Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Gina Gesina Christina van Houten

19-04-200328-03-2018
      KLIK HIERONDER OP "LEES MEER" VOOR MIJN PERSOONLIJKE TEKSTEN

      28 maart 2023

      LIEVE GINA

      OVERAL EN NERGENS

      ik ruik je in je kleding
      ik ruik je in je knuffels
      ik ruik je in je parfum
      in chocolade en in truffels
      ik ruik je in de bloemen
      en in het gras met dauw
      overal en nergens ruik ik jou

      ik hoor je in de wind
      ik hoor je in de meeuwen
      ik hoor je in de kinderen
      die “mama!”schreeuwen
      ik hoor je in de stemmen
      van een kind of jonge vrouw
      overal en nergens hoor ik jou

      ik proef je in een pizza
      ik proef je in meloen
      ik proef je in je foto
      die ik elke dag nog zoen
      ik proef je in de warmte
      ik proef je in de kou
      overal en nergens proef ik jou

      ik voel je in mijn hart
      ik voel je in je spullen
      ik voel je in je kamer
      die de leegte doet verhullen
      ik voel je in mijn tranen
      ik voel je in de rouw
      overal en nergens voel ik jou

      ik zie je op de fiets
      ik zie je ergens lopen
      ik zie je in een ander
      en blijf op weerzien hopen
      ik zie je op de foto’s
      in de kast en op de schouw
      overal en nergens zie ik jou

      MAMA


      28 maart 2022

      NOOIT MEER " ALLES GOED "
      zie filmpje op reactie 224 onder reactie & herinneringen in deze memori.


      28 maart 2021 Gedicht van mama

      LIEVE GINA, IK MIS JE ALTIJD OVERAL

      Ik mis je lieve lach
      met je mooie witte tanden
      Ik mis je lange haren
      en je kleine brede handen

      Ik mis je ronde billen
      waar ik af en toe in kneep
      Ik mis je onder de douche
      met je gezicht vol met zeep

      Ik mis je op het rode bankje
      met al je spullen om je heen
      samen kijkend naar een film
      met jouw laptop op ons been

      Ik mis je in ons huisje
      op het IJmuiden strand
      Ik mis je met schelpen zoeken
      aan de waterkant

      Ik mis je met de spelletjes
      die jij altijd graag speelden
      Ik mis je met al het lekkers
      die wij samen deelden

      Ik mis je in ons uitjes
      zoals Artis en bioscoop
      Ik mis je op vakantie
      en als ik door de duinen loop

      Ik mis je als je jarig was
      en iedereen er is
      Ik mis je als ik eventjes
      niet merk dat ik je mis

      Ik mis je elke dag opnieuw
      wanneer ik wakker wordt
      Ik mis je ontbijt te maken
      en de broodjes op je bord

      Ik mis jouw kleren in de kast
      je schooltas en je boeken
      Ik mis je geur, ik mis je stem
      en blijf je overal in zoeken

      Ik mis je als ik sushi eet
      pannenkoeken en bananen
      Ik mis je als ik huilen moet
      Ik mis je zonder tranen

      Ik mis je met je knuffels
      ze staren mij nog aan
      Ik mis je in je wetenschap
      van de sterren en de maan

      Ik mis jouw blije gezicht
      bij het krijgen van iets kleins
      Ik mis je goede humor
      en je ondeugende grijns

      Ik mis je welterusten zeggen
      en je nachtkus bovendien
      Ik mis de strijd om je mobieltje
      die je dan niet meer mocht zien

      Ik mis je bij je vader
      of als ik op visite ga
      Ik mis je bij opa en oma
      en daar in je kamer sta

      Ik mis je naast me in mijn bed
      en de kat tussen ons in
      Ik mis jullie beiden vreselijk
      Jullie waren mijn gezin

      Ik mis je als ik wakker lig
      en mis je in mijn dromen
      Ik mis je als ik alleen thuis ben
      en jij niet meer zal komen

      Ik mis je zwarte jas
      en je sneakers in de hal
      Ik mis je nergens echt het meest
      maar altijd overal


