het is niet meer zoals het was.
de contacten zijn gebarsten,net als glas.
je meiden spreken we bijna niet meer
en dat doet ons van binnen heel erg zeer.
in de bus vertelde je mij het grote nieuws, zwanger!
ik wilde ook zo graag, bij mij duurde het 2 mnd langer.
je beviel van 2 mooie meiden, iedereen was erbij.
ik mocht de kaartjes schrijven, wat was ik blij.
later trouwde je je allerliefste DIJK.
je dweilde nog even de vloer, wat voelde je je rijk.
met verjaardagen,feestjes altijd was je daar.
en altijd verrastte je je iedereen met je kleding en je haar.
toen overleed ons mammie,wat een verdriet.
jij zette je schouders eronder,sommigen konden dat niet.
samen met je zussen hield je pappie op de been.
voor hem hoefde het niet meer, hij wilde ook wel heen.
vorig jaar tijdens een verjaardagsfeest, zullen wij nooit vergeten wat dat voor een dag is geweest.
de tijd stond stil.
en alles om ons heen werd koud en kil.
je voelde je niet zo lekker die dag, had wat pijn.
wij kunnen alleen niet begrijpen, waarom het zo heeft moeten zijn.
daar stonden we dan, in onze handen een witte roos.
en jij lag daar bleek en broos.
eigenlijk wil ik nog zoveel vertellen, moet ik nog zoveel kwijt.
je was als een zus voor mij, een lieve meid.
jij hield de familie bijelkaar.
bij jou stond de deur altijd open en de koffie klaar.
je was eerlijk, oprecht en vol vertrouwen.
lieve conny, we missen je elke dag en zullen altijd van je blijven houden.
