Lieve Maas,
De dag begon grauw, zoals we ons allemaal voelde. Als snel stond de parkeer plaats van het crematorium vol. Alle collega's, vrienden en familie waren er. Jij heb samen met mama de kist mooi gemaakt met de bloemen. Daarna mochten alle mensen de zaal in waar de dienst begon. Deze hadden we de dag ervoor al met jou doorgenomen. Gelukkig moest jij lachen om de foto's van papa. En die papa van jou was ook vreselijk grappig ;)
Eerst sprak mama. En o wat kan jij trots zijn op je moeder, want ze deed het met al haar kracht. Toen kwam jij en zei: 'Voor altijd in ons hartje.' En dat is waar hij zeker bij iedereen zit voor altijd.

Jij had de muziek uitgekozen en het klopte helemaal bij de foto's. Daarna spraken Erik en Kevin. Ze maakte ons ook aan het lachen. Kevin vertelde over het spelletje wat hij met papa deed. 'Laatst aangeraakt' Dat ontroerde ons heel erg. Helaas heeft Kevin gewonnen, maar niet op de manier die ze wilde.
Toen sprak Jan, met veel respect en liefde.
Daarna gingen we de zaal uit en bleef jij samen met mama en opa en oma zitten.

Stacy en ik zijn snel buiten een kraampje gaan klaarzetten. Vanuit daar overhandigde we iedereen tijdens de stoet een glaasje gin&tonic. Want dat was het lievelingsdrankje van papa. Alle mensen kregen daarna gevulde koeken en gehakt ballen. ook jouw vaders lievelingsrecept.

Buiten hebben we een haag gevormd met alle bloemen, en dat waren er veel. Allemaal gekleurden. Iedereen nam wat mee. Jij en mama liepen voor de kist. We draaide op een mobiele muziek box de afspeellijst van papa. Met een glas Gin&Tonic in de hand liepen we naar de begraafplaats en toen begon de zon te schijnen, net zoals een paar dagen eerder toen jij het plekje had uitgezocht. Een stoet met misschien wel 300 mensen liepen achter jullie aan. Het was heel indrukwekkend.

Op de begraafplaats liepen jazz en Yara bij jou vooraan. Jij wees de weg. Ik ben bij mama gaan lopen. We deelde bij aankomst de bellenblaas uit en de kinderen begonnen gelijk te blazen. De bellen zweefde vanaf het pad al naar het plekje toe. Juffrouw Edith vertelde nog een gedichtje en toen hebben de dragers de kist laten zakken. De bloemen van jou en mama vormde een gekleurde rand rondom.

Daarna ben jij met Jazz en Yara weer teruggelopen.
We zijn vervolgens met een groepje naar Vintage Brabant gereden. Daar hadden alle collega's nog een hapje en een drankje klaar staan. We hebben allemaal nog naar die boom staan te staren en mama heeft er nog een rotschop tegen gegeven. Jij kreeg van Carolien het 'boos kussen' Daar heb je gelijk goed gebruik van gemaakt.

Was het een 'mooi' afscheid? ja, het was mooi. Maar dat woord dekt niet het gevoel. Het gevoel is verdrietig en boos. Maar ik denk wel dat we waardig naar deze dag kunnen terug kijken Maas. En jouw vader was zeker een mooi mens!