We leerden elkaar al snel kennen na onze diagnoses. En hoewel onze diagnoses heel anders waren, deelde we wel één intens groot gemis. Dat we geen moeder konden worden vanwege de kanker. Jij zei toen tegen mij dat wij moeder waren in ons hart. En dat telde ook. Dat was misschien nog wel belangrijker. Wat ben ik dankbaar dat ik jou heb leren kennen, en dankbaar voor onze gesprekken en jouw steun. Want als iemand mij complimenteerde met mijn bijv mijn fotografie, dan was jij het wel. Je had zelfs mijn fotos als achtergrond. Ik wou dat ik je nog kon vertellen hoeveel dat met mij heeft gedaan. Ik voel me niet snel goed genoeg, maar bij jou was dat anders. Jij had de magische kracht dat je iedereen het gevoel kon geven bijzonder te zijn. Er zullen nog zoveel momenten zijn dat ik aan jou ga denken ❤️ De wereld was een betere plek omdat jij er was, en ik kan alleen maar hopen dat ik iets van jouw sprankel kan meenemen. Ik ga je onwijs missen lieverd. Heel veel sterkte voor je allerliefste man, ouders en ne familie en vrienden.
