Lang gezocht en gevonden
Maar niet dat wat ik dacht en hoopte te vinden.
Willem de paarden man
Jouw carla?
Daar ben ik intens stil van

vandaag is het 9 januari je geboortedag.

De feestdagen zijn voorbij......... vandaag ben je jarig maar niet meer aanwezig.
Voor mij is dit moment van nu echt alleen en de start van een nieuw jaar met alles wat er komen gaat.
Je krijgt steeds meer een belangrijke plek binnen mij, een plek die ik koester.
Je hebt mij veel geschonken, mij mede gevormd en een paar fijne kinderen geschonken.
Dat is wat mij kracht geeft om te accepteren dat je er fysiek niet meer bent.
Ik moet door met mijn leven, jij zou het niet anders gewild hebben.
Jij blijft mijn lief.

alweer bijna 3 maanden geleden, dat je ons verlaten hebt
het is echter net of dat het nog maar paar dagen geleden is.
bij alle dingen die ik doe voel ik je afwezigheid nog heel sterk
verdriet en de drang om door te gaan wisselen zich af, ik denk toch dat je me stiekem ondersteund en me sterk maakt om verder te gaan.

De kortste weg naar verlichting is acceptatie

Een donkere wolk trok over ons, toen we hoorden dat het zo slecht ging met Carla haar gezondheid. Een donderslag met lange nadreun, is het bericht dat zij er zo plotseling niet meer is. Het gemis zal enorm zijn, maar de goede herinnering een troost. Een lange lijdensweg bleef haar gelukkig bespaard.

We wensen jou, Willem en natuurlijk Anne en Sander heel veel sterkte.
Marc van der Hijden en Yvonne Daalmans

Helaas waren wij niet in de gelegenheid om bij de afscheidsdienst aanwezig te zijn.