven. Ik zal je heel erg missen lieve Hans. Op maandag 4 mei toen je nog bij ons was heb ik gezegd dat er, waar je nu heen gaat, zoveel dierbaren zijn. Ik hoop zo dat dit ook zo is. Heel veel liefs en dank voor alles, Marlies

Ik heb je met name in mijn vroege jeugdjaren gekend: logeerpartijtjes op de boot samen met tante Marietje, de bloemencorso in Haarlem en Aalsmeer, het schaapkussen op 'jouw' stoel, véél Donald Ducks en de tegels in de keuken waar je naar eigen zeggen zo hard tegenaan had gehoest dat de vlekken er niet meer uit gingen. Een stille man, een trouwe volger. Nu heb je rust. Veel liefs aan tante Marietje en Els.
Ernst Jan, Monique & kinderen