Tips over condoleren of herinneringen delen?
46 jaar geleden, 19 januari 1972, kwam ik als 5 jarig meisje op de Rakethof wonen. Vanaf dat moment was jij niet alleen mijn buurmeisje maar ook mijn beste vriendinnetje. Vanaf dag 1 onze hele jeugd onafscheidelijk geweest. Alles deden we samen. Onbevangen en onbezorgd hebben we deze jaren samen doorgebracht. Als ik terugkijk op deze tijd besef ik des te meer wat je voor me betekend hebt. Jij was degene die mij over de streep trok als ik bang was, jij was degene die mij vrolijk maakte als ik boos of verdrietig was. Altijd kon ik bij je terecht en stond je voor mij klaar. We zijn elkaar even een tijdje uit het oog verloren. Zo fijn dat we een paar jaar geleden de draad weer hebben opgepakt. Het voelde als vanouds …. We hebben mooie gesprekken gehad, gepaard met een lach en een traan. Wat heb ik genoten van deze laatste, maar toch veel te korte periode. Het doet me veel verdriet, nu aan onze vriendschap een abrupt einde is gekomen. We hadden nog zulke mooie plannen. Waar je nu ook bent, ik wens je heel veel liefde en warmte toe. Ik koester de herinneringen aan een geweldig, lief, warm en stoer wijf. Want zo zal ik je altijd blijven herinneren, lieve Daan. Ik hou van je ….. we zien elkaar (friends forever)!
Yvonne x
Ik zie je wegfietsen over de Nieuwe Herengracht. Aan het eind van onze mooie middag in jouw Amsterdam. De zon scheen en we kregen, voordat we gezellig bijkletste in de tuin, een rondleiding door het Protestantse Diaconie waar je werkte. Trots en gelukkig liep je daar rond. Ik was trots op jou. Dit maatschappelijk werk past toch bij jou. Altijd was je goed in luisteren, klaar staan voor anderen en je bent een sterke vrouw.
Ik zwaaide terug, nooit kunnen bedenken dat dit mijn laatste herinnering van jou zou zijn.
Ik ben blij dat Jij en mijn man elkaar ontmoet hebben. Mijn bijzondere klasgenoot van de lagere en middelbare school. Zoveel herinneringen en bij het horen van zo veel songs flits je in mijn gedachten voorbij. Love you, you are in my heart, always
Ik wens familie en vrienden veel sterkte met het verlies van Daan.
De tijd op de “Wegwijzer” was jij het blonde meisje waar alle andere meisjes tegen opkeken en waar de jongens verliefd op waren. Je was trendsetter, een dare-devil en altijd in voor een geintje. Ik kwam je na de basisschoolperiode nog tegen in het Punk-wereldje bij optredens van o.a. Disorder in “de Basis”. Ook toen bewonderde ik jouw eigenheid en dat je de moed had je eigen pad te kiezen. Misschien heb je niet altijd de “beste” keuzes gemaakt, maar het waren wel jóuw keuzes. Fijn dat ik je in oktober nog heb gesproken. Lieve Daan, vaarwel, daarboven hebben ze er een prachtig mens bij.
Jolanda
Wat kennen we elkaar al lang, waar moet ik beginnen? Hoeveel dansjes (meestal ABBA) hebben we wel niet gedaan (in onze pyama's van de Zeeman), opgetreden op het Songfestival in het zwembad en 3x met de winst naar huis, gespeeld met de Barbie's (dan zei je moeder "daar komt van Gend & Loos weer aan" als ik met mijn Barbie spullen naar jou toe kwam), verjaardagsfeestjes gevierd, gegiegeld over jongens, 4 x naar Grease geweest in de oude Fulco,.... ontelbare herinneringen.
Fijn was ook dat we elkaar de laatste tijd weer vaker zagen, even lunchen of dineren in IJsselstein met Yvonne én natuurlijk de laatste reünie. Wow, jij, Wim en ik liepen samen op naar huis. Wij waren natuurlijk weer de laatsten haha, het licht deden we echter niet meer uit.... jij helaas wel op de laatste dag van het jaar. Hoe k*t... kan er nog niet over uit.
Lieve, lieve Daantje die er altijd voor zorgde dat niemand zich buitengesloten voelde, het populaire meisje van de klas, de gangmaker en durfal die echt voor niemand bang was maar altijd heel eerlijk en oprecht, ik ga je missen. Als ik Les Poppys, Plastic Bertrand, ABBA of Johnny Halliday hoor zal ik altijd aan jou blijven denken.
Dikke kus
San
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.