Lieve Anne en familie,
Helaas hebben wij zelf geen herinneringen aan Ad. Maar door het prachtige en bijzondere afscheid hebben wij hem toch een beetje mogen leren kennen. Wat heeft hij een mooi en vol leven geleid en daardoor leeft hij door in de harten van velen.
Heel veel sterkte.
Dikke knuffel van Cindy, Daniël en Mackenzie.

Kinderen van Ad, broers en zus, Angelie, overige familie,
Van harte gecondoleerd met het overlijden en verlies van Ad. Heel verdrietig en een groot gemis. Als zwager van Jack & Lucy kwam ik op veel gelegenheden ook Ad weer tegen. Dat was sinds mijn Isala tijd waar Ad mijn sportleraar was. Ook ik heb Ad als hele bijzondere, grappige maar ook goede en zorgzame man leren kennen. Wat hij voor jullie, maar ook vele anderen heeft betekent, werd gisteren tijdens het afscheid in het Openlucht theater in Engbergen nog eens heel heel duidelijk benoemd en geroemd in jullie laatste woorden aan Ad. Anne, Tim, Eva en Chris, jullie verhalen waren zo recht uit het hart, met zoveel mooie en oprechte emotie. Hartverscheurend, recht uit het hart. Het is mooi te voelen wat Ad voor jullie heeft kunnen betekenenen wens jullie, ook met Stella, en jullie geliefden heel veel samenzijn en liefde en zorg voor elkaar.
Voor mij was Ad een beste vriend van Jack, ik hoorde de verhalen van jullie gezamenlijke vakanties met Lucy, Lauri en Klaas, ook de verhalen als Jack en Ad samen op pad waren met hun innige vriendschap. Als iemand die er voor anderen was als er nood was, onvoorwaardelijk, die ik tegenkwam, onder andere bij uiteraard de optredens van de firma Weijland. Altijd met een lach, in de weer, tijd voor een kort momentje van begroeting en wat woorden.
Het was voor ons fijn om ook afscheid te hebben kunnen nemen gisteren. Wat blijft is de herinnering aan een bijzonder en goed mens!
Wens jullie nogmaals sterkte, het koesteren van de mooie herinneringen, en jullie geluk voor de toekomst!
Liefs & groet, Jurgen Vet

Kinderen van Ad, broers en zus, Angelie, overige familie,
Gecondoleerd met dit verdrietige verlies.
Ik was gisteren aanwezig bij het afscheid, en wat was het een hartverscheurend en tegelijk mooi afscheid. Mooie woorden, mooie muziek, een prachtig eerbetoon aan een bijzondere man.
Ad was mijn gymleraar in de tijd dat ik op het Isala zat, maar ik ken hem, als zus van Jack, natuurlijk vooral als de vriend van Jack en de trouwe hulp bij alles rondom de firma.
In de tijd dat Ad met Karin aan de Bongersstraat woonde was dat natuurlijk ook heel dicht bij mijn moeders huis (Veldstraat) en dat van mijn tante Dinie (Bongersstraat, schuin tegenover). Tante Dinie paste wel eens op Anne en Tim. En zo waren we al in die tijd van elkaars leven op de hoogte.
Mijn moeder (Agnes Weijkamp) mocht Ad ook heel graag, en hij kwam regelmatig bij ons over de vloer. Op haar 65e verjaardag heeft Ad een van zijn tenten in onze tuin gezet. Hij was ook altijd bereid om te helpen waar het mijn moeder betrof. Zo heeft hij regelmatig samen met Jack haar tuin gesnoeid en bomen gekapt. Toen mijn moeder een keer gevallen was en een hele tijd op de grond heeft gelegen voordat ze Jack belde heeft Jack gelijk Ad gebeld (omdat die er eerder kon zijn) en heeft Ad haar geholpen. Daar waren wij hem heel dankbaar voor. Het was tekenend voor Ad, je kon hem bellen en hij kwam. En mijn moeder vond Ad ook altijd een hele fijne, rustige man die ze helemaal vertrouwde. Namens haar ook wil ik jullie allemaal veel sterkte toewensen. Zij loopt niet meer goed en kon er gisteren helaas niet bij zijn.
Ik weet dat Jack en Lucy in Ad een fantastische vriend zullen missen.
En zoals gisteren heel duidelijk werd zullen jullie allemaal een hele fijne vader, broer, geliefde en vriend moeten missen.
Ik wens jullie allemaal veel sterkte toe met het gemis van Ad en hoop dat de vele mooie woorden die ik op deze gedenkplaats heb gezien tot troost mogen zijn.
Lieve groet, mede namens Agnes,
Karin Weijkamp

Ad heeft mij in mijn jonge jaren getraind en gecoacht bij Vollverijs. Ik bewaar een leuke herinnering aan onze trip naar België waar we met het team gingen kamperen en mee deden aan een toernooi. We propten ons in zijn camper busje en reden zo (de meesten liggend achterin) naar de camping. Tegenwoordig ondenkbaar. Ik wens al zijn dierbaren veel sterkte.

Anne & Robert, Tim, Eva, Chris, Stella Angelie Pip, Tommy, familie en vrienden,
Wat een prachtig, liefdevol en bijzonder afscheid was het vandaag, helemaal in de stijl van Ad. En alle woorden die werden gesproken beschreven zo goed hoe hij was, wat en liefdevol en groothartig mens, de wereld zou zoveel mooier zijn met meer mensen zoals hij!
Ad leerde ik 20 jaar geleden kennen met de voorstelling Strabant van Firma Weijland, hij werd meteen familie. We hadden een mooie vakantie samen in Doetinchem om de camping met alle kinderen en Lucy en Jack, Lauri en Klaas. Heel veel gestoeid en gelachen. Later trouwden we in een circustent van Ad aan het IJ in Amsterdam. In no time zette hij deze tent op en de liefde kon gevierd! Als roady heb ik Ad veel meegemaakt bij de Firma, we zaten samen in het bestuur, bestuursvergaderingen hadden we nooit maar als we elkaar weer zagen bij een voorstelling spraken we altijd uit dat we zo'n trots bestuur waren, trots op alles wat de Firma maakte, daar heb je geen vergadering voor nodig. En hij was er echt altijd! Moeiteloos hielp hij met opzetten, bouwen, sjouwen. Een stille kracht dat was hij en goud en je kon zo met hem lachen! Wat een feest dat ik hem heb mogen leren kennen. Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd. Het was vandaag alsof hij erbij was door de tent die af en toe bewoog door de wind, regen die eraf sijpelde en uiteidelijk het zonlicht dat er doorheen kwam.
Liefs! Irene en Jeroen

Wat een mooie en uiterst persoonlijk afscheid was het vandaag. Ben blij er bij aanwezig te zijn geweest.
Bij het afscheid van Ad, oud studiegenoot van de CALO. Hij was toen al een heel beminnelijke en warme persoonlijkheid met een zeer eigen karakter en een loepzuivere techniek.
Peter Gubbels