Lieve, lieve Hans
We herinneren jou als een fijne, lieve, humoristische, zorgzame, ondernemende en hard werkende grote liefde van onze zus en schoonzus Petra. We zagen jou voor het eerst tijdens een etentje bij de Griek, toen nog in de kleine Kerkstraat in Leeuwarden. De klik was gelijk goed en het was reuze gezellig. In de jaren daarna volgden nog vele etentjes, met kerst, familie, verjaardagen of zomaar. De beruchte en heerlijke wintersportvakanties, samen met familie waren altijd om naar uit te kijken. Van te voren werd de route zorgvuldig bestudeerd en we reden achter elkaar aan naar de plaats van bestemming, soms in 1 keer, soms ook via een toeristische route. We deelden regelmatig appartementen waar het traditie werd om te gaan bbq-en op het balkon of buiten in de sneeuw. Het vlees werd zorgvuldig door de mannen uitgekozen en het hertenbiefstuk was het klapstuk van de avond, dat werd voor het laatst bewaard werd. Bijna iedereen was vol, toen uiteindelijk de biefstuk op de bbq werd gelegd. Jacob en jij hebben jullie je toen maar "opgeofferd" om het lekkerste stuk vlees op te eten, want ja; iemand moest dat toch doen hè.
Overdag met z'n allen de mooiste routes skiën, die de avond tevoren op de kaarten bestudeerd waren, en onderweg langs de piste een gezellig tentje zoeken, waar we even wat te drinken of te eten namen. "s Avonds in het appartement spelletjes doen, vooral Thirza vond dat geweldig: proberen om van Hans Worst, zoals ze je noemt, te winnen.
De après ski werd in het appartement of later in de jaren, op de hotelkamer gehouden. De hele dag hing de jägermeister aan het balkon op de schaduwzijde, zodat die goed koud was 's avonds. Uren gezellig kletsen en lolletjes maken. Maar ook 's morgens vroeg weer op om warme broodjes bij de bakker te halen.

Onvoorstelbaar Hans, dat we je nooit meer in levende lijve gaan zien.
Het ga je goed, waar je nu ook mag zijn

Zo begon menig bakkie koffie op nummer 4.
Mogge Hans, he René, bakkie? Ja, lekker Hans!
Als overbuurman even een "technische" vraag stellen, omgekeerd even kijken naar een computer die haperde. Even bijpraten over de buurt of even praten over niks. ook heel zinvol.
Het duurde nooit lang maar het waren waardevolle momenten. Ik zal ze nooit vergeten.
Gelukkig hebben we elkaar na onze verhuizing naar Apeldoorn nog een paar keer gezien. Jullie in Apeldoorn, wij bij jullie op de camping in Otterlo.
Het zag er allemaal zo goed uit toen. Helaas het bleek anders...
Hans, we gaan je missen!!

Ik ken Hans niet anders dan altijd positief en vol plannen. Wat wás het gezellig toen we een bakkie kwamen doen bij jullie in de vouwwagen vorig jaar en jullie bij ons in de caravan. Net alsof we opnieuw buren waren. Dát zouden we vaker doen. Het heeft niet zo mogen zijn en vol verbijstering leefden we op afstand met jullie mee toen de berichten steeds slechter werden.
Hans, je was een tóp buurman!