Pas een dik jaar gelden hebben we elkaar leren kennen, toen jullie ons vroegen om mee te denken en te adviseren over verbouwingsactiviteiten voor jullie huis.
Na de eerste schetsen voor de schuur, kwamen we er met elkaar achter dat de wens om de woonruimte prettiger te maken veel belangrijker was. Vooral voor Hans, die emotioneel werd toen we dat benoemden. Een warme, gezellige plek voor je gezin maken, waar iedereen zich geborgen kan voelen, dat was waar Hans voor stond. Bij ons kwam deze emotionele reactie best stevig binnen. Wij hebben het gevoel gehad dat we Hans daardoor in korte tijd goed hebben leren kennen, en wij vinden het een voorrecht dat we mee mochten denken, om van jullie huis een nog fijnere plek te maken.
We hadden afgelopen zomer afgesproken om een glas wijn te drinken op het resultaat , maar helaas hebben we dat niet meer kunnen doen met Hans. Juist toen wij dachten om af te spreken kregen we het bericht van het overlijden van Hans in de bus.
Noëlle, Fien en Nikki, wij wensen jullie heel veel sterkte en warme herinneringen aan Hans' zorgzaamheid.
Lieve groeten, Estéban van Zeijl en Toosje Idema

Enorm ben ik geschrokken van het bericht dat Hans zo, voor mij, onverwacht is overleden. Veel te jong en veel te vroeg is deze mooie vent van de mensen om hem heen gegaan.
Ik herinner me mooie, waardevolle en inspirerende momenten met Hans.
Noëlle, Nikki en Fien. Heel veel sterkte met het dragen van dit verlies en het grote gemis.

We hebben de plechtigheid via de livestream gevolgd. Wat een indrukwekkende verhalen en anekdotes uit Hans z’n leven. We zijn zeer ontroerd. We willen hierbij Noëlle, Nikki en Fien onze condoleances overbrengen. Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Hartelijke groet, Pieter en Dorien Ward ( zwager en schoonzus van Gerrit)

Lieve Noelle, Nikki en Fien,
Ik heb de afscheidsdienst zojuist bekeken....
Wat een respectvolle en mooie woorden en foto's kwamen er voorbij die allen heel veel recht deden aan de goedheid van Hans. Hij was voor jullie een prachtig mooie man en vader. Ik ben al heel lang getrouwd met Martine de dochter van Henk. Wanneer ik Hans voor de eerste keer ontmoet heb weet ik echt niet meer maar als ik terugdenk dan zal dat waarschijnlijk geweest zijn bij Henk en An thuis. Wat ik mij nog goed herinner was dat hij toen hij hoorde dat ik motorgek was hij mij vertelde dat hij nog een oude BMW motor had staan die ik zo een keer mocht gebruiken....Ik dacht toen meteen van zooo wat een man is dit dat hij dat aanbied en hij meende het ook nog dat voelde toen in ieder geval zo. Later ben ik hem natuurlijk nog veel vaker tegen gekomen bij verschillende momenten vooral bij Henk en An thuis. Altijd was hij oprecht in zijn woorden en toonde interesse en altijd voelde ik mij wel op mijn gemak bij hem. Ik kan echt alleen maar goede en fijne gedachten over Hans bedenken en was ook enorm geschrokken van het nieuws over zijn ziekte en daarna ook nog is heel snel zijn overlijden.... Wat zal de afgelopen tijd en ook de komende tijd voor jullie ontzettend verdrietig en zwaar zijn omdat hij er niet meer is om jullie te helpen, steunen, lieve en helpende woorden nog te kunnen zeggen en een echte fysieke nabijheid te tonen door een omhelzing of een dikke knuffel en kus. Ik heb geen gouden tip of iets over hoe jullie deze tijd door moeten komen...Wel kan ik meegeven dat de fijne herinneringen en alle goede en mooie dingen die hij gezegd heeft en in zijn handelen ook heeft laten blijken jullie gedachten mogen beheersen en dat mag de boventoon voeren naast alle gemis en verdriet. Ik wens jullie alle drie alle sterkte en goeds toe.
Martin van der Steen.

Hans,

Daar kwam je aan op je brommertje met die pothelm, lekker een stukje roeien. Nee Hans het zijn geen roeispanen en zeker geen stokken,het zijn riemen! Hangen Hans en gelijk! Met opzetjes was je bloedfanatiek, de hele groep op hol brengen en maar lachen!
Dit zijn mooie anekdotes maar niet hoe wij jou zullen herinneren. Wij zullen jou blijven herinneren als een zeer gewaardeerd lid van onze vereniging, iemand op wie je echt een beroep kon doen. Wedstrijden roeien, trainen op dinsdag en zondag, wandelen BBQ's je was er bijna altijd bij. Ook voor klussen aan de boot en kranen konden we altijd een beroep op je doen. Een trouw lid met voor iedereen een luisterend oor, je zorg voor je mede roeiers zorgde voor een grote saamhorigheid.
We gaan je betrokkenheid missen, Hans behouden vaart.
Sloeproei Vereniging Recht Achteruit
Rumpt

He lieve Hans
Wat schrijf je bij zo'n plotseling overlijden? Misschien maar beginnen bij het begin. We kwamen elkaar tegen in 1989, allebei startten we op de afdeling van 'Beukie' en Bep, de afdelingssecretaresse from hell. Maar dit terzijde. Computers waren er nog niet, alles nog met schrijfblok + typekamer, postbakjes op buro met gaatjesenveloppe en een (eigen?) druktoetstelefoon. Jij zat een buroblok verder naast Jannie. In die tijd was je nog voorzien van een gigasnor, Turks model, en karde je rond in een maisgele Kever. Je was een fijne, gezellige collega. We konden over van alles praten en we lachtten veel over van alles.
Na een paar jaar scheidden onze werkwegen maar wel hielden contact. Soms wat meer soms wat minder. De laatste jaren dronken en aten we af en toe wat in Utrecht en praatten we bij. Daar konden jaren tussen zitten, maar het voelde altijd vertrouwd, beetje als familie. En in hinkstapsprongen volgden we elkaars pad. Een belangrijk pad voor jou was jouw diepe verlangen naar het vaderschap. Dat heeft een tijd geduurd, tot je Noelle tegenkwam. Ontroerend was hoe je vertelde hoe je genoot van het gezinsleven en je vaderschap. Dit was waar je voor geboren was en wat je uiteindelijk gegund is. Het is wat laat gekomen in je leven, het heeft veel te kort geduurd, maar ik weet hoeveel voldoening en geluk je dit heeft gegeven. En jij aan Noelle, Nikki en Fien.
Hans, helaas geen bijpraatmomenten meer bij een biertje en een lekker maal. Ik ga je missen als gezellige lieve vriend met wie het fijn oplopen was in het leven. Dank voor je broederschap!