Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Daryl, we hebben elkaar zo lang niet gezien, maar laatst tijdens ons uitje met de oud klasgenoten van de Sint Jan de Doper kwam jij en Marjorie gezellig langs aan het einde van de avond.

Fijn om je toen nog gezien te hebben en een borrel met je te hebben gedronken! Proosten op het leven🍻

Heel veel sterkte voor je gezin, familie en vrienden die jou nu moeten missen, je grote aanstekelijke lach niet meer kunnen horen.😘🤍

Liefs Bianca Baas

Het zou me weken kosten om op te schrijven wat we samen allemaal hebben meegemaakt. We wisten het toen nog niet, maar het moment dat je zomaar ineens naast me kwam zitten op onze eerste dag op de middelbare school, startte onze reis, op zoek naar wat het betekent om een vriend, zoon, broer, vader en man te zijn.



Ik ben altijd trots geweest dat ik een van je beste vrienden mocht zijn. En ook al hebben we elkaar de laatste jaren nauwelijks gezien, diep van binnen weet ik dat we altijd close zijn gebleven. Het doet me zoveel pijn dat we niet meer de gelegenheid hebben gekregen om samen te reminiscen over alles wat we mee hebben mogen maken. Dat zal ik alleen moeten doen. Weet dat zolang ik hier mag blijven rondlopen, ik je met me meedraag - in mijn herinneringen en in mijn hart.



Raj

Een laatste brief, deels in Tagalog, omdat je het zo fijn vond om in Tagalog naar me te schrijven:



My kababayan, kaibigan and kapatid sa St. Ignatiusgymnasium.



Salamat sa lahat D.



Salamat sa supporta mo.



Salamat sa mahal mo.



Salamat sa ilaw mo.



Salamat sa jokes mo.



Salamat sa mga sulat mo.



Salamat sa pag-share ng mga poems mo.



Salamat sa hours of telebabad sharing our adventures, challenges and joys with each other.



Salamat sa mga advice mo.



Maraming salamat from the bottom of my heart.



You’ve been such a light in my life during my teenage years.



My life is just one of the many hundreds of lives you’ve touched and lightened up in your short time here on earth. Everybody loved being around you. You were magnetic, because you brought so much light and joy with you.



For about a decade I was lucky to spend a lot of time with you and get to know your heart and thoughts. This gave me so many memories to treasure and to be grateful for. I’m thankful that our paths have crossed. Your friendship meant so much to me that I still have all the letters you wrote to me 28 years ago.



You will continue to live on in the hearts of all of us, especially in the hearts of your beloved wife and children. I’m happy you found the love of your life and you created three beautiful children together.



A few days ago your friend shared a video of a speech of yours where you talked about the importance of giving and that giving is more important than receiving.



Well, I think you definitely lived up to that speech. It’s undeniable that you gave so much, to all of us. You left an imprint on our hearts. You’ve given us something to treasure, you’ve given us crazy memories and memories of ‘rolling on the ground’, ‘can hardly breathe’ kinda’ laughter.



What a gift to be able to give to people and what a gift to receive for us. I think if you’d ask all of us to simultaneously think of our fondest memory of you, we’d all start laughing hard 🤣, collectively.



May you rest in peace and in love, my brother and friend.



We raise our glass for your beautiful, meaningful, loving and joyful life here on earth.



Mahal kita,

Anna (Marie)