Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Alweer een jaar geleden dat je vertrok maar gelukkig nog altijd aanwezig in alles wat met gypsycultuur in Tilburg te maken heeft. Ik mis de luistersessie's die we hadden in je CD-schatkamer en waar we zo vaak al pratende uit konden putten.
Life goes on en gelukkig blijven de dierbare herinneringen !

Op 7 september stuurde ik Albert nog een sms-je: "Hoe is t Albert. Zomaar ff benieuwd. Ook 'buiten het seizoen', alle goeds, peter". Het was 1.22 in de middag, daags voordat ik naar Moldavië en Roemenië zou vertrekken om deel te nemen aan een conferentie van de International Gypsy Lore Society. Een gedachte en een ingeving waaraan je dan meteen beantwoordt. Niet dat ik op een reactie rekende, want dat deed hij vooral rechtstreeks en als het nodig was. Ik wist ook dat de laatste tijd of jaren meestal iemand zijn berichten waarnam. Een maand later is Albert er niet meer. Via via vernam ik het, vanuit Groningen, nog voor de dag van zijn overlijden verstreken was. Zo snel gaat dat rond. Schrikken en tegelijk berusting. Maar ook niet willen geloven dat dit zomaar kan: dat de afgelopen vier mensenjaren zo kunnen lopen. Denkend aan zijn vrouw die hem toen al voorging, door dezelfde ziekte, snel: niet lang na de première van het Requiem voor Auschwitz op 4 mei 2012 in de Nieuwe Kerk van Amsterdam. Het magnum opus van Roger Moreno, dat er vermoedelijk niet gekomen was als Albert er niet zijn steun en geloof aan gehecht had, en vervolgens heel Europa door ging. Terugdenkend aan de zomer van 2014, toen Suzanne en ik met jou, op het dakterras, aan een projectvoorstel werkten, met lekkernijen van de bakker en familie met vrienden in de tuin beneden.
Gedachten bij de vele edities van het Internationale Gypsy Festival, dat Tilburg jaarlijks in mei tot 'Gypsy City' maakte. Regen, zon. Ljiljana Butler,2007, schiet me dan te binnen. Maar ook de dochter van Marie Grunholz met haar dansdebuut op dat kleinere podium, samen met Romeny Jag, 'Het Wilde Vuur', met Piroschka en Bluma, Roger en Jan en kornuiten. Nooit kon ik gemakkelijk weg, naar het station. En altijd ff een babbeltje met Albert. Over het weer en de sfeer enzo. Altijd vriendelijk. Als ik me tevoren meldde mocht ik op de gastenlijst. Want we zaten in het zelfde 'wereldje'. De eerste keer al, in 1997, vanuit de toenmalige Vereniging Lau Mazirel, in onderlinge samenwerking, met Kultoer, en met de Sinti Organisatie. Standjes, tentoonstellingen.
Een dag na Albert overleed de Macedoonse Roma zangeres, Usnija Redzepova - geen familie van Esma. Ergens komt hij in goed gezelschap aan, dacht ik toen. Niet in de gelegenheid om afscheid te nemen, want het waren de dagen voor een nieuw vertrek, in Skopje ditmaal. Een afscheid dat heel bijzonder en mooi geweest moet zijn. Moest ook zo zijn. Voor zo'n goede mens. Ik wens de familie, naaste vrienden en collega's heel veel sterkte met het verwerken van het grote verlies. Peter Jorna

Albert is veel te vroeg van ons heengegaan... en ons rest niets anders dan de juiste woorden te vinden.
Het is een afscheid van een warm, authentiek mens. Een rots in de branding, een verademing als mens.
Je had nog zoveel voor kunnen betekenen voor velen en je wist wat het betekent om iemand iets te gunnen.
Wat een nare, koude dag vandaag.

