Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Buurman en Buurman...

Roland kent Chiel vanaf de middelbare school. ca. 1970, en ik (Henriette) heb Chiel leren kennen toen ik Roland leerde kennen, dat moet in 1980 zijn geweest. In 1982 wezen skiën in Grindelwald, off piste! "ach een ravijntje", even skies uitdoen en naar de overkant springen. Zal het nooit vergeten!! Daarna nog wel meer ski-vakanties en zolang je Chiel volgde was er niets aan de hand, maar owé als je een andere route wilde nemen, toch kon hij dat op een of andere manier maken.
In 1991 zijn we een weekje naar Spanje geweest, Niels was erbij, zie de mooie foto!
Rondom die negentiger jaren deden we veel samen, met Peter&Josien en Hans&Rita, de kinderen kwamen erbij, weekendjes weg, BBQ-en in de tuin en als vaste prik Roland zijn verjaardag in de kroeg. De laatst bijgevoegde foto is van 26 oktober 1992.
Toen de kinderen wat groter werden zijn we meer ieder ons eigen weg gegaan, alhoewel jij en Roland wel altijd contact hebben gehouden, af en toe nog eens een verjaardag en de laatste jaren gelukkig weer wat meer contact.
Chiel was in mijn ogen wel een mannen-man, hij vond mij regelmatig erg vervelend, zeker omdat ik mezelf geen vrouwen-vrouw voelde, maar op een of andere manier had ik toch het gevoel dat de vriendschap er altijd was. Voor Roland was dit natuurlijk nog veel sterker, hij heeft Chiel ook de laatste jaren nog veel geholpen bij zijn bedrijven. Dat Chiel er niet meer is, is nog steeds niet te begrijpen.
Ik was zelf 19 toen mijn vader overleed en nu ruim 40 jaar verder, denk ik nog vaak met veel warmte aan hem, ben er van overtuigd dat Niels en Wouter dit ook zullen doen, want naast een mannen-man was hij een échte vader-vader!
Hoe het voor Noor is, kan ik me niet voorstellen, maar ik weet dat ze sterk is!
We zullen je niet vergeten, jongen! xxx

Kerst 1980, Les Marécottes, Zwitserland
Chiel ging mee met zijn goede vriend Cypert Jan. Een gezin met 4 zonen, al was Chiel eigenlijk de 5e. Sneeuw tot aan de balkonrand. Jullie sprongen vanaf het dak de sneeuw in, de laarzen moesten uitgegraven worden. Chiel had destijds een snor en met zoveel Michielen om ons heen was het al snel duidelijk; Chiel Snor. Het jaar ervoor had hij zijn been nog gebroken (onverzekerd, maar dat werd gauw door Roland opgelost als ik me niet vergis), maar dat mocht de pret niet drukken.
Ieder ging zijns weegs en het contact verwaterde wat tijdens de studie. Al vergeet ik de avond niet gauw meer dat Chiel uitgenodigd was door een relatie voor een private party met Lee Towers (halverwege de jaren 80). Kom, laat ik Heleen eens vragen-:))). Een echte guilty pleasure bleek het te zijn. Bij het krieken van de dag reden we beiden naar ons werk, gammel, brak en zo schor als een kraai. De vriendschap werd niets meer of minder.
Met de geboorte van Niels in 1990 werd het nodig tijd om de kleine man te bewonderen. En daar zat jullie buurman met een biertje. Al vrij snel constateerde Chiel dat dat rode Peugeotje 205 toch wel erg vaak in de Koediefslaan stond. Diederik en ik latten een paar jaar en zagen het gezin Brandenburg groeien met Nora als toegewijde en lieve moeder. Died verhuisde naar Weesp en de dierbare band maakte dat Chiel getuige was op ons huwelijk namens Died (al had het ook heel goed voor mij kunnen zijn).
Feestjes bij Chiel en Nora waren altijd voorzien van een goed glas wijn en heerlijke happen, al bleken Niels en Wouter dat nog even te moeten ontdekken. Tijdens jullie vakantie naar Cypert Jan in Egypte mochten wij op de jongens passen MITS de honden meekwamen. Alles was leuk, behalve het eten. Gelukkig hebben de jongens zich goed gerevancheerd merkten wij jaren later.
Chiel was bij hoogtepunten en dieptepunten. Died werd ziek en Chiel droeg zijn kist. 3 weken later werd hij 50. Dit jaar zou Chiel 60 geworden zijn. Wat een slechte start van het jaar, bad timing baas. Want het zou vast weer een memorabele dag geworden zijn.
Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd!!!


Heleen

Als laatste bij de "Gang"gekomen wil ik ook enkele herinneringen op schrijven. Wat mij in al die jaren opvalt is de hechtheid van de groep. Dit kwam mede door jou. Jij was degene die vaak leuke ideeën aanbracht. Ik herinner mij nog goed, de trip die wij maakten, naar de
Daf-fabriek, vreselijk interessant met name door jouw technische kennis. Je was wat trots op het product dat daar gemaakt werd. Daarna, toen je al werkte voor Rental Force, het bezoek aan de boor/graafmachine die de tunnel groef voor de hoge snelheidstrein door het groene hart. Je wist er alles van, super mooi allemaal.
Met de mannenweekenden was je vaak van de partij. Vooral het golfen, wat kon je kwaad worden als wij niet stil stonden of aan het praten waren. Altijd in die weekenden of avonden was jij behulpzaam in de keuken. Jij, Georg en ik waren meestal de kokkies.
De onschuldige kaartspelletjes zijn zeer memorabel, jij speelde zeer behoudend, verstandig als je was. Je kende die gasten veel te goed!!
Mede door jou ben ik overgehaald om mee te gaan op de wintersport. Niet wetende dat jij er niet meer bij zou zijn. Het was dan ook een grote schrik toen ik hoorde dat jij er niet meer was. Wij hebben vaak aan je gedacht en menig toast op je uitgebracht. Er was wel veel te veel sneeuw zodat er niet alle dagen geskied kon worden. Waarschijnlijk heb jij daar de hand in gehad!!
Het is gek Chiel zonder jou en dat zal het blijven.