Ben,

Terugdenkend aan jou zie ik een man die altijd in was voor een grap.
Een fijne vriend die altijd hielp als er hulp gevraagd werd. Later een lieve opa voor zijn kleinkinderen.
Toch had je ook een serieuze kant die je niet zo snel liet zien.
Op een wintersport vakantie samen met Joke en Aad hebben we hele fijne gesprekken tijdens het avondeten met elkaar gehad waar je veel van jezelf bloot gaf. Ik kwam tot de conclusie dat we meer gemeen hadden dan ik dacht.
Ook tijdens je ziekte hebben we heel open met elkaar kunnen praten.
Lieve Ben bedankt voor je vriendschap.
Rust zacht.

Ellen

Vrij snel nadat Ben en Joke bij ons in de Steurkreek kwamen wonen, ontstond er als snel een vriendschap. Een vriendschap die nooit meer is over gegaan en nu Ben er niet meer is, ook niet zal stoppen. Ben was iemand, die je moest kennen. Hij was iemand met het hart op de juiste plek, maar het moest wel gaan zoals Ben het wilde. Ben stond altijd klaar als er geklust moest worden, zoals de deursponning van de schuurdeur vervangen. Even kijken wat er nodig was en daar kwam Ben met al zijn gereedschap en de klus werd geklaard. Zo hebben we ook samen de carport gebouwd. Ben had alles tot in de puntjes voorbereid en het bouwpakket kon geplaatst worden, met als resultaat een prachtig geheel.
We zijn ook twee keer samen op de wintersport geweest. Vooral de 2e keer blijft mij bij. De keer dat Ben en ik naar boven zijn geweest, is een moment wat mij bij zal blijven. Ben kreeg al snel last van zijn heup met skiën en we zijn gestopt en heerlijk in de zon op het terras gaan zitten op 2100 meter hoogte. We hebben daar samen over vele dingen van het leven gesproken. Ben was eigenlijk niet zo’n prater, maar op een of andere manier kwamen we daar tot mooie gesprekken en kwamen we er allebei achter hoe we in het leven stonden. Een prachtig moment hoog op een berg.
Toen Ellen 50 jaar zou worden op 16 november 2014, kwamen Ben, Joke en ik op het idee om een Sarah te gaan maken. Dat moest natuurlijk in het geheim. Joke had allerlei attributen ingeslagen, waaronder een Sarah van plastic welke nog opgeblazen moest worden. Gelukkig heeft Ben in de schuur een compressor staan en met een beetje slimmigheid kregen we de pop opgeblazen en konden we Sarah aankleden. Ze zag er mooi uit. De volgende dag zat Sarah netjes bij de voordeur en kon het feest beginnen. Tijdens het diner ’s avonds, met al onze vrienden, kwam Ben los en zijn Rotterdamse humor viel in goede aarde bij onze vrienden uit Brabant. Ben had het grootste woord en heeft de Brabanders even laten weten, dat het Rotterdams bol staat van uitdrukkingen die niemand kende. Wat hebben we gelachen en wat had Ben het naar zijn zin, dus wij ook.
Toen de film De Marathon uit kwam gingen we met z’n vieren naar de film. Wat hebben we een plezier gehad. Voor Ben en Joke vele momenten van herkenning, want Ben heeft ooit zelf de marathon van Rotterdam succesvol gelopen. De afgelopen 2 jaar en 3 maanden heeft Ben weer een marathon gelopen. De marathon van zijn leven en is met veel pijn en verdriet aan de finish gekomen. Met pijn in mijn hart heb ik afscheid moeten nemen van mijn vriend Ben, maar we weten een ding: You will never walk alone.
Aad Spronk.

Een vriend verliezen geeft altijd verdriet.
Maar één ding niet.
De mooie dingen die we met elkaar beleefd hebben zoals :de feestjes van de "Roteb", met de kinderen op de camping, schaatsen op de plas, weekendjes weg met z'n zessen.
Wat hebben we gelachen, gehuild en heel at beleefd met elkaar.
Gelukkig hebben we elkaar nog op tijd terug gevonden en hebben we nog even mogen lachen en huilen.
BEN, deze mooie herinneringen nemen ze niet van ons af.
Je heb gevochten voor 't leven, maar jouw lichaam heeft de strijd verloren.
Je zal altijd in ons geheugen blijven.
RUST ZACHT. Rob en Bep de Bruin.

Lieve Joke, Saskia en Peter.
Wat een vreselijk moeilijke tijd is het voor jullie geweest. Maar niet te vergeten wat er ook nog moet komen. Ben heeft gevochten en jullie hebben met elkaar de laatste jaren intens kunnen genieten. Nu komt het moment van rouwen. En dan zoek je tussen oude foto's, video's maar zeker naar de herinneringen in je hart. En als we het dan over herinneringen hebben zijn er bij mij ook wel een paar.
Om te beginnen de fantastische jaren met elkaar op de camping. Het zwemmen in de zomervakantie. Angela die als bal werd gebruikt. Ben die ook altijd toch mijn moeders haar moest nat maken. Crossen in het cross bos. Zwemmen in de Galderse meren. Maar ook de lege flessen in de leefkuil in de zeer natte herstvakanties. Met vooral de flessenpost "stuur geen hulp,maar nieuwe flessen wijn".
De leuke video's die mijn vader heeft in de tijd dat de camcorder op de markt kwam. Alles moest gefilmd worden. De kinderen dansen door beeld. En Ben wilde ook een act. "Stop kindermoord" .Waarbij Veronique een babypop in haar gezicht kreeg. Ze liggen in het archief. En mocht daar de tijd rijp voor zijn,zullen we eens een filmavondje houden. En Ben dan proosten we op jou!!!
Ik hoop dat je rust hebt gevonden.
Dikke kus Renaat. XX

We hebben veel met elkaar meegemaakt maar 1 wil ik er graag uitlichten voor jou.
In leeftijd schelen we 9 dagen dus wat was er logischer dan onze Abraham leeftijd gezamenlijk te vieren, zo gezegd zo gedaan.
Onze vrienden Gerrie en Wim hadden een uitstekende locatie beschikbaar en wel bij de scouting in Kralingen.
Onze vrouwen regelden het eten en drinken en wij deden het sjouwwerk, ook voor de muziek was gezorgd.
Ik herinner het mij als een zeer geslaagde avond en volgens mij zijn hier ook de gezamenlijke etentjes uit voortgekomen en nog later de vakanties naar de zon.
Ben, bedankt voor al deze herinneringen, ik draag ze in mijn hart.

Nol

Tijdens een mooie plechtigheid heb ik afscheid van je genomen, wat rest zijn herinneringen en dat zijn er veel, want we maakte nogal eens een praatje, al dan niet in de baas z'n tijd.
Ik denk aan de details van de door jouw gemaakte carport, rioolproblemen in Krimpen a/d IJssel, je kleinkinderen, de vitaliteit van je schoonvader, je sms-jes tijdens mijn ziek zijn, etc. etc.
En toen ik grootvader werd was jij mijn mentor, een betere was er niet.
Meer dan 40 jaar een fijne collega, rust zacht vriend.
Bas