Herinneren is een vorm van ontmoeten…

'Je was mijn lievelingsoom,kon altijd zo met je lachen in de auto,als je me kwam ophalen,stond ik al buiten te wachten,voordat je er al was...'

'Ik noem jou altijd gru,want toen ik de minions keek,and gru zag,keek ik meteen naar jou,en jij moest keihard lachen'

Ik snap het niet zo goed nog,dat ik je nooit meer zie..ik weet wel,dat ik je voor altijd zal missen.
En riv nog meer zal knuffelen,elke keer als ik hem zie..
Dag ome ed 'Gru' kus van je nichtje Jhenty❤️

' Ik maak een regenboog draak,met heel veel kleuren,dan word edwin vast blij dat hij mijn tekening meeneemt naar zijn huis in de hemel'

'Ik denk dat hij al in de hemel is,want daar zijn veel lichtjes,ik kleur een lichtje voor hem,dan is het niet meer donker,kan papa hem bij edwin neerzetten..'

'ik vind het wel heel verdrietig voor riv,mama,dat edwin niet meer wakker wordt om te spelen,ik speel wel weer een keer met hem'

(De woorden van Jhordan,die er zo op de dag uitkomen als hij aan je denkt...)

knuffel van je neefje Jhordan.🦖

Dikke boks👊 van Jhaden....Hij moet het ook nog steeds 'plaatsen'....

Wij leerden elkaar kennen via onze moeders. Vier weken ouder dan ik en net uit de luiers leerden wij samen skiën en samen haalden wij onze zwemdiploma’s. Tot in onze puberjaren gingen wij ieder jaar met onze ouders mee op ski vakantie. Een vakantie waar ik altijd erg naar uit keek. Samen met je broer maakten jullie het tot een echte belevenis. Ik zie ons nog zitten, in die kleine rode gondels met alle vier een puntmuts op met bel en een buik tasje met wat drinken en snoep. Wat heb jij mij veel lol en vooral genoeg adrenaline kicks bezorgd. Kleine Edje met z’n grote glimlach… onwerkelijk om Ed opnieuw te leren kennen door het lezen van jouw memoir. Wat was je gekend en geliefd.

Op deze foto’s ben je 2 en 3 jaar oud.
Dikke knuffel (ook voor jouw) kleine vriend 💫