      28 maart 2020

      Ik zou vandaag het liefst stilletjes in een hoekje weg willen kruipen en nergens meer aan denken. Alleen zijn in mijn grote verdriet na 2 jaar verlies van mijn lieve dochter Gina. Ik mis haar zo vreselijk erg en het voelt als een grote leegte in me. Het is alsof de tijd stil is blijven staan sinds zij er niet meer is.
      Nee, je kunt het verlies van je kind geen “plaatsje geven” en ook niet “verwerken”. Maar je probeert er zo goed en zo kwaad als het kan mee te leven. Dit verdriet gaat de rest van je leven mee als een schaduw. Soms is het even klein en soms weer immens groot.
      Er valt zoveel te zeggen en uit te leggen, maar het is veel te complex en te gevoelig. Ik denk al dagen na over wat ik ermee moet en worstel met zoveel dingen. Moet ik het wel uitleggen en valt het wel uit te leggen? ‘Je hoeft helemaal niets’, zeggen mensen om me heen. Nee dat weet ik, maar het moet voor mezelf en voor Gina. Ook al weet ik dat nog veel mensen aan haar blijven denken, toch vind ik het fijn wanneer vooral vandaag weer mensen even bij haar stil staan. Maar vooral dat ieder Gina in gedachten houdt hoe zij was en niet wat er met haar is gebeurd.

      De mensen die haar goed kenden waren allen geschokt en niemand had dit zien aankomen. Niemand had haar ooit depressief gezien. Ieder zag haar als een lief, introvert maar vrolijk, grappig en stoer meisje dat een goed leventje had in een liefdevolle omgeving. Ze was bij de mensen die ze niet goed kende wel stil en verlegen, maar Gina had best veel vriendinnen. Ze heeft ook geen nare dingen in haar leven meegemaakt. Want zoals ze heeft geschreven in een later gevonden tekst “Er is niks gebeurd waardoor ik me zo voel, anders had ik het ook fijner gevonden. Ik heb geen idee waar het vandaan komt.” Ook schreef ze: “Het contact met mijn ouders is prima. Mijn vader en moeder waren nooit echt samen, maar ze zijn nog wel gewoon vrienden. Zij zijn beiden erg vriendelijk”.
      Gina was een lief kind. Ik had nooit problemen met haar, want we konden het goed met elkaar vinden en ik dacht dat ze alles met haar vader en mij deelde.

      Ik ben langdurig en samen met verschillende deskundigen in onderzoek gegaan, wat er allemaal gespeeld kan hebben bij Gina. Er is natuurlijk geen echt sluitend antwoord op te geven. Maar meerderen deskundigen komen samen met mijn inzicht als moeder wel tot dezelfde conclusie. Dat Gina weliswaar vermoedelijke genetische factoren had (waar ik hier verder niet over ga uitweiden), maar vooral ook een doorsnee puber was, in een kwetsbare leeftijd met overgevoeligheid en impulsiviteit. Maar ook een puber die het liefst de hele dag op het “onbeschermd” internet zat zoals zoveel jongeren. Waar allerlei nare filmpjes die de dood romantiseren, verkeerde vloggers en contacten zijn te vinden waar de meeste mensen totaal geen idee van hebben. Mensen zijn geschokt als ik vertel wat ik allemaal heb ontdekt waar jongeren zich op internet in kunnen bevinden.
      Het “onbeschermd” internet dat net als een onzichtbaar virus bij allerlei gezinnen gewoon de huiskamer binnendringt. Daar helpt 1,5 meter afstand niet tegen. Ik, die Gina altijd gewaarschuwd heeft en dacht dat zij wel verstandig genoeg was, heb me hierin goed vergist. Ik heb haar niet kunnen behoeden voor dit gevaar, omdat ik er zelf niet mee ben opgegroeid en datzelfde internet ook voor goede zaken zoals school opdrachten nodig is.

      Gina heeft door een combinatie van haar kwetsbaarheden, karaktereigenschappen en beïnvloeding door haar internet rolmodellen, in een verhoogde emotie en impulsiviteit, ongepland maar fataal gehandeld. Dat het ongepland en niet bedoeld was, hebben we uit verschillende whatsapp berichten, mails en geschreven tekst van haar kunnen halen. En Gina had nog heel veel plannen voor de dagen en maanden erna gemaakt, wat niet strookt met haar actie.

