Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve familie van Dagmar*

Heel veel sterkte morgen met de eerste sterfdag van jullie dochter.
De dag erna, 21 juni, is de verjaardag van mijn broertje.
Hij zou dit jaar 28 zijn geworden.
Jammer genoeg werd hij maar 26!!
Hij is omgekomen bij een verkeersongeluk op 3 januari 2004.
Wij hier weten dus precies hoe u zich voelt.

groetjes Ria, zus van Alexander Marbus
www.alexandermarbus.net

Lieve Dagmar
De eerste verjaardag zonder jou! Het voelt zo leeg, geen slingers en ballonnen, wel extra mooie bloemen voor jouw graf. Lieverd, ik hou van jou, we komen deze dag wel door en praten over jou en over hoe het vorig jaar was. Dag meisje van me, in gedachten een dikke kus, mama

Lieve familie van Dagmar,
Ik zag Dagmar staan op de voorpagina van Doden zijn niet stil en realiseerde me dat ze vandaag 27 jaar zou zijn geworden. Jullie kennen mij niet en ik jullie ook niet, maar wilde jullie toch even laten weten dat ik aan jullie denk. Dit is een moeilijke dag vandaag en maandag haar eerste sterfdag. Mijn broer staat ook op de voorpagina. Hij is dinsdag jarig. Dit is zijn 2e verjaardag dat hij er niet meer is. Er het wordt er niet makkelijker op. Daarom wil ik jullie heel veel sterkte toewensen vandaag en altijd. Ik hoop dat jullie veel steun aan elkaar hebben.

Vriendelijke groeten, Leoni Marbus

www.alexandermarbus.net

Dag meisje van me, vorig jaar ging nu jouw laatse week in en we wisten dat nog niet. Wel dat het niet goed ging, maar je hebt ondanks alles toch nog hoop. Jij toch ook, hoe moeilijk alles ook was. Lieve Dagmar we kunnen je nog steeds niet missen en loslaten blijkt ook zo moeilijk te zijn, love you for ever, xxx, mama

Lieve Dagmar
Langzaam kruipen we naar de dag toe waarop jij jarig zou zijn geweest en een paar dagen later is de dag dat jij bent gestorven. We denken veel terug aan vorig jaar toen jij er nog was. Lieverd, ik denk veel aan jou, we missen je allemaal. Het is bijna niet te geloven dat er straks een jaar voorbij is zonder jou en eigenlijk wil ik ook niet dat het al zo lang is. Het lijkt voor ons nog maar zo kort geleden, net alsof we stil zijn blijven staan en toch blijkbaar verder gegaan. Ik hou van je, dikke kus van mama

Beste Willeke, Jaap, en niet te vergeten mijn oude bijrijder Rutger van de Ambulance. Na een bezoekje bij mijn vader die is overleden op 19 juni kwam ik de naam Jongejan tegen. Ik was erg geschrokken dat Dagmar op zo'n jonge leeftijd is overleden.
Ik wil dan ook alle familieleden en vrienden sterkte wensen voor de komende weken, want we weten allemaal dat 20 Juni voor jullie allen een pijnlijke dag is.

Met vriendelijke groet,
Nick & Angelique Portegies - Haarlem

Dag lieverd,
vandaag de laatste dag van de maand die jij vorig jaar nog helemaal meemaakte. Alles is toch vervuld van herinneringen. We praten veel over jou, dat deden we toch al, maar allerlei gedachten aan vorig jaar komen boven. Hoe bestaat het dat er straks al een jaar verstreken is? Ik praat nog zo vaak tegen jou in mijzelf. Gelukkig kan ik door de dood heen van jou blijven houden, dag lief meisje van me, kus van mama

Dag lieverd, vandaag een jaar geleden kwam je voor de laatste keer uit het ziekenhuis. Hoewel de situatie wel heel zorgelijk was, hadden we toch nog een beetje hoop dat je het weer zou redden. Je liep ook al weer een beetje rond met die vreselijke rollator, maar goed je liep tcoh maar weer. Je bent nog precies een maand thuisgeweest. Soms denk ik wel, hadden we het maar geweten. Maar waarschijnlijk was dan alles overschaduwd geweest door dat besef. En ergens wisten we het ook weer wel, we wilden het niet weten. Lieve schat ik mis je ontzettend, we hebben het best moeilijk nu met het herleven van al deze dagen vol herinneringen. Ik zou je zo verschrikkelijk graag nog een keer willen voelen, zien, spreken met je lachen en huilen en gewoon even knuffelen. Dagmar ik hou van jou, mama

Lieve Dagmar,

Het is nu bijna een jaar geleden dat je bent overleden. Bijna een jaar geleden dat je tegen mij zei: "Sorry hoor, het is echt niet meer te harden. Die pijn is vreselijk." Ik zie nog elke dag voor me, hoe jij daar op de stoel zat. In je pyama. Dan hoor ik je stem weer en springen de tranen in mijn ogen. Het klonk alsof je je wilde verontschuldigen. Terwijl dat helemaal niet hoefde. Iedereen had bewondering voor de kracht die je steeds had gehad. Dat was nu echt op. Een liedje van Guus Meeuwis doet me steeds aan dat moment herinneren: "Haven in zicht" Dat draai ik heel veel en dan denk ik aan je. Dan huil ik om je en dan mis ik mijn zusje.....
Liefs en XXX Rutger

Dag lieverd van me,
het is blijkbaar onvermijdelijk dat zich allerlei herinneringen aan me opdringen. Het is best moeilijk nu. Vorig jaar was je er tenminste nog en alles wat we toen meemaakten, was voor de laatste keer. Alleen wisten we dat toen nog niet (zeker). We missen je ontzettend. Ik zie ook erg tegen moederdag op. Vorig jaar lag je in het ziekenhuis en hadden we jou met bed en al mee naar de tuin genomen. Je had via Lieke zelfs nog een kadootje geregeld. Je hebt er gelukkig zelf ook nog iets in geschreven. Och Dag, ik wou zo graag je nog even vasthouden en tegen je praten.Het blijft zo'n pijnlijk gemis, ik hou van jou en ik mis je, mama