Ook nu er een klein beetje tijd overheen gegaan is, blijft het niet te bevatten dat je er niet meer bent en maakt het me nog steeds erg boos en verdrietig.

Je leren kennen, lang geleden, als het broertje van m’n beste maat en dus toch ook een beetje mijn kleine broertje. Irritant? Soms zeker…maar goed, dat hoort natuurlijk ook als klein broertje. ;) Verder ook heel lief, innemend en op zoek naar aandacht en bevestiging.

Wij waren misschien niet hetzelfde en hebben andere wegen bewandeld maar toch konden wij het ook heel goed vinden en als we elkaar spraken voelde het vertrouwd.

Helaas heb ik dinsdag geen afscheid kunnen nemen bij de dienst omdat ik ver weg was, maar in gedachten was ik dichtbij en heb begrepen dat het, natuurlijk verdrietig, maar ook prachtig en liefdevol was…daar ben ik blij om, dat heb je zeker verdiend.

Kan niet beschrijven hoe verdrietig we het vinden dat Ian zonder jou verder op moet groeien, maar hij is de bevestiging die je misschien lang hebt gezocht, daar kan je erg trots op zijn.

Rust zacht…

Veel liefs,

Ad, Monique, Nikki & Charlie

Een van de eerste herinneringen aan jou die me altijd is bijgebleven, dat je me zo’n 19 jaar geleden op kwam halen in Bergen op Zoom toen we ‘s avonds naar een concert of dance event gingen (ik weet niet meer of het nou Sensation black was of Lenny Kravitz?). Gertjan moest werken die dag, dus jij wilde me wel even ophalen zodat ik niet met de trein helemaal naar Maassluis hoefde te komen.. Ik kende je toen nog niet zo lang, dus vond het echt super lief dat je dat deed!

Daarna hebben we nog heel veel feestjes samen meegemaakt.. want feesten en gek doen kon jij als de beste!

De laatste jaren hadden we vrijwel geen contact meer, maar ik kwam je zo af en toe nog tegen in Maassluis.

Ik kan het niet bevatten dat je er niet meer bent en wat er is gebeurd… Soms is het zo oneerlijk in het leven! Er werden mooie woorden gesproken over jou tijdens de afscheidsceremonie en ik hoop dat je dit op één of andere manier hebt mee gekregen. Dat je weet hoeveel mensen er om jou geven, want het raakte me om te horen dat je dit niet altijd zo ervaarde in het leven.

Rust zacht lieve Doom en heel veel kracht en liefde gewenst voor alle nabestaanden en in het bijzonder voor Ian, want hij moet het de rest van zijn leven zonder vader doen.. Sterkte!

Mirte

Dominique, Doom, Do
Stilstaan bij een periode van hoogte punten en diepte punten van een spraakmakende squashvriend en het afgelopen jaar zeer intensief onze collega.
Intensief zeker, dagen lang tot in de late uurtjes in de auto onderweg van en naar locaties door heel Nederland en België. Uren lange gesprekken waarin humor, geintjes en gesprekken over alles wat je en ons bezig hielt centraal stond. Dominique je was uniek, niet gemiddeld maar spraakmakend en altijd aanwezig, een stukje meubilair van de squash tot in de late uurtjes. Als je er niet was dan werd je gemist.
Iets dat in een zinloze klap explosief wordt benadrukt op dit moment. Waar het in een keer een verslagen indruk achterlaat aan een zeer grote groep mensen, dierbaren en mij.
Dierbaren waar jij zo op zoek naar was. Jij wilde erkenning en stond altijd voor ze klaar. Je was een aan- pakker en een doener. Voordat je iedereen het door had, was je al bezig of onderweg. Hoeveel mensen heb je wel niet geholpen met verhuizen of andere klussen.
Je triggerde mensen vaak ook om uit hun comfort zone te komen. Door opmerkingen of gedachtes of door je danskunsten of squash techniek te showen. Dat ga ik zo missen.
Je was een emotioneel mens. . . . Je maakte je druk om anderen en was betrokken en piekerde je suf. Vocht tegen je ADHD en had het moeilijk met dingen die in het leven gebeuren. Je was op zoek naar erkenning en vocht voor de toekomst die je vond in de liefde voor techniek en nu in het creëren van een Escape rooms in de Squash samen met Arjan. Een toekomst waar je helemaal in opbloeide.
En dan net zo explosief als je zelf was, wordt je uit ons leven geruk. Dit had nooit mogen gebeuren.
Do, … Wij en ik gaan jou ontzettend missen, je hebt een on wisbare indruk achter gelaten in onze gedachten en ons hart.

Ben nog steeds vol ongeloof!
Wat bezielt iemand om dit een ander aan te doen...
Heel veel sterkte en kracht toegewenst aan alle familie, vrienden en kennissen van Dominique!
Sunil Girdhari

Wat een verschrikkelijk nieuws. Dit zie je in de verste verte niet aankomen.
Do, jij stond altijd voor alles en iedereen klaar.
Ik leerde je kennen op de squash natuurlijk. Onhandig als ik was, probeerde ik een game te spelen. Jij zag het allemaal gebeuren en aarzelde niet om de baan op te stappen om mij de beginselen van het squash te leren. Meteen was je een vriend. Hoe kon het ook anders. Zo'n groot hart.
Ik denk met plezier terug aan de keren dat we zijn wezen eten bij de Griek; aan de BBQ op het dakterras; aan de gezellige borrels waar jij ook altijd van de partij was. We konden geen feestje organiseren of jij was wel de DJ. Herinneringen aan die keer dat we met z'n allen op wintersport zijn geweest. Waar jij al na een ochtend de ski's aan de wilgen hing. Aan die zomervakantie in 2016. Dat jij in je eentje 1600 km naar Italië reed om met ons vakantie te vieren. Aan de keer dat ik ........
Ik kan zo wel even door gaan.
Als ik terugdenk aan al deze herinneringen, dan merk ik dat ik een glimlach niet kan onderdrukken. Veel te vroeg moeten we nu afscheid van je nemen. Er worden geen nieuwe herinneringen meer gemaakt, maar de herinneringen die we van jou hebben zullen we altijd bij ons dragen.
Rust zacht lieve Dominique. Ik ga je heel erg missen.

Vreselijk dat jij er niet meer bent ..
Wat een geweldige vader was je voor je zoon!
Veel sterkte voor je zoon en zijn moeder, en voor verdere familie en vrienden
Rust zacht Dominique

Zo oneerlijk.
Altijd zo om je kunnen lachen, alleen maar warme herinneringen aan je.
Rust zacht lieve Do. Heel veel sterkte voor Ian. Je bent je vaders grootste trots. Vergeet dat nooit

Liefs Esmeralda (gewerkt bij topsquash)

Het is nog steeds niet te bevatten en niet eerlijk.
Onze vriendschap die begon pas echt op de squash, waar al snel bleek dat we dezelfde interesses hadden. Buiten de competitie om waren we ook vaak samen te vinden en hadden we eigenlijk alleen maar goede en mooie momenten.
Zo hielp ik je ook af en toe bij het klussen en hielden we ook van dezelfde muziek.
Een systeemplafond dat naar beneden komt of gewoon gezellig een muziekje luisteren op het dak, we hebben wat afgelachen.
Overal waar we kwamen werd je met open armen ontvangen en was er altijd een goede sfeer.
Je hebt een groot hart voor je werk, vrienden, familie en dat was aan alles te merken.

Je was en bent nog steeds een ware vriend. De herinneringen die we samen opgedaan hebben, die zal ik voor altijd bij mij dragen.
Mijn hart gaat uit naar jou en iedereen die je met verdriet achterlaat.