Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst! De dood is nu nog een vijand van ons, maar die gaat binnenkort verslagen worden. We zien met jullie uit naar de opstanding net zoals br. Schwind ook deed. Joh. 5:28,29.
Micha en Carola van de Griend

(O)pa Dirk wordt heel erg gemist. Zijn lach en zijn energie, zijn liefde voor Jehovah en zijn diepe genegenheid voor jullie zal altijd in herinnering blijven. Hij blijft op de veiligste plek: in de herinnering van Jehovah: "Want Jehovah heeft gerechtigheid lief, hij laat zijn loyalen niet in de steek. Ze zullen altijd beschermd worden..."(Psalm 37:28)
Heel veel sterkte gewenst!
Liefs, Ingrid en Marcel

Lieve familie, heel veel sterkte met het verlies van jullie sterke (schoon-)vader en opa. We denken aan jullie❤️
(1Petrus 5:6,7)
Marcel en Ingrid Eekhout

Kau dengar burung berkicau,

Kau pandang langit biru.

Kau jejaki rumput hijau

Ditemani sinar mentari.

Kau sambut sahabatmu,

Kau lihat sekitarmu.

Firdaus sedunia

Sudah di depan mata.

Lieve Tilly, Richard, Kimberly en Quinten,
In maart 1979 kwamen wij in Vlaardingen in de Richard Holstraat wonen en leerden wij br. Schwind kennen.
Hij zou een lieve dierbare vriend van ons worden. Zonder dat hij het wist, werd hij voor ons ook een grote steun.
Wij zijn samen in de waarheid gekomen, wat tot veel onbegrip bij familie heeft geleidt. Tabitha en Debora zeiden tegen opa Offerman, dat Jehovah niet blij was omdat hij rookte. Opa boos. Regelmatig gedoe dus.
Br. Schwind werd dus ook een beetje een opa voor onze kinderen. Hij zei tegen ze, nooit snoep aanpakken en nooit in een auto stappen van vreemden. Hij bracht regelmatig zijn kleinkinderen thuis, van school, die bij ons in de straat woonden, en onze kinderen, die op dezelfde school zaten, werden dan ook thuisgebracht. Zijn duimnagel om de dozen open te maken vonden onze kinderen erg leuk vooral onze Joël. De loempia's smaakten heerlijk d en ook de verschillende soorten sambal. De jongste, Rebekka vond opa Schwind erg lief.
Er moeten nog foto's zijn van een congres, toen maakte hij foto's van ons en konden wij even knuffelen.
In 1989 zijn we terug gegaan naar Moordrecht.
Sommige mensen komen in je hart terecht door hoe ze zijn en kan je ze altijd met je meedragen, ook al zie je elkaar niet vaak. Hij was zo'n mens, bescheiden en lief, vol geloof en vertrouwen in onze schepper.
We vergeten hem niet en hebben het vertrouwen dat hem wij terug zien in het Paradiijs.
Sterkte voor jullie allemaal en Jehovah's zegen.
Liefs Rob en Gerda Offerman.