Beste Dolf,

Ik hou ervan als 2 totaal verschillende werelden elkaars pad kruisen.
Dat deden wij op de verjaardag van Ruud.
We hadden weinig gemeen, maar beiden hielden we van Ruud, een feestje en een goed gesprek.
Eerst vragen aan elkaar hoe het gaat en dan de vakanties bla, bla, bla.
En daarna vaak, God mag het weten hoe we op de onderwerpen kwamen, een goede discussie.
Natuurlijk waren we het bijna nooit met elkaar eens maar het werd nooit echt gehakketak.
We hebben veel met elkaar gelachen, jammer dat de wereldleiders geen voorbeeld aan ons hebben genomen.
Voor mij was je de Spaanse peper in het gerecht "Ruud zijn veraardag"
Ik zag er altijd naar uit om je weer te ontmoeten en met je te discussieren.
Op Ruud zijn verjaardag zal ik aan je denken en het glas heffen op je leven.
Goede reis Dolf.
Liefs, Gert-Jan.

Lieve familie,

Ik herinner mij Dolf als de vader van Ivon, die ik af en toe zag op verjaardagen en waarmee ik een praatje maakte. Met name de levenslust en kracht herinner ik mij. Het ging altijd goed met hem ook toen hij ziek was. Toen hij wist dat ik ziek was, vroeg hij altijd hoe het met mij ging, praatte niet over zijn beperkingen. De betrokkenheid bij en voor anderen maakte hem bijzonder. Ik begreep van Ivon dat Dolf zelfs nog naar mij vroeg toen hij in zijn laatste fase zat....
Ook Joshua,onze zoon, kwam graag samen met Joep bij de opa van Joep. Altijd gezellig, en dan ook nog mee naar de camping en proberen te vissen met werphengels die opa dan weer uit elkaar kon halen.

Lieve groeten, Hester, Michiel, Joshua en Emma

Lotgenoten.................
Een ieder krijgt elk aards moment de keuze....
Zich ondergeschikt te maken aan zijn of haar Lot en diens beperkingen
Of... het lieve levens-Lot bij de horens dan wel bij de ballen te grijpen
en te zeggen.. Nu gaan we het even Zo doen !! ........
Een ieder hier aanwezig weet wel in welke categorie Dolf zich het meeste thuis voelde
Hij dirigeerde vooral zijn eigen Lotsbestemming .....
en heeft er volop en intens van Genoten........................................................................

Hoor de wind waait door de bomen ........Makker staakt uw wild geraas.
Ons afscheid toch te vroeg gekomen .......rest ons slechts oprecht helaas.
Vol met smart klopt heel ons hart ..........om wat wij nu moeten gaan missen.
Vol met liefde klopt ons hart ...................om wat nooit uit zal zijn te wissen.

Dit even geheel in onze Knopper traditie,
Want dat was zo rond deze tijd van het jaar vaste prik
Door middle van rijmen en dichten ons daaglijks leven te belichten
En voor zeer lange tijd werden de cadeau’s op ludieke wijze
cre bea in verpakking geknutseld en met veel hilariteit onder het genot
van een hap ...en vooral een snap.. uitgepakt en beproefd.

En dat is altijd wel onze verbinding geweest
oerHollandse gezelligheid, klaar staan voor en met elkaar
in verbondenheid, geborgenheid, bewogenheid
en zo nu en dan een sprankje gelegenheid ...tot verdieping.
Dolf was in dit alles de spil en inspirator, de bevlogen motivator

Of het nou de BSM was ....of de KLM .... een marathon, fietstocht of verbouwing
van Athene tot Hawaï ....van Alpe d’Huez tot Thorung La
geen bergpas was te hoog .. geen klus te ingewikkeld
gewoon nog even een tandje erbij en vol overgave doorgebeten..
stug en eigenwijs... doch liefhebbend en overtuigd


Dolf was niet in één notendop te vatten
daarvan had hij er meer dan voldoende op zijn zang
Zo kwam hij na zijn verdiend vervroegd pensioen
nog vollediger uit de verf .....van alle markten thuis.......
soms ......de dood of de gladiolen.....en veel Liefdewerk oud papier
Wel wat minder in de hoogste versnelling
maar nog steeds de langste adem
en een niet aflatende toegewijde stelligheid.

Van de vele goede eigenschappen die ik van hem mee zal dragen
... om nooit bij de pakken neer te gaan zitten.
en af te maken waar je aan begonnen bent
En zoals met eigenlijk alles ....en daarvoor zijn we hier ook samen.....
is er absoluut niets definitief of oneindig
evengoed voor een motto als ....‘Laat je niet kisten’
bevestigd de uitzondering de regel..

Vlak voordat wij naar Canada vertrokken deze zomer
ben ik nog samen met Dolf wezen wandelen in het Panneland
Vroeger liepen we daar als familie de duinen al plat...
We hebben gepraat over duizend en 1 dingen
Over het leven en over de vergankelijkheid
Over de liefde en over genieten, ......en dat wat ons eigen maakt
En ik zie nog steeds de glinstering en de passie in zijn ogen
Dit is zonder meer een van mijn dierbaarste herinneringen
die ik altijd dicht bij het hart zal dragen
Na afloop uiteraard een donker biertje of twee uit het vat
en een portie bitter uit het vet
Geen van ons wilde dat aan dat moment een einde kwam ...maar dat komt dan toch...
en zo moest ik denken aan dat citaat.....
“Wees niet treurig dat het voorbij is.....Wees blij dat je het mee hebt mogen maken”....

En om nog maar even een tegeltjeswijsheid aan te halen..
Van het concert des levens krijgt niemand een program......
In Dolf zijn geval is dat een Magnum Opus geworden......
waarbij je tijdens de pauze maar blijft zitten.... bang om iets te zullen missen .....
En wanneer aan het eind het publiek blijft scanderen om de zoveelste toegift.
heeft Dolf ondertussen.. met opgeheven hoofd.. het gebouw verlaten .....
......

Op elke verjaardag bij Ivon, Johan, Didi of Joep was Dolf, voor ons meneer Knopper, uiteraard ook aanwezig. Je kon gezellig over alles met hem praten en hij was ook altijd oprecht geïnteresseerd in ons verhaal. De gesprekken waren prettig en met een grote dosis humor. Wij zullen Dolf blijven herinneren als een markante persoonlijkheid en gaan zijn verhalen op de altijd gezellige verjaardagen missen!
Wij wensen de familie alle sterkte toe!

Dank je wel Dolf, voor deze mooie herinneringen:
Oud en Nieuw 2005/2006, een prachtlocatie: een groot landhuis op Curaçao.
Met Dolf en Riet. Dolf was op zijn best die avond. Vrolijk, joviaal, vol verhalen (KLM! :-) maar ook echt geïnteresseerd in onze avonturen. We hebben de hele avond gepraat.
Tevens: De picknick op het strand van Grote Knip waar we in de zon genoten van onze Amstel Bright en wederom van elkaars verhalen. Het was mooi om te zien hoe Dolf en Riet in het leven stonden, op die manier samen oud worden: geweldig!

Koester de gouden momenten in je leven,
de ogenblikken met z'n twee.
Nooit zullen deze momenten verdwijnen,
je draagt ze een verder leven met je mee.

Degene die jij zo lief had en hebt verloren,
is niet meer waar hij was.
Maar hij zal er altijd zijn,
op het pad waar jij gaat.

Altijd geïnteresseerd en vol met aandacht luisteren naar onze verhalen, andersom deden wij dat ook graag. Al die vakanties en spannende avonturen. Ook op Curaçao hebben we het heel gezellig gehad met elkaar! Mooie herinneringen, kostbaar...

De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen
en ied'reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen
we zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien
zo heeft de aarde ons geleerd
dat ál wat sterft zal bloeien