Fam. Heezen
In de advertentie in de Regiobode vroegen jullie om een herinnering aan Coby te schrijven.
Ik wil graag 2 herinneringen ophalen die later steeds weer verteld werden.
De eerste.
Op de receptie van Janny Verbeek in De Korenmolen zat bestuur en leiding bij elkaar.
Het was al gezellig toen we binnenkwamen. Als ober was Johan Mestland aanwezig.
Hij zou ons van de drankjes voorzien. Johan werkte normaal in de molen om het graan te verwerken. Na de koffie kwam hij de bestelling opnemen, 1 van de dames bestelde een sherry. Johan begreep het niet of had het niet goed gehoord.
Hij vroeg :Een sheeerry mevrouw. Algehele hilariteit. Vaak is Johan bij K en V genoemd.
De tweede.
Bij de intocht van de 4 daagse liepen de vlaggendragers voorop. Wij liepen altijd achter De Eendracht.
Bij het ingaan van de Nobelstraat moesten de vlaggen en het vaandel uit de houders
en daarvoor gaf ik het teken. Ook het weer in de houders regelde ik.
Toen ze weer in de houders zaten zei ik: Nu weer stok op stok Algehele gelach.
Ik voelde me wel erg rood worden.
Ik wens jullie sterkte
Wim Bleumink leider zaterdagocjhtendgroepen

Jarenlang heb ik met Coby, Gezien Thomassen en Adelbert Jansen competitie gespeeld. Vanwege mijn verjaardag verrasten Coby en Gezien mij een keer voor aanvang van de wedstrijden met een surprise, een zelfgemaakt popje met een geel tennishoedje en broekje zoals ik toen nogal eens droeg, met daarin een paar nieuwe tennissokken. Het popje hebben we/ik jarenlang meegesleept als mascotte. Met een haakje van ijzerdraad hing ik het aan het hek aan de kant waar we speelden. Het verhuisde dus ook telkens mee als we van speelhelft wisselden !
Ik heb hele goede herinneringen aan beiden, Gerrit zowel als Coby. Coby herinner ik mij als goedlachs, altijd aardig en leuk bijdehand.
Ik wens u als familie veel sterkte met de verwerking van dit verlies.

Lieve buurvrouw, lieve Coby
We noemde je nog steeds buurvrouw, ook al was je al 1 1/2 jaar weg van de Weverweg.. We zagen je gelukkig nog in de kerk, en standaard op oudjaarsdag brachten we je een oliebol, ook toen je in je prachtige appartement woonde. Daar bezochten we je ook voor een bakkie. Altijd keken we even omhoog als we een boodschap in het centrum gingen doen.
We zullen je erg missen, als we naar je prachtige foto kijken, kunnen we het ook nog moeilijk beseffen, je zag er altijd zo jong en energiek uit!.
Bedankt voor het fijne contact dat we hebben mogen hebben met je, we zullen je missen lieve buurvrouw, rust zacht Familie de Mik

Misschien een vreemde titel maar wat was jij een heerlijke vrouw, Coby! Je stapte op een ochtend onze sportschool binnen met iets van: 'Zo, het wordt wel tijd dat ik iets aan mijn conditie en gewicht ga doen.' 83 jaar was je toen en wat had ik een bewondering voor jou: elke maandagochtend en vrijdagochtend kwam jij om 8 uur met een grote glimlach binnen en werkte met veel plezier het circuit af. Met elkaar hebben we wat gelachen: gelukkig heb ik je ook nog uit kunnen dagen. "Dat kan ik niet", "Jawel Coby, dat gaat lukken. Over 3 weken praten we verder". En verduld, na 3 weken kon je het wel! Kanjer!
Helaas zag ik ook op een bepaald moment ook spanning en verdriet in je ogen en lijf komen; je voelde je niet lekker en je zei dat het niet goed voelde. Ik hoopte dat het mee zou vallen; verdorie, dat was niet zo. Met tranen in mijn ogen heb ik je nog gesproken toen je vertelde dat het niet goed was. En het is ook wel heel snel gegaan: je wervelde bij ons binnen en je wervelde er ook zo weer uit. Tot mijn grote verdriet.

Dank je wel Coby dat ik je heb leren kennen. Dank je wel voor de leuke trainingen en dat je hebt laten zien dat leeftijd niet beperkend is.
Rust zacht lieve Coby!

dikke knuffel,
Willemien Kemkes-Brouwer

Coby is er niet meer
Coby is weer bij Gerrit
wat een groot verlies.....wat een gemis...
Gecondoleerd
Wij hopen dat jullie met elkaar een mooi en waardig afscheid hebben kunnen houden

Wij wensen jullie heel veel sterkte toe in de aankomende tijd
Heel veel liefs
Fred en Diana
Joep en Jur