Gerard...
Eens op een dag...
Spraken wij elkaar...
Kort
Sinds die dag
Noemde je mijn naam
Rob
Steeds als je me zag
Dat raakte me
Iedere keer weer
Dank je wel Gerard
Waar je nu ook bent
Heb het goed

Ik ben heel blij dat met alle mooie reacties en verhalen, kunst enz. jullie een mooi bëeld van je vader in herinnering kunnen meenemen. Een waardiger afscheid had ik niet kunnen bedenken. Hou van jullie xxx Marry

Lieve Gerard,
Jammer dat je leven zo vervelend afgelopen is.
De weinige keren dat ik je sprak in de laatste jaren zei je altijd, ik mis je.
Je eerlijkheid heb ik altijd zeer gewaardeerd.
Sven en Kai en verdere familie, onze condoléances.

Sheila en Louis (usa)

Hiermee wil ik iedereen, die hem lief was, kinderen, zussen, broers en verder iedereen die Gerard heeft meegemaakt, condoleren met zijn dood. Ik wens iedereen veel sterkte toe.
Verder iedereen die er voor hem was en/of voor hem gezorgd heeft.
Ik was een vriendin van zijn moeder.

Beste Gerard, helaas heb ik je niet gekend. Wel heb ik het genoegen je zoon Sven te kennen. Als vader is het grootste zorg en verantwoordelijkheid te zorgen dat je kinderen zichzelf kunnen zijn en goede mensen worden. Dat is jouw gelukt. Daar mag je trots op zijn.

Micha Cohen

Hierbij wil ik jullie als kinderen , kleinkinderen en verdere familie van Gerard condoleren met het overlijden van Gerard, ook namens mijn eigen kinderen gecondoleerd.
Verder heb ik hieronder een brief geschreven aan Gerard , waarin ik mijn dierbare herinneringen aan /met hem beschrijf.

Lieve Gerard,

Wij hebben samen veel meegemaakt. Toen ik je leerde kennen(waar ik zo dankbaar voor ben), was jij erg eenzaam. Gelukkig was STOED er en met name Kitty en Enesto. , die echt een zwak voor jou hadden en veel voor je hebben gedaan. Wij zagen elkaar regelmatig. Ik moet denken aan de barbecue bij jou in de tuin met Dirk, de barbecue was te klein en ging uit. Je kwam regelmatig bij ons eten en je wilde zelfs gaan koken voor ons. Ik moest altijd lachen, want als ik je vroeg: zal ik je helpen? Dan zat jij al in de stoel, je eigen vaste plekje. Ik kwam bijna dagelijks een kopje koffie bij je drinken , het was zo’n dertig minuten lopen naar je huis en dan hadden de honden gelijk een uur gelopen. Maar toch bleef jij jezelf op de een of andere manier eenzaam voelen. Ik moet nog denken aan Sparky, die ons altijd tegemoet kwam , kwispelend en blij. De dag dat jij zijn as kreeg, wat was je verdrietig. Ik weet nog hoe moeilijk ik het vond je weer alleen te laten. We zijn elkaar een tijdje door omstandigheden uit het oog verloren. Toen ik terug kwam naar Maassluis, kwam ik na ongeveer twee weken in de woonvorm waar jij ook woonde. Ik vond het zo spannend en fijn om je weer te gaan zien. Ik hoorde ook van de begeleiding dat jij ook blij en zenuwachtig was. Ik vond het zo fijn om te zien dat je daar op je plek was. Ik vond het nog fijner om te zien dat jij je niet meer eenzaam voelde. In deze tijd hebben we minder leuke dingen meegemaakt , maar ook zeker en vooral leuke dingen , veel gelachen, samen met mijn hond Mir, een terrasje pakken en een lekker pilsje drinken.
Gerard, het is mij een eer dat jij lange tijd in mijn leven bent geweest. Ik kan er een heel boek overschrijven!
Lieverd, ik wens je een mooie reis naar het licht waar jij geen pijn meer zult hebben en ik ben er zeker van dat je ouders en zusje daar op je zullen wachten.
Lieverd , ik zal je nooit vergeten en wanneer weet ik niet , maar we zullen elkaar weer terug zien!

Love you,

Je maatje Michelle

Beste Gerard, je bent een flink deel van mijn Maassluise jeugd, ondanks dat we elkaar niet veel spraken, maar toch.
Ik zie je voor me en hou dat vast als warme herinnering. Warme groet, naar waar je ook bent. Henk Weltevreden