Ooit booker voor het Brusselse Jaune Toujours in Nederland. Via Albert heb ik solo support gespeeld voor en samen met Bratsch in de 013. En op Het Gipsy Festiva, Accordeonslag e.a. Merci Albert. Ik hoop dat er muziek is, daar waar je nu bent. Goeie muziek. Groet

Albert was een oermens: oprecht, warm en met een groot hart voor zowel de 'kunsten' als voor de mensen die de kunsten maken. Straffe gast met wie ik -toen nog als programmator van de Warande in Turnhout- heel veel heb mogen samenwerken. Als Albert kwam was het altijd feest: zowel met Albert als met de muzikanten die hij in zijn kielzog met zich meezoog.
Hier past een diepe buiging uit respect en verdriet.

Staf Pelckmans
directeur Cultuurhuis de Warande Turnhout (België)

Een goede reis, naar je laatste thuisplek
Een goede reis, naar daar waar je kunt rusten
Een goede reis, naar de genen die je liefhebt en voor zijn gegaan
Ze zullen je omarmen, je hebt genoeg gedaan
Rust zacht.

Dag fantastische vriend,
Het moest zo zijn ondanks je gevecht met de alles verwoestende ziekte.
Trots ben ik dat je ons zoveel hebt laten genieten van jouw gIpsy muziek.
Door jouw werklust en inspiratie hebben zoveel mensen met name ook jongeren kennis gemaakt met jouw werk voor de sint en roma gemeenschap.
DIE HERINNERING IS HET WAARD LEVEND TE BLIJVEN EN DOOR TE ZETTEN.
In het komende festival zullen we je missen. Maar je zult altijd in onze harten aanwezig blijven.
Het was een bijzonder voorrecht jou te hebben mogen kennen.
Dank je wel voor alles wat je mij en ons hebt geschonken.Het was zoveel....
groet joop

Albert,
we kenden elkaar vooral uit de tijd van Posjet en Provadya? Uit begin jaren 70 toen ik in Tilburg woonde. Altijd in voor wat jolijt maar ook je serieuzere kant. Ik denk dat je de mensen veel hebt gegeven en zullen je missen. Als er een hemel is ben je daar ook weer actief. Het gaat je goed makker!!!

Tinus, kaatsheuvel

Dag fantastische vriend,
HET MOEST ZO ZIJN. zelfs jij kon niet op tegen de alles verwoestende ziekte.maar wat heb je ons en de gemeeN

Albert was - buiten all zijn andere aktiviteiten - de initiator voor het "REQUIEM VOOR AUSCHWITZ". Dit werk was voor mij - als componist - mijn levenswerk. Maar ik geloof, dat dit werk ook voor Albert - bezijde het Gypsy Festival - ZIJN levenswerk was gewezen. Hij heeft in ieder geval heel zijn hartbloed er in geinvesteerd, om dit werk een wereldwijde boodschap te laten worden. En met zijn onvermoeibaare inzet is het ook precies DIT geworden: Een boodschap voor de hele wereld.
Lieve Albert: Ik zal jouw eeuwig dankbaar zijn voor wat jij heb gedaan voor mij en voor mijn werk "Requiem voor Auschwitz". Zonder jou had dit werk nooit het daglicht mogen zien. Jij heeft het mogelijk gemaakt, dat dit werk wereldwijd zijn aandacht heeft gekregen. Het "Requiem voor Auschwitz" zal voor eeuwig zijn. Het zal in de muziekgeschiedenis in gaan. Mede door jouw inzet. En JOUW naam zal eeuwig verbonden zijn met het "Requiem voor Auschwitz".
Het gehele leven is een komen en gaan. En nu ben je gegaan, op weg naar jouw wel verdiende eeuwige rust. Jij hebt veel groots werk gedaan, en nu heb jij het volbracht.
Voor de achterblijvers is het zwaarder dan voor diegene, die is gegaan. Daarom wens ik all jouw dierbaren, jouw familie en jouw vrienden alle sterkte.
Roger Moreno + Piroschka Triska

P.S: in naam van dirigent Riccardo Sahiti heb ik de opdracht, om jullie allemaal ook in naam van de Roma en Sinti Philharmoniker te condoleren, en om van alle orkestleden hun diepste dank uit te spreken voor alles wat Albert ook voor hen heeft gedaan. Voor hen allen - en ook voor Riccardo Sahiti - ben jij een grote held.