Lieve Bas, ik heb jou heel lang gekend op de boerderij. Een groot verdriet een stilte is nu in mij. Mijn hart is verstild en zo koud. Maar we weten allemaal je was gewoon zo op en oud. Je bent nu weer fijn bij Arie daar ergens boven. Ik weet al zijn er ook mensen die dat niet geloven. Komend op de boerderij, het zal vreemd zijn en raar. Alsof ik dan denk ik zag je net toch daar... nee je bent er echt niet meer. Alsof je was mijn eigen dier het doet me gewoon erg zeer. Wie weet zie ik jou ooit weer en ergens daarboven kijk jij voorlopig dan op ons neer. En ziet allen ons hartzeer. Een blaf je zegt ons gedag. Zeg je ons ween niet om mij, ook een hondenleven gaat eens voorbij? Dat het tijd was om te gaan, een engel bracht mij naar het licht? Hij zij wij we wenen allemaal om jou. Ook ik heb jou zo goed gekend, zal jou nooit vergeten. Mijn hart nu zo koud zal langzaam wel weer warm worden. Omdat je nu geen pijn meer hebt. Jij mij herinneringen geeft. Mij vertelt weet je nog... Ik voel echt je bent weg ergens daar. Je bent nu weer fijn bij Arie daarboven ergens daar. Het gras daar is zo zacht en de bloemen daar die ruiken zo zoet. Lieve lieve Bas, hoe begint jouw dag hoe val je in slaap. Nu jouw rust is gekomen hoe mooi voor jou zal het daar zijn. Hoor je daar het ruizen van de wind? Hoor je daar de vogels? Hoor je ons hoor je mij? Afscheid nemen kon ik niet. Ik wist wel het duurt niet heel lang meer. Je gaat weg op reis naar de andere kant. Zo soms zachtjes in gedachte zei ik jou daarom al gedag. Mijn liefde is nu ik aan jou schrijf op reis naar jou. Komt als een lente bries die je voelt. Of heb je het al gevoeld is het al daar? Steeds weer weet dan dat ik het ben als je het weer voelt. Want dan denk ik aan jou. Het ga je goed. xxxx Jan Willem
