Het is alweer vijf jaar geleden dat Aad Heijerman ons allen de ‘rug’ heeft toegekeerd en voor goed zijn ‘deur’ achter zich heeft dichtgetrokken.
Toch zijn de leuke herinneringen aan deze kanjer, bij ongetwijfeld veel mensen, tot aan vandaag, nog altijd springlevend.
Meer dan drie decennia lang heeft hij immers, als speaker, een behoorlijke stempel op de Nederlandse bodybuildingscène gedrukt.
Hij wist niet alleen een wedstrijd als een serieuze orator te leiden, maar combineerde zijn uniek talent steeds met de humor van een super lollige conférencier.
Hoogtepunt was echter altijd de letterlijke onderbroekenlol waarmee hij de shows beëindigde, en menig publiek, tot tranen aan toe, aan het lachen bracht.
Als ik heden aan mijn persoonlijke, 30-jarige kameraadschap met hem terugdenk, moet ik vaststellen, dat Aad ons eigenlijk een waardevol cadeau heeft achtergelaten.
Het is een klein pakje vol met indrukken een plaatjes die ons hebben beweegt.
Bejegeningen die onze ziel wellicht geroerd, en woorden die ons gesterkt en soms getroost hebben.
Een pakje gevuld met herinneringen aan momenten, waar wij gelachen of geheuld, genoten, getreurd, gehoopt en riskeert hebben – eigenlijk een pakje vol leven…
Of wij dit cadeautje in een donkere la leggen, met de tijd vergeten, of als een schat bij ons dragen, ligt natuurlijk aan ons zelf.
Ook al behoor ik niet tot de directe familie, het verlies van mijn oude vriend heeft ook mij diep geraakt – zelfs nog na vijf jaar!
Blijkbaar hoort dit zo te zijn? Want ware vriendschap duurt levenslang!
Grofweg gezien, brengen wij ons leven door met afscheid nemen van je vrienden die vertrekken, tot dat je zelf afscheid neemt van je vrienden die blijven.
Alleen jammer dat dit, min- of meer, altijd gepaard gaat met verdriet!
Enig mazzeltje… tranen verdunnen op den duur ons verdriet!
In deze geest wens ik de kinderen van Aad, zijn resterende familieleden en ook alle andere sympathisanten van deze uitblinker, alsnog sterkte voor dit nieuwe jaar!
Hans Bender/Rotterdam
