Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Chris van de Velde

19-12-195417-07-2020
Neem ons mee in een herinnering aan, verhaal over of foto van Chris

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Tips over condoleren of herinneringen delen?

  • dag Chris
    reactie 41   |   niet OK
    lieve Pim en Monique, gecondoleerd met het verlies van de bijzondere Chris. In onze tijd bij DasArts hebben we samen aan veel projecten gewerkt. Voornamelijk de kas op de Westergasfabriek is een blijvende herinnering: spetterende feesten, vuurwerkplannen, pompoenen, je kon het zo gek niet verzinnen. Ik herinner me Chris al een lieve man vol inspiratie, plannen, avontuur en altijd betrokken bij iedereen. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
    Wouter van Loon

    Wouter - Amsterdam
    11 augustus 2020

    Deel deze pagina:

  • een bijzonder mens ,en dat was hij
    reactie 40   |   niet OK
    Lieve Pim en Monique

    wij waren aan het varen op een prachtige blauwe zee toen ik het bericht van het overlijden vanChris ontving
    Hoewel ik wist dat het heel slecht met hem ging was het toch een schrik.
    Chris was een echt mensen mens,warm en meevoelend maar ook heel duidelijk als hij het ergens niet meen eens was.
    Voor ons als eigenaren van de Westergasfabriek was hij Mr Gasfabriek ,hij was er met hart en ziel aan verknocht .Chris kende ook alle verhalen over de Westergasfabriek en daarbij was hij ook degene die zich in de historie verdiept had
    Als wij een speciale gast hadden die gepamperd moest worden werd Chris gevraagd om hem of haar op sleeptouw te nemen .
    Succes verzekerd
    Maar Chris was veel meer dan dat : een originele denker ,een creatief mens ,een super knutselaar en vooral een levensgenieter.
    Zo zal ik hem mij blijven herinneren ,er zijn niet zoveel zulke "leuke "mensen als Chris
    Ik wens jullie veel liefde en kracht om langzaam te kunnen wennen aan een leven zonde Chris
    Maya Meijer Bergmans

    maya - wassenaar
    3 augustus 2020

    Deel deze pagina:

  • Geweldig mens!
    reactie 39   |   niet OK
    Lieve Chris, jij was de man die mij zo hartelijk ontving in het kantoor van de Westergasfabriek en mij aanspoorde om te proberen een ruimte te huren op Westergas. Altijd enthousiast, vrolijk en behulpzaam! Toen jij daar weg was was de Westergas meteen niet meer de Westergas.
    Vreselijk dat jou die nare ziekte moest overkomen en dat je nog maar zo weinig tijd gegund was met je dierbaren en de camping.
    Bijzonder en geweldig mens was je!
    Veel sterkte voor iedereen!

    René - Amsterdam
    3 augustus 2020

    Deel deze pagina:

  • Persoonlijke reactie...
    reactie 38   |   niet OK
    Lieve Chris,

    Zo’n 4 jaar geleden kwam met de komst van Monique naar ons Bokkepadje, ook jij in ons leven. De ‘open-huis-borrel’ op nr. 224 werd afgesloten met een Andijker doosje naar jouw ontwerp. Een jaar later vroeg ik je of je iets speciaals wist voor de veiling van Sarto. En ja, een aantal mensen kregen een uitnodiging om in de net opgeknapte tram uit Amsterdam te komen eten en borrelen. Een super geschenk voor de veiling. Later verhuisde de tram naar de camping die je met je campingpartners nieuw leven ingeblazen hebt. Vorig jaar een supergezellige barbecue om alles wat jullie opgebouwd hadden aan iedereen te laten zien. Het zag en ziet er prachtig uit Mijn kleinzoons hadden een paar weken geleden wel commentaar, jullie hebben de rails weggehaald van de tram, zo kan ie niet rijden… Zo bekijken deskundigen van 5 jaar oud het!

    Lieve Monique, Pim en verdere nabestaanden van Chris, heel veel sterkte met het verlies. Laten we er vanuitgaan dat Chris in de hemel de hele boel op zijn kop zet. Er valt vast wel het een en ander te doen, zodat hij daar ook met zijn creativiteit aan de gang kan! Liefs Lieneke

    Lieneke - Andijk
    29 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Gecondoleerd
    reactie 37   |   niet OK
    Beste Chris,

    met heel veel plezier denk ik terug aan de samenwerking met jou, je altijd positieve instelling werkte zeer aanstekelijk. Jij kreeg het ook voor elkaar om op willekeurige momenten met groepen uit Zuid-Korea, Noordoost Groningen of gewoon Amsterdam onze brouwerij binnen te wandelen om ze zelf een rondleiding te geven. Volgens mij is het ons nooit gelukt om, hoe slecht het moment ook getimed was, je iets te weigeren. We misten je al, maar gaan je nu voor altijd missen. Ik wens alle dierbaren heel veel sterkte met dit verlies.

    namens Brouwerij Troost,
    Hendrik de Jong

    Hendrik - Wormer
    29 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • reactie 36
    Dini

    Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


    Dini - Amsterdam

    26 juli 2020

  • Gecondoleerd
    reactie 35   |   niet OK
    Beste dierbaren van Chris,
    Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Chris.
    Lieve Baert

    Lieve - Amsterdam
    26 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • De Straten van Amsterdam - Westergasterrein
    reactie 34   |   niet OK
    https://ftp.nh-at5.nl/public/file/hWeMGKqVkUmhCw3cuthHaQ/Straten_Westergasterrein.mp4

    Hanneke - Amsterdam
    26 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Chris' Walden
    reactie 33   |   niet OK
    Lieve Chris,

    Woorden schieten tekort. Wat een verschrikkelijke tijd heb je achter de rug. Een jaar geleden zochten we je op in Andijk. Je had pijn in je maag. Mogelijk een maagzweer, dacht je. De huisarts suggereerde: galstenen. Onderzoek in het ziekenhuis wees uit: kleincellige longkanker met uitzaaiingen naar je lever. Erger kon niet, dat was de boodschap. Je kreeg nog drie maanden. Na je eerste chemokuur spraken we af bij de Noorderkerk en voelde je je sterk. Het is niet hopeloos, zei je nog. Onverbeterlijke optimist. Na dat moment heb je nog een jaar geleefd. Een jaar van bovenmenselijk inspanningen. Vechten als een leeuw ondersteund door Monique en bijgestaan door Pim en niet te vergeten Paul. Op en neer golfde het. Tot het onvermijdelijke einde volgde.
    Chris, onlangs zochten we je op in Andijk. Je las Bregman. “De meeste mensen deugen” . Ik zei dat ik dat boek op de plank had liggen, maar er nog niet aan toegekomen was. ‘Dat moet je lezen, Dick. Een fantastisch boek’. Zoals alleen jij dat zo kon zeggen. Dat was vier weken geleden. En dat heb ik gedaan. En terwijl ik het las realiseerde ik me dat het hele boek over jou ging. De kern van de boodschap in het boek was jouw boodschap in jouw leven. En die is gebaseerd op de gedachten van Jean Jacques Rousseau, en die van van Eden. Over zijn commune Walden in het Gooi. Het gaat niet om het individu maar om de gemeenschap. Op wat je samen bent en met elkaar hebt. En dat de relatie met de natuur een krachtige is. En dat het dicht op elkaar wonen in de stad, in onze geciviliseerde samenleving, onnatuurlijk is. Die ons wegdrijft van wat we eigenlijk zijn. Je hebt met de camping in Andijk een soort Walden willen scheppen. Die gedachte is in jouw jeugd ontstaan. Ik denk zelfs te weten wanneer.
    Ik herinner mij dat, het was juni 1970 in de rapportentijd. Jij had je teruggetrokken in Bad Boekelo. Op school was de klap gevallen. Je bleef zitten, ik geloof in de tweede klas van de HBS. Pa had de rapportenvergadering over jou bij mogen wonen. Ik kan me zijn kromme tenen goed voorstellen. Toen hij thuis kwam was hij in niet zo’n best humeur. Waar is Chris? Riep hij met luide stemverheffing. Tja waar was Chris. Zoek. Wij keken allemaal een andere kant op. We waren, tja hoe zal ik het zeggen… een beetje angstig om te zeggen dat je vast op vakantie was gegaan. Waarschijnlijk omdat je ook wel zag dat het een verloren zaak was met je rapport. En dan kon je maar beter even niet thuis zijn! “Haal hem onmiddellijk op” zei pa tegen Pieter. Die was net terug uit Seedorf, waar hij in militaire dienst gelegerd was. Met de Volvo 122 s scheurde Pieter naar Bad Boekelo om de zondaar af te halen. Hij zat op de achterbank. Met hangende pootjes kwam Chris thuis. Maarten heeft dat uit een raampje op de eerste verdieping allemaal kunnen volgen. Zijn rapport was ook niet zo denderend.
    De gevolgen van het zitten blijven hebben je je leven achtervolgd. Je zat in de bezemklas van de HBS. Nu kwam je in de HAVO terecht. Terwijl Frans en ik in 1970 vertrokken naar Amsterdam, Maarten het jaar daarop naar Den Haag ging, moest jij vanaf 1971 het alleen zien te rooien thuis. Jij verhuisde naar de oude slaapkamer van Pieter helemaal boven op de tweede verdieping. Daar sloot je je af van de omgeving. Je enige steun en toeverlaat was Mam waarvan je zielsveel hield. Toch was je heel alleen. Daar begon het grote dromen.
    In die tijd kwamen we nog regelmatig thuis als Amsterdamse studenten. En troffen daar jou. Behoorlijk in jezelf gekeerd. Je bouwde je eigen wereld op. Las veel. Bijvoorbeeld over de Franse filosoof Jean Jacques Rousseau. Die zo graag terugkeerde naar de natuur. Naar de kern van de mens, onbezoedeld door de verstikkende op macht gebaseerde burgerlijke maatschappij. Je las Thoreau’s Walden en over de commune van van Eden in het Gooi. Dat leek je wel wat. Een commune buiten waarin je met elkaar een gemeenschap opbouwt. En het goede zoekt in elkaar . Daar komt iedereen tot rust en komt het beste in je boven. Ik geloof Chris dat je dat vanaf dat moment je hele leven lang met enorme inzet gezocht hebt.
    Op 23 augustus van het afgelopen jaar hebben we dat kunnen zien. Een heel groot feest. Wij mochten Saksische aardappelsalade maken. Anderen grilden de verse worst. Weer anderen pookten de kachels op of zorgden voor de muziek. Maar we deden het allemaal samen en zorgden voor elkaar. Ik zag je groeien. Wat was je gelukkig. En wat is het een mooie camping geworden. Een echte sociale gemeenschap. Wat kun je daar ongelooflijk trots op zijn! Op jouw Walden.
    Dick

    Dick - Amersfoort
    25 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Een van je dromen..
    reactie 32   |   niet OK

    Lieve Chris,
    Een bijzondere klus! Maar hij is er gekomen, de tram op de camping.
    Nu de mooiste camping receptie van Nederland, waar nu veel gezellige drukte is.
    Het blijft bijzonder👍
    Je buurman Gijs Leeman


    Gijs - Andijk
    25 juli 2020

    Deel deze pagina:

Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

Plaats een reactie

Inspiratie nodig voor uw reactie?


De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.