Lieve Aad, mooi mens,
je kende me helemaal nog niet,
maar nam me na onze eerste ontmoeting, gewoon zoals ik ben......
Ook maar een mens.
Je bent een schat, vol wijze lessen en wat mis ik je mooi mens....
Voor altijd heb jij 'n plekje in m'n hart
Xxx

Zittend in de tuin met een wijntje en een hapje erbij .
Schoot je ineens door mijn gedachte en was je even hier bij mij .
Waarom ik ineens aan je moest denken, is omdat ik me besef dat alles zo anders kan gaan .
En niet om nu te treuren maar om gewoon nog sterker in t leven te staan .
En tuurlijk mis ik onze kletspraatjes en dacht ik aan onze leuke momenten die we hebben gedeeld .
En dacht ,ik ga weer een gedichtje plaatsen al had ik je liever persoonlijk gemailt .
Maar helaas is dat niet mogelijk naar waar je nu ook bent .
Al komt evengoed wel aan ,ongeacht waar ik dit gedicht heen zend .
De tijd die ik nu heb genomen was de tijd voor jouw en mij .
Deze gedachtes waren fijn ik hier en jij nu vogelvrij .
Tot gauw weer in gedachte lieve schat ,en een dikke knuffel aan al mijn engeltjes daar.
Ook hun zitten in mijn gedachte terwijl ik nu naar boven staar.

Dikke knuf van mij

Ik kende je niet echt persoonlijk heb je 1 keer ontmoed dat mijn dochter en jou dochter nog samen op school zaten ( nathalie en tamara). Van het hoeren en.lezen op fb was jij een dappere strijder, maar je kon nu niet meer. Je hebt genoeg gestreden en hebt nu rust.Tam en sha en bianca zijn ook heel dapper en die komen er wel daar mag je trots op zijn hoe ze dat hebben gedaan.rust zacht lieve ada

Je hebt gestreden,
geknokt en pijn geleden.
Je wilde steeds opnieuw beginnen,
je hebt helaas niet kunnen overwinnen.

Je gooide mijn ogen vol met zand
Dat je stervende was dat had ik niet verwacht


Je wou Sharon ,Tamara en Bianca niet achterlaten
Maar je moest het leven wel loslaten
Deze verschrikkelijke strijd kon je niet meer aan
stiekem ben je er in alle rust vandoor gegaan


jij bent nu eindelijk vrij.
Geen pijn en geen verdriet meer,
ik denk aan jou, keer op keer.
De pijn en het leed dat jou verder bespaard is gebleven.
De vele goede herinneringen zullen altijd blijven, mijn hele leven.


Maar Ik voel dat je gelukkig bent en naar ons lacht
En dat je me in de gaten houdt of ik goed op je dochter pas .


Je weet dat ik veel leuke momenten van ons ga missen en dat ik jammer vind dat ik ze niet meer kan herhalen.

Maar 'Nooit meer' bestaat niet
Dit idee verzacht lichtelijk mijn verdriet
Maar dat wel elkaar weer zien wanneer het ook mijn tijd is.....

Lieve mama,

Als ik bij je binnen kwam zei je altijd vol trots: Mama ze poppetje
Ik gaf je dan een hele dikke knuffel en zei: Poppetje ze mamma

De leeftijd maakte niet uit, het bleef altijd leuk, ons dingetje.

Net als dat ik uren met mijn hoofd op je schoot kon liggen en jij altijd heerlijk in mijn haar friemelde., bijna 29 jaar was ik al kind, en jij moeder, maar ook dat maakte ons niks uit!

Door de jaren heen heb ik je ook een nieuwe bijnaam gegeven: Pipi.
Niks of niemand hield jou tegen want als jij iets wilde….. Gaf jij je geen 100% maar 200%.

Jij kan in je eentje de hele wereld aan zei ik altijd tegen je. En daar verscheen weer je lieve mooie glimlach.
Opgeven is iets wat niet in jou woordenboek voorkwam want opgeven is geen optie.

Onze laatste jaren stonden in het teken van de 4-Daagse. De eerste keer was ik daar als complete verassing, wat was je blij!
Het tweede jaar liep je weer met al je gemak, dit keer samen met Bianca en ging ik mee voor de ‘’verzorging’’. Toen besloot ik me bij jou en je loopmaatje aan te sluiten, dit wilde ik ook wel een x doen, samen met jou!

Het was een heel zwaar jaar voor onze families maar vooral voor ons gezin.
Ondanks het verdriet van alle verliezen om ons heen en die verschrikkelijke klote ziekte die weer terug kwam en je zware operatie.
Had jij een enorme oerkracht , het was geen 200% maar 2.000% hoe jij voor je herstel ging. Want jij ging samen met mij de 4-Daagse lopen.

Oh mam wat had ik me hierin vergist!! Wat was dit ZWAAR!!
Vanaf de 2e dag zat ik er al helemaal doorheen , dit was echt afzien. Tranen met tuiten, wist je me toch op te beuren om door te gaan.
Genieten kon ik niet, jij wel op jou manier. Wat was je trots op mij. En wat heb je gelachen met Bram de laatste paar km over de Gladiola ., over die stomme ‘’mini-tribune’’. (Jullie lieten mij eroverheen lopen en bleven er zelf naast).
De medaille ontving ik maar ik had hem echt nooit gehaald als ik jou niet naast mij had gehad.

Ik wilde jou en mezelf nog zo trots maken mama, daarom schreef ik me nog een keer in. De bedoeling was keihard trainen en samen zoveel plezier maken…
Helaas is dit niet meer gelukt, maar ik beloof je.. Volgend jaar een nieuwe poging en ik weet zeker je bij me zal zijn.

Tijdens het uiteten voor mijn verjaardag begon je ineens over de Grand Canyon en Las Vegas, dit wilde je ons nog hebben laten zien! En dan met een helikopter vanaf de strip in Vegas door vliegen naar de Canyon.!
Dit is de voor jou mooiste plek op aarde, welke jij ooit hebt gezien.
Helaas was een week na me verjaardag ineens alles anders. Gelukkig hebben we alles op alles kunnen zetten om dit samen met je te delen.
Wat hebben wij genoten mam hier.! En vooral jouw lieve glimlach op je gezicht., het was zwaar maar jij genoot!
En de Canyon is ooh zooo mooi mam!!! Ook ik ben verliefd!!!

Ik ga sparen (ja hier ben ik weer, weer een spaarpotje! haha) en ik ga terug.
Zoveel mogelijk in me opnemen en zoveel mogelijk in de Canyon doen, elk moment denkend aan jou mooie lieve, genietende stralende gezicht.
Omdat ik zeker weet dat jij daar alle secondes enorm hebt genoten., ga ik genieten voor ons samen!

Mijn lief vriendinnetje, een hele dikke poppetje ze mamma knuffel!!!!

Ada ik heb je leren kennen op de lagere school waar onze kinderen zaten
We deden activiteiten op school .. de overblijf .... en we deden altyd de schoolreizen
Wat hebben we veel mee gemaakt in al die jaren
En nadat de Kids van school gingen kwamen we elkaar wel tegen , en dan
Kletsten we ff weer over die tyd . En over je gezondheid dat ineens een draai maakte.
Ada ik zal je nooit meer tegen komen en kletsen over de leuke tyden. Ik ben blij
Dat ik je heb leren kennen . Rust zacht xxxxxx

Lieve Ada,

Wat ben ik blij dat ik je voor het vertrek naar Amerika nog even heb kunnen zien. Ik heb zoveel bewondering voor je gehad hoe je, je altijd sterk en positief hebt weten te houden. Zelfs toen de ziekte de overhand nam want opgeven was voor jou geen optie. Jammer genoeg heeft het niet zo mogen zijn en moeten heel veel dierbare jouw mooie persoonlijkheid missen. In het bijzonder Sharon mijn allerliefste vriendin en Tamara. Wat hebben zij het moeilijk nu je er niet meer bent. Maar ze zijn net zo sterk als hun moeder ook al lijkt het voor hun op dit moment niet zo. Ik weet dat je kracht geeft aan je meiden om door te gaan en de mooie herinneringen met jou te koesteren en dat ze op een dag weer kunnen genieten van het leven met jou als een mooie ster van boven die vol trots kijkt naar hoe goed je meiden het doen. Ik zal er altijd voor ze zijn en hun bijstaan met het verlies van jou hun allerliefste moedertje. Ik ga je missen lieve Ada. Ons huisje heb je niet kunnen zien ik hoop dat je vol trots naar beneden kijkt hoe Davy de vloer aan het doen is wat hij van jouw heeft geleerd. Hele dikke kus en knuffel en tot ooit lieve Ada.

Lieve Ada,

Ik ken jou als de zus van mijn schoonzus en in die hoedanigheid zagen wij elkaar op verjaardagen. Je kwam over als rustig, aardig, getekend maar een vechter. Ik wist dat je ziek was geweest en dat overwonnen had. Dat getuigt van innerlijke kracht.

Toen mijn broer overleed vorig jaar was je er ook. Niet alleen als steun voor mijn broer maar ook voor ons. Je luisterend oor, je was bereid te helpen als we dat nodig hadden, je hield mij in de gaten toen ik krachtig wilde zijn voor anderen en mijzelf opzij zette. Jij was er voor me, en daar ben ik je dankbaar voor.

Dat je je kinderen mee wilde nemen naar jouw mooiste plekje ondanks alles, verbaasd me niets. Het getuigt weer van jouw innerlijke kracht. Je was er altijd voor anderen, althans dat is wat ik zag.

Nu is het jouw beurt, hoe wrang ook deze woorden zijn. Het is tijd voor jou, het is tijd voor rust.
Je hoeft er niet meer voor iedereen te zijn, jouw kracht zal in ons doorleven, je laat mooie voorbeelden achter hoe dat kan. Doorzettingsvermogen, er zijn voor anderen, liefdevol. We hebben het allemaal gezien. Je bent een mooi mens.

Dank je wel dat je in mijn leven was.

Ingrid van Houwelingen

Wat is het snel gegaan...

Een echte vechter die er alles aan deed om zo lang mogelijk bij haar dierbaren te zijn, dat is wie jij was! Een jaar geleden vroeg jij me hoe ik het aangepakt had, siliconen of niet? Dat het vervolgens zo'n wending zou krijgen had niemand verwacht.

Lieve Ada, je bent en blijft een vechter, iets wat je terug ziet in je twee lieve meiden, mijn nichtjes! Veel mensen waren gek op je, dat was wel te zien tijdens de condoleance en de dienst en ik weet zeker dat je nog lang in een ieders gedachten blijft.

Lieve Sharon, Tamara, Bianca, jullie zijn kanjers en vechters net als Ada, houd dat in gedachten! Ik denk aan jullie.