      Later heb ik in haar Eindejaarsboek van de basisschool de volgende quotes gevonden die 2 van haar groepsleerkrachten hadden geschreven en wat hadden zij gelijk:
      Gina als ik aan jou denk, denk ik aan:
      • Een en al actie en beweging en voor niets en niemand bang.
      • Stille wateren hebben diepe gronden.


      Omdat memori.nl geen eigen menu heeft voor reacties van de eigenaar, staan mijn eigen reacties tussen alle reacties in. Mocht je deze willen lezen, zie dan o.a. onderstaande reacties:

      Op reactie 140 staat mijn speech en foto’s bij de onthulling op 28 maart 2019 van de Japanse Kersebloesem en bankje met plaatje ter nagedachtenis aan Gina.
      De herdenkingsplek aan Gina ligt aan het water achter de Geert Groote College Amsterdam aan de Fred Roeskestraat 84 https://maps.app.goo.gl/UdPBB (zie de rode geplaatste speld).
      Op reactie 142 t/m 147 staat de muziek van de uitvaart.
      Op reactie 160 de uitvaarttekst van haar basisschool vriendin Amira.
      Op reactie 162 een filmpje van haar vriendinnen Laura en Clara gedraaid op de uitvaart.


      6 april 2018

      Lieve Gina, schatje van me,

      Ik weet niet wat er de laatste tijd in je hoofd omging. Het spijt me dat ik dat deel van je nooit heb leren kennen. Ik vind het vooral heel erg voor jou dat ik je niet heb begrepen en dat ik je hierin niet heb kunnen bereiken. Je hebt me wel een keer verteld dat je soms de toekomst moeilijk tegemoet ziet, maar liet niet blijken hoe diep dat voor jou ging en hoe leeg je je van binnen voelde. Ik weet niet wanneer dat is begonnen, ik heb geen keerpunt gevoeld.

      Je was altijd een vrolijk en gezellig kind. Maar na de basisschool moest je wennen aan de nieuwe omgeving. Contact maken was lastig voor je, maar je vond al snel een leuke groep vriendinnen. Je vond het moeilijk om aan de sociale norm te voldoen. Je ging het laatste jaar ook niet meer graag naar feestjes. Je was meestal zo lief om wel te gaan, om mij een plezier te doen, maar was dan een stille toeschouwer.
      Op het strand wilde je ook niet graag naar buiten en vond je het fijn om gewoon met mij in het huisje te zijn. Je vond wel rust in de duinen, bij de wilde paarden. Je hield van dieren. Je wilde zo min mogelijk mensen om je heen, behalve een paar vaste vriendinnen. Jouw wereld werd je rode bankje met je laptop en je mobiel. Dat was jouw leefkuil.

      Voor mij ben je de allerliefste. Mijn hele leven draaide om jou. Ik weet dat je ook veel om mij gaf. We waren altijd samen, we praatten veel en in gezelschap vond je het prettig als ik het woord voor jou deed. Bij mij voelde je je veilig. Daarom vind ik het zo onbegrijpelijk dat ik niet heb kunnen zien dat de toekomst voor jou ineens zo zwart was.
      Ik kon je pijn niet wegnemen, want ik heb het niet herkend. En jij kon het niet met mij delen. Waarschijnlijk dacht je dat ik het niet zou begrijpen. En daar had je gelijk in. Ik sta hier met zóveel vragen…

      Wat ik wel kan zeggen, is dat ik dankbaar ben dat ik jou heb gekregen. We hebben zóveel mooie jaren gedeeld en ik heb zóveel van je genoten. Weet dat ik altijd van je blijf houden en je vreselijk zal missen.

      Mama

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 232   |   niet OK
        Lieve Gina,

        Ik denk elk jaar rond deze tijd weer aan je, maar ook op de momenten dat mijn gedachten even in stilte bezinken. Je zal nooit vergeten worden ❤️.
        Anoniem - Amsterdam
        28 maart 2024

        Deel deze pagina:

      • mooie Gina
        reactie 231   |   niet OK
        Lieve Gina,
        vaak denk ik aan jou, aan jullie kinderen, die zo vroeg in een soort verwarring een onherroepelijke verandering in jullie, maar ook in het leven ons als ouders hebben gemaakt.
        En je lieve moeder, die ik met regelmaat zie en spreek, vertelt altijd zo leuk over je. Met je mooie haren, je frisse, stoere karakter. Over je vriendinnen, waarmee je vele avonturen hebt beleefd.
        En dat willen we als achterblijvers zo graag, dat de herinneringen aan onze kinderen "levend" gehouden worden. Het is een vergissing geweest, jij had hier nog moeten zijn, en dat maakt het zo pijnlijk.
        Je bent met heel veel liefde geboren en je ouders hebben je een mooi leven gegeven. Het had vast nog mooier kunnen worden.
        Ik wil nog zoveel verhalen over je horen, Gina. Mocht je toch nog iets mee krijgen vanuit een ander universum, weet dan dat je erg wordt gemist. Je had het hier vast mooier gekleurd.
        Jeannet -
        24 juli 2023

        Deel deze pagina:

      • Liefs
        reactie 230   |   niet OK
        Regelmatig zit ik samen met mijn kindje, op het bankje van Gina. We kijken naar de eendjes die voorbij zwemmen en zien de bomen bladeren krijgen en ze vervolgens weer verliezen. En we praten wat na over de schooldag.
        Met een dubbel gevoel neem ik plaats. Ik weet dat er een moeder is, die dolgraag nog eenzelfde gesprek met haar dochter zou willen voeren, hier op dit bankje. Ik wens je, vanuit mijn moederhart, alle warmte en alle troost. Weet dat we goed voor haar plekje zorgen. Ze wordt, zelfs door mensen die haar niet gekend hebben, nooit vergeten.
        F - Amsterdam
        8 april 2023

        Deel deze pagina:

      • Veel liefs ❤️💫
        reactie 229   |   niet OK
        Wat een prachtige gedenkplek heb je hier gecreerd voor je allerliefste Gina. Wat mooi Christa, mooi in al het verdriet. Gina wordt niet vergeten 😘😘💫🕯️
        Liefs, Jolanda van Schijndel 😘
        Jolanda - Delft
        28 maart 2023

        Deel deze pagina:

      • Saheed Nabie
        reactie 228   |   niet OK
        Vandaag zit ik rustig onder de boom die waarschijnlijk je ouders gerealiseerd hebben in Amsterdam Zuid, dichtbij het water. Ik lees dan voor het eerst over jouw bestaan. Ik wil je dan ook uit de grond van mijn hart het beste toewensen daar boven. Het leven is vergankelijk, dat weten we. Ik heb te doen met je ouders. Je dochter moeten missen op vrij jonge leeftijd is het zwaarste in het leven van een ouder.
        Al zittend onder jouw boom schrijf ik dit. Mijn gedachten zijn bij jouw en je ouders. Rust in vrede Gina.
        Saheed - Amsterdam
        18 augustus 2022

        Deel deze pagina:

      • We miss you Gina
        reactie 227   |   niet OK
        We always think of you and we miss you
        Much love to your beautiful mother Christa
        Sara - Beirut
        29 maart 2022

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 226   |   niet OK

        A lovely memory that makes me smile. I miss you so much

        loading..
        <span>Foto</span>
        1
        Laura - Libanon
        29 maart 2022

        Deel deze pagina:

      • Liefs van ons
        reactie 225   |   niet OK
        loading..
        <span>Liefs van ons</span>
        1
        Amira - Amsterdam
        28 maart 2022

        Deel deze pagina:

      • NOOIT MEER "ALLES GOED"
        reactie 224   |   niet OK
        Christa - Amsterdam
        28 maart 2022

        Deel deze pagina:

      • Gina's Boom
        reactie 223   |   niet OK

        Blijvende herinnering aan een prachtig meisje!


        ger

        (vader van Yara Jager)

        loading..
        <span>Gina's Boom</span>
        1
        Ger - Amsterdam
        13 december 2021

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende