Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ach, lieve Carolien…wat een hartverscheurende gewaarwording! Ik weet niet waarom, maar je naam schoot me vandaag te binnen en dacht: hoe zou het na al die jaren toch met je gaan? Mijn God, nee, dit kan niet waar zijn…toen herkende ik je op de foto…het is écht waar…Waarom jij !? Ik ben niet snel geëmotioneerd maar bij dit bericht biggelen de tranen over m’n wangen en de gedachte maakt me ziek…
Bijna 20 jaar geleden bij jou thuis (4-hoog?) in Amsterdam West gaf jij mij m’n eerste les op de viool. Vaak hoorde ik je onderaan de trap beneden al spelen, wat voor mij het ijs brak en het lessen laagdrempeliger maakte. Herinner me jouw enthousiasme, inlevingsvermogen, toewijding, aanmoediging (je applaudisseerde zelfs een keertje voor me), je handige tips voor de viool en je investering in je eigen dure (Franse?) instrument.
De gedachte aan dat vreselijk onnodige ongeluk op de N246 en al die kinderen / leerlingen / familie / vrienden die je (moeten) missen maakt me weemoedig, woedend en angstig tegelijk…
Ik zal dit de komende tijd moeten verwerken maar voel dat - ondanks alle negativiteit in deze wereld - het licht zal overwinnen en er na vijf jaar vast andere musici jouw dankbare taak hebben overgenomen en voortgezet.
We zijn allen onsterfelijke zielen in een tijdelijk stoffelijk lichaam die voor anderen door het stof gaan. Jij hebt de toon gezet en bij velen de juiste snaar geraakt.

Tot Ziens Carolien.

Hey Caroline,
Je staat nog altijd in mn mailbox. Je vroeg me of we wat zouden gaan drinken na een concert in een stad waar niks te beleven was, behalve dan ons concert natuurlijk.. Je kon je behoorlijk aan mij ergeren maar we hadden ook lol met elkaar... En je bent er nu al 5 jaar niet meer.
Ik ben inmiddels allang gestopt met het spelen in een orkest en jij speelt waarschijnlijk samen met de engeltjes in het engeltjes orkest met je krullen. Als ik naar boven ga dan beloof ik je hierbij dat ik opnieuw met jou in het orkest ga en we lol maken tijdens het spelen.
vergeten word je niet omdat je, naar mijn mening, eerlijk, oprecht, serieus en een goed mens was. In zo'n geval komen de goden je soms eerder halen omdat ze je daarboven niet kunnen missen.
althans dat is wat ik hoop om moed te houden in deze grote soms veel te boze wereld.
Het ga je goed daarboven en strijk er eentje voor me.

Lieve Familie,
Dit weekend is het alweer 1 jaar geleden, dat onze wegen elkaar kruisten...het leven gaat door, zeggen ze dan. Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn. Wilden jullie juist vandaag laten weten, dat ook wij Carolien nog niet vergeten zijn. Heel veel sterkte!
Jolanda Vink en Laura Jansen

De Genestet schreef ooit " Zij zijn niet waarlijk dood die in ons harte leven "
Wij hopen dat deze woorden jullie enige vorm van troost kunnen geven in deze afschuwelijke tijd.
Heel veel sterkte.
Marianne & Tiemen

Wij denken stil.........zou ze straks nog weer thuis komen?
De realiteit is natuurlijk.........nooit meer.
Wij missen Caro zoals jullie allemaal en als ons kind.
Steeds weer komt de vraag ........waarom.
Dankjewel allemaal voor jullie lieve woorden, jullie hulp en jullie steun.
Zou Caro dan toch bij ons blijven?
Gerrie/Frans
Louis en Marcel en Kyan en Linda en Melissa

Oneerlijk, op een moment waarop je net weer 'de weg omhoog' hebt ingezet, gebeurt dit.. Jij hebt echt volgens mij nog nooit iemand kwaad gedaan. Je was altijd volop in ontwikkeling, jezelf 'verbeteren' (ik bedoel: je was al goed) en met nieuwe inzichten in de weer.
Ja zeg, 'hoe dan?!' 'Waarom dan?!" Waarom word jij getroffen door deze zot die je gewoon dood rijdt?! JOU?! Doe normaal, dat kan helemaal niet!! Dat jij er nu niet meer bent. Ik heb al die tijd al geen passende woorden.. En dit berichtje is nou ook niet bepaald helder.. Het is de eerste boodschap van iemand die het gewoon nog echt niet kan geloven. Wat een ellende dit, lieve, lieve Caro! Je bent natuurlijk voor altijd in mijn art en herinneringen. Ik had je erg graag nog heel vaak gezien en een vette 'hug' gegeven. Diepe rouw om jou: ik omhels je om je te helpen beschermen 'daarboven